Faye in’t klein

Ik herinner mij uit de tijd dat ik nog naar ‘De Pfaffs’ keek dat er daar in de familie een kleine Faye rondhuppelde. Of die Faye ondertussen een lief heeft dat Frankie heet, dat betwijfel ik. Dus daar haalde Sofie van Wisj Designs vast de mosterd niét voor haar nieuwste patronenkind Frankie & Faye.

Frankie & Faye zijn in feite maar liefst vier patronen: Frankie is het typische heuptasje dat we nog allemaal kennen van vroeger en nu weer helemaal terug is. Faye is het vrouwelijkere zusje, mét of zonder voorzakje en in een rechthoekige vorm. Beide patronen zijn er in maxi- en miniversie.

Omdat ik wat in tijdsnood zat en ik vooral niet naar de stoffen- of fourniturenwinkel wilde rennen, maakte ik de mini-Faye met wat ik in huis had. Veel stof vraagt zo’n heuptasje niet, dus ik gebruikte de overschotjes van mijn Making Backpack, zowel voor de buitenkant als de voering.

Onder het motto ‘use what you have’ kocht ik niks nieuws voor het maken van deze mini-Faye.

Verder gebruikte ik nog een restje bruine lederen hengsel, een gouden rits en een klikgesp die ik ooit recupereerde van een kapot kleuterrugzakje. Ondertussen ben ik ook al niet meer zo bang van rivetten en dat kwam hier nu wel van pas.

Het in mekaar zetten van deze Faye ging al bij al vlot. Ik was wat bang van het friemelfwerk: kleine tasjes naaien vraagt wel wat nauwkeurigheid en geduld. Maar niets liep fout! Ik ben van plan om er opnieuw eentje te maken, misschien de maxi-variant, of wie weet loop ik over naar Frankie. En dan kies ik de mooiste stoffen en fournituren, want ik zag deze week al heel wat pareltjes verschijnen in blogland. Om jaloers op te zijn!

heather hoodie hack

Hoorden jullie het al? De juni-collectie van About Blue Fabrics werd ontworpen door Sofie van Wisj Designs en is vanaf 6 juni verkrijgbaar in je favoriete stoffenwinkel. Deze nieuwe collectie omvat vier mooie french terry’s in trendy kleuren en unisex prints: I like big time!

Uit de ‘wake up terracotta’ maakte ik een sportieve trui voor Dochter 1. Ik gebruikte voor de zoveelste keer het patroon van de Heather Hoodie uit La Maison Victor maar veranderde een paar dingen. Allereerst liet ik de kap weg, wat me stof en tijd bespaarde 😉

Ten tweede stak ik geen elastiek in de zoomboord, maar haalde ik er één van die prachtige veters van SYAS door: de kleur paste er perfect bij. Ook was SYAS de leverancier van de boordstof: een rozige tint die terugkomt in de bedrukking op de terracotta sweater en er prima mee matcht.

In elk geval werd de sweater met veel enthousiasme onthaald en meteen aangetrokken met sportlegging om naar de fitness te kunnen vertrekken. Mission accomplished!

clara culotte xl

Nee, dit is geen culotte. Dit is een lange broek, gebaseerd op de Clara culotte van Wisj Designs, maar gewoon met een aantal centimeters verlengd. Dit is mijn vijfde Clara en ik blìjf fan!

Wat de Clara zo’n fijn patroon maakt is simpel: het patroon is eenvoudig, zit relatief snel in elkaar en flatteert volgens mij (bijna) iedereen. Ik maakte hem al voor mijn nichtje van 7, voor mijn dochters van 15 en 17, en nu dus ook voor mezelf. Ik moet zeggen dat ik heel lang twijfelde of ik toch niet de 3/4 lengte zou maken maar ik denk dat ik deze vaker uit de kast zal halen. En verkorten kan altijd nog, verlengen is uiteraard wat moeilijker.

Ik gebruikte een zwarte viscose linnen die ik kocht bij Piekewieke tijdens het openingsweekend van Dubbel:Punt (mocht je daar nog niet gepasseerd zijn: doen!). Dat linnen was een zaligheid om te verwerken, en Lieve heeft in haar winkel nog een boel andere mooie kleurtjes!

Viscose linnen zou minder kreuken dan gewoon linnen, ik moet dat nog ontdekken of dat klopt maar tijdens het naaien leek het wel zo.

Ik maakte deze keer ook zakken in de broek, die liet ik bij de tiener- exemplaren immers achterwege, en gebruikte daar zwarte voeringstof voor. Om te vermijden dat er te veel stof op mijn heupen ligt, al was dat met dit linnen waarschijnlijk geen enkel probleem geweest.

Ik denk dat deze broek vaak uit de kast gaat komen: ze is luchtig en toch warm genoeg voor frisse lente- en zomerdagen. En bovendien is zwart een altijd-goed-kleur die met alles te combineren valt.

En moesten jullie het je afvragen: het t-shirt is ook me-made, ik schreef er hier over.

welcome to my crib

Het is zover. Mijn nieuwe webstek is geboren en geopend, en dat precies op mijn 47ste verjaardag. Bubbels en vuurwerk en welkom!

Het duurde een tijdje eer ik de stap zette, vooral omdat ik gigantisch hard opzag tegen het vele werk dat het met zich mee zou brengen, overstappen van Blogger naar WordPress. Maar ik was genoodzaakt, want sinds mijn blog ergens in maart gerapporteerd werd als ‘aanstootgevend’ kon ik geen inhoud ervan meer delen via Facebook of Instagram. Je merkt het ook, alle berichten die ooit op mijn FB-pagina of op een pagina/profiel van iemand anders doorverwezen naar mijn blog zijn volledig verdwenen. Redelijk frustrerend, want mijn blog is gelinkt aan mijn bijberoep, en ik zie het toch wel als een vorm van broodroof. Van Facebook kreeg ik nooit een deftige reactie, op Instagram omzeilde ik de boel via een Linktree, maar uiteindelijk was overstappen van Blogger naar WordPress de enige oplossing. Want dat het een Blogger-probleem is, bleek al snel. Ik was niet de enige gedupeerde en bij de meeste bloggers loste het probleem zich vanzelf op. Voor zover ik weet, bleven enkel Vink, Miss Pixie en ikzelf nog over als sukkelaars en ik hoop dat ook zij snel terug ‘bereikbaar’ zijn.

Blogland is een helpende-hand-land, dus heel veel dank gaat uit naar Kathleen, Kir, Jasper en Annelies.

Mijn angst voor het vele werk was niet ongegrond. Ik heb er best wel wat uren tijd in gestoken, in deze overstap. Maar blogland is een helpende-hand-land en na wat googlen vond ik wel erg bruikbare tips bij De Verbeelding, die een heuse tutorial schreef over overstappen naar WordPress. Dankjewel daarvoor, Kathleen! Ook kon ik terecht bij Annelies van De Zuster Van, bij collega Jasper van Graaf en vooral ook bij Kir van overal-achter-de-schermen 🙂 Merci alledrie!

Dat nog niet alles hier in orde is, dat gaan jullie misschien nog wel merken. Kinderziektes noemen ze dat dan, en ondertussen blijf ik ook wel prullen en klungelen en verbeteren. Ik hoop gewoon dat jullie blijven hangen en dat het langzaam maar zeker helemaal perfect wordt. Of toch bijna.