make-over van een boy’s room

Het werd hier ongepland een gewoonte: elk kind dat 12 wordt krijgt een make-over van zijn slaapkamer. Als verrassing terwijl hij/zij op scoutskamp is, en ja: zonder enige inbreng whatsoever.

Dat klinkt als vreselijk. Bijna elke ouder die dit hoort reageert met iets in de trant van: En wat als hij/zij de kleuren niet mooi vindt? En mag hij/zij dan niks zélf kiezen? En: Oh, de mijne wil dat allemaal zelf beslissen! Hier beslist de moeder dus, en gelukkig kent de moeder haar kinderen goed genoeg om te weten wat ze moet doen om heel enthousiaste reacties te krijgen. Oef.

De kamer van De Zoon werd ‘vernieuwd’ in 2014, jullie konden het resultaat hier op de blog zien. Maar ik ben het type dat niet vies is van interieurwissels zo af en toe, en De Husband zal nu zeggen dat dat een understatement is. Hij volgt mij dan gedwee met boormachine en verfborstel, de rest van de fun doe ik zelf. Het is teamwork, en we klaren de klus gewoonlijk op een dag of twee.

De weerberichten voorspelden dat die twee dagen deze keer als de warmste van like ever zouden worden, oh help. Behangen, schilderen, vloertje leggen… in temperaturen van 40° en meer? Wij kunnen dat!

En toen de Zoon vuil en zweterig thuiskwam, was hij – zoals voorzien – héél content. Gelukkig maar 😉

  • bed : Ikea
  • behang : Gamma
  • grote kast : familiestuk
  • verf : Gamma
  • beddengoed : Hema
  • wandrek : VTwonen
  • wereldkaart : rommelmarkt
  • tapijttegels : Leen Bakker
  • kist + bureau : zelfgemaakt
  • kast onder bureau : Ikea (gerecycleerd + geschilderd)

nazomeren

Mijn laatste festivaljurk werd hier de laatste maand veel en graag gedragen. Een succesnummer. Dus toen mijn schoonzus twee weken geleden liet vallen dat zo’n jurk haar lijf ook nog wel zou flatteren, liet ik er weinig gras over groeien.

roze festivaljurk


Nu ja, ’t is te zeggen… Ik kocht de oud-roze tricot onmiddellijk na haar uitspraak, maar het verwerken ervan duurde tot 3 uur voor we bij haar verwacht werden voor een barbecue, eergisteren. Deadline-junkie, ik zeg het toch.

roze festivaljurk (collage1)


Als patroon gebruikte ik mijn eigen jurk. Dubbelgeplooid werd die op de stof gelegd en rechtstreeks uitgeknipt, het moest dan ook snel gaan.

roze festivaljurk (back close-up)

roze festivaljurk (collage)


Het is een echt copy-paste geval, geen tijd om foliekes te verzinnen. En in dat roze vind ik ze echt ook heel geslaagd.

roze festivaljurk (back)


Foto’s in de avondzon van deze prachtige nazomer. En zo kan die jurk nog een tijdje gedragen worden vooraleer de herfst eraan komt.

(stof bij ’t Stoffenwinkeltje)

de laatste. en ook de laatste pyjama.

Want drie pyjama’s is voldoende om een winter door te komen dacht ik zo. Na deze en deze versie knipte ik enkele weken geleden een Billie uit een half metertje Lillestoftricot. Een halve meter is echt wel héél nipt voor maat 134. En omkrullende randen aan zo’n lap stof helpen ook niet. Om maar te zeggen: ik heb een beetje gevloekt.

lillestof pyjama (close-up1) - bovenstuk billie zonen 09


Ik kocht de Lillestof via facebook van iemand over (en ik weet niet meer van wie, … anyone?) en wilde er eigenlijk een raglanshirt uit maken. Dat lukte natuurlijk niet voor een Zoon van 8, wat had je gedacht.

lillestof pyjama (collage1)


Een gewone Billie dan maar, in combinatie met oranje jersey (reststof van deze sweater) en petrolkleurige boordstof.

lillestof pyjama - bovenstuk billie zonen 09 - losse broek SVDHZ2


Voor de broek gebruikte ik opnieuw het patroon uit Stof voor Durf-het-Zelvers 2, maar ik versmalde het weer behoorlijk. De simpelste broek ooit, ideaal voor pyjama’s en speelbroeken.

lillestof pyjama (close-up)

Je merkt wel dat deze pyjama al veel gedragen werd, de eerste was-pluisjes verschijnen. Maar dat is uiteindelijk alleen maar een goed teken, toch?

lillestof pyjama (collage) - losse broek SVDHZ2


Ik hou ervan, van pyjama’s maken. Het is voor mij de enige manier om nog te kunnen naaien voor mijn kinderen met vrolijke, kleurige stoffen in wat opvallendere of lieflijke prints. Geen denken aan dat ze zo de deur zouden uitgaan. Daar zijn ze echt veel te cool voor. 
Ofcourse.

lillestof pyjama (close-up2) - bovenstuk billie zonen 09


Rest mij nog jullie een fantastisch 2016 te wensen. Van harte! x
(boordstof en oranje jersey bij Den Depot)

make-over tijd

Toen Dochter 2 op scoutskamp was, maakten de Husband en ik werk van haar slaapkamer. Een make-over, want ze was haar kleine-meisjes-kamer wel wat ontgroeid. En beu, dat ook.
Het behangpapier koos ze zelf bij Karwei, toen we daar anderhalf jaar geleden het behang voor de Zoon uitkozen. In een frisse kleur, ik was zelf al even enthousiast.

Nora's room 7


Het bed en de kleerkast van Ikea werd behouden, de kleurrijke verlichting ook. Er kwam wel een nieuw bureau en felgroene zetel. Die zetel voorzag ik van een fake schapenvelletje en extra kussens die ik maakte uit Petit Pan stoffen. Op Instagram zagen jullie die misschien al eerder voorbijkomen.

Nora's room 4


Wat zeker niet mocht ontbreken was plaats om haar zelfgemaakte kunstwerken te zetten of te hangen. De pauw, vos en papegaai pasten perfect in het kleurenpallet dus kregen ze een prominente plaats.

Nora's room 5

Nora's room 8


In de houten kijkkastjes van Xenos is plaats voor reissouvenirs en vriendinnen. En varkens, overal varkens!

Nora's room 6

Nora's room 3

Nora's room 2


Op twee dagen tijd klaarden we de klus: van verven, behangen, Ikea-bezoek, meubels in mekaar steken, kussens stikken, veel gaten boren tot decoreren. Doodop waren we. Maar een goed team, dat zijn we wel, de Husband en ik.

Nora's room 1


En of de Dochter blij was? Wat denken jullie?

give-away-tijd

Het werd tijd. Tijd dat ik jullie nog eens bedank voor jullie enthousiasme. Niet alleen hier, maar ook via Facebook en Instagram overweldigen jullie lieve reacties mij soms écht. En omdat mijn stoffenkast uitpuilt van de halve metertjes en overschotjes die al lang niet meer voldoende zijn voor de lijven van mijn kinderen, doneer ik die aaibare stapeltjes met graagte aan jullie.

Acht stoffen. Voor acht lezers. Als enige voorwaarde vraag ik een reactie hieronder na te laten met één favoriet. Kan je niet kiezen? I’m very sorry, maar dan gaat je naam niet in de pot. Dus komaan, kill your darlings en hak knopen door! Deelnemen kan tot zondagavond 7 juni.

Uit stof 1 maakte ik deze Cisse.

giveaway 1

Stof 2 (dunne katoen) bleef ongebruikt.

giveaway 2

Stof 3 (katoen) zagen jullie vorige week nog als Gingerbread.

giveaway 3

Uit stof 4 (katoen) maakte ik een Janneke voor Gisèle.

giveaway 4

Stof 5 (katoen) werd al eens een ongeblogd kussen of twee.

giveaway 5

Met stof 6 (katoen) wilde ik ooit een rokje maken maar dat kwam er nooit van.

giveaway 6

Uit stof 7 (stevige katoen met lichte stretch) maakte ik deze Sunki voor Stylo 3.

giveaway 7

Stof 8 (voile) is de overschot van de voering voor deze jas.

giveaway 8

Bij deze dus een dikke dankjewel voor jullie reacties en berichtjes gedurende de voorbije – bijna – drie jaar. Veel succes!

zwarte tinten, zei ze…

Anderhalf jaar geleden, toen Dochter 1 aan haar laatste lagere school-jaar begon, kreeg ze een eigen gloednieuwe kamer. Een niet erg grote kamer, die fris en vrolijk werd geschilderd, behangen en ingericht. Met behang van Pip Studio, een okergele muur en wit meubilair dat werd opgevrolijkt met wat felblauw. Moeder blij, Dochter blij.

Marta's room


Na één jaar al veranderde ze van gedacht: ze wilde zwart.
Wàt?! roloogde ik, op een niet al te enthousiaste toon.
Ze voelde de bui hangen en zei: “Of ja, een paar zwarte tinten dan. Hier en daar.”
Wat is dat toch met tieners en zwart? Niet dat ik niet van zwart hou, maar volledige zwarte muren in een kamertje van 7 vierkante meter? 12 maanden nadat de kamer ingericht was? Ik dacht het niet.

Marta's room (collage)


Na 6 maanden elke discussie ontwijkend borrelde er een idee op in mijn hoofd. Petit Pan! Zwart en felblauw! 50% korting! Ik mailde, bestelde, stuurde wat vriendinnen in het rond (nog eens merci, An en Nele <3 ) en stikte een dekbedovertrek in mekaar. Net op tijd voor kerst.

Marta's room (bed)


Zo’n dekbedovertrek is een fluitje van een cent. Ik maakte hem zonder flap, maar gebruikte wel kamsnaps om de onderkant te kunnen sluiten. Hier deed ik dat al eens eerder. En Sofie doet het hier mooi voor. (Enkele weken geleden legde Griet trouwens gedetailleerd een andere manier van het maken van zo’n overtrek uit.)

Marta's room (bedlinnen)

Marta's room (collage1)

Hier bestelde ik een zwarte poster. En stak die in een zwarte kader. Net op tijd voor nieuwjaar.

En vorige week deed ze zelf een aankoop. Nòg een poster. Met zwarte letters 🙂

Marta's room  (collage2)


De intrede van zwart is minimaal, maar de Dochter is gesust. Voorlopig althans.

stof bij Petit Pan Antwerpen
meubels en gordijnen bij Ikea
zitzak bij Loods 5
stoel bij RetroFurnish
kapstok bij Flying Tiger
behang bij Colora
ladebeslag wolkjes bij Zara Home



lang geleden

Nu de nachten weer wat frisser worden haalde ik mijn bedsprei boven. En terwijl ik die op bed legde, bedacht ik dat dat mijn eerste échte naaiwerk was, precies 20 jaar geleden. Tweeëntwintig was ik, en ik wilde “nog eens iets naaien”. Een bedsprei, ja, en wat voor één.

bedsprei1

195 vierkantjes van 17cm x 17cm werden door mij uitgeknipt uit 6 verschillende stoffen. Met over mijn schouder meekijkend mijn instructie-gevende super-precieze grootmoeder. Die nauwkeurigheid heeft moeke me niet kunnen doorgeven, ik snij te veel en te vaak bochten af, maar de naaigoesting is wel blijven hangen.

bedsprei4

Het aan mekaar stikken van die 195 vierkanten deed ik niet volledig zelf, misschien een rij of drie. Tot moeke het weer uit mijn handen nam. Nauwkeurigheid, weet je wel. Het patroon maakte ik vooraf wel zelf, en die miniversie bewaar ik forever.

bedsprei5

Ik weet nog hoe het salon aan de kant moest worden geschoven om heel dat gevaarte op de grond te kunnen leggen, er wattine tussen te spelden en daarbovenop de effen achterkant. Duizend speldjes, en ik die zei “Moeten dat er zoveel zijn?”. Waarop moeke waarschijnlijk alleen maar zal gelachen hebben. Al weet ik dat niet meer zeker. Maar de speldjes gebruik ik nu nog steeds.

bedsprei3

Die drie lagen aan mekaar stikken deed ik wèl. Met veel gevloek, want zo’n gigantische sprei draaien en keren onder een naaimachine… Dat ik de biais er dan weer niet zelf rondstikte, zal jullie niet verbazen. Al had ik toen geen idee hoe moeilijk dat eigenlijk is, zo’n biaislint netjes vaststikken. Nu zoek ik soms naar foutjes of scheve stiksels. Labour lost, I tell you.

bedsprei2

En toen heel die bedsprei klaar was, quiltten we die nog volledig met de hand door, diagonaal. Vollédig. Met de hànd. Samen, elk aan een kant. Weken en weken heeft dat geduurd.

bedsprei6

Het is mijn pronkstuk, die sprei van 2m20 x 2m50. Ze past niet echt in het slaapkamerinterieur, maar dat doet er niet toe. Het is iets van mij en moeke, van eva en maria.

een mini-make-over

De Zoon sliep al sinds forever in een typische jongenskamer. Een kamer die snel-snel moest ingericht worden omdat in Kaapstad plots een baby-jongetje zat te wachten en ik dat ventje absoluut niet in de mint-met-roze babykamer van weleer wilde te slapen leggen. Gebrek aan inspiratie leverde muurstickers met auto’s en vrachtwagens, ik toonde het jullie hier lang geleden al.
Zeven jaar later is het overduidelijk dat de Zoon nìks met auto’s heeft. Ook niet met vrachtwagens of ander transportgedoe. Tenzij misschien met vliegtuigen, maar dat terzijde. Die kamer moest dus een mini-make-over krijgen. Mijn inspiratie vond ik in een dekbedovertrek die ik kocht bij H&M Home in Kopenhagen.
Ik tornde heel de overtrek los en maakte er twee van. Telkens in combinatie met zwart-wit, een keer geruit, een keer gestreept.

Jakob's room (bedding)

De kleuren waren bepaald. Ik maakte extra leeskussens en een dun matrasje om op te zitten in prachtige zwart-wit stoffen die ook al uit Denemarken meegebracht werden.

Jakob's room (cushions)

Twee van de muren kregen nieuw behang. Oorspronkelijk wilde ik de bekende harlekijn-print van Ferm Living, maar de prijs hield me tegen. Wat zoekwerk hier en daar leerde me dat die herkenbare print ook verkocht werd bij Karwei in Nederland, van hun huismerk weliswaar, maar voor een vierde van de prijs! En omdat we toch in Nederland op vakantie waren… Maar De Zoon liet zijn oog daar op iets anders vallen, iets wat ik eigenlijk ook wel leuk vond. En meer nog: het was zwart-wit!

De tijgers op bed leggen de link naar andere beesten en de pluchen tijgerkop kocht ik hier.

jakob's room (animals)

Uit de restjes stof maakte ik nog een mini-vlaggenlijn en een Matroyshka bin volgens het nieuwe gratis patroon van An. (Hier zie je een betere foto.)

Jakob's room

Een mini-make-over dus, want twee muren en het plafond waren én bleven wit. Ook aan de vloerbedekking veranderde ik niks en de meubels bleven helemaal hetzelfde. Op een dag was het klaar, in mijn eentje nog wel. Instant voldoening, zo plezant.

home sweet home 16

Gedurende de voorbije winter werd onze traphal onder handen genomen. Alle muren werden wit, behalve die op de overloop, daar kwam behang tegen. Als jullie mijn vorige home sweet home posts gevolgd hebben, merkten jullie ongetwijfeld mijn verslaving aan vintagebehangpapier op. Ook deze keer trok ik naar Priem in Gent en koos daar drie muffe rollen bloemtjesbehang.
Een andere verslaving zijn prints, quotes, kadertjes. De Husband werd een Etsy-kenner in zijn zoektocht naar verjaardagskadootjes. En hij koos perfect. Ik stak ze in nieuwe en oude kaders en ze kregen een plaatsje tegen de ouderwetse bloemen.
Ik merkte al wel een paar keer op dat niet iedereen die hier langskomt fan is van mijn nieuwe behang.
Achja.





(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)

home sweet home 15

Een verwaarloosde rubriek hier op mijn blog, die Home Sweet Home. Elke maandag dacht ik jullie te laten binnengluren in mijn huis, maar de laatste keer dat jullie dat deden dateert al van januari. Toen liet ik jullie mijn vintage yellow muren zien en vroeg raad over de kleur van nog te kiezen gordijnen. Daar gingen dus maar liefst vijf maanden overheen, tot ik zag dat zij en zij wel eens gelijk konden krijgen. Ik vond namelijk lichtblauwe gordijnen bij Ikea, in een zacht velours.





































En het werkt. Fris en zomers!


(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)