patchwork x 2

Al heel wat jaren ben ik fan van patchworkdekens. Ik maakte mijn eerste patchwork in 1994 samen met mijn grootmoeder: een sprei voor een tweepersoonsbed. Ik schreef daar 8 jaar geleden al een blogpost over, over die sprei van Eva en Maria. Later (in 2013) maakte ik ook nog dit exemplaar uit allemaal restjes van eerdere naaisels, en uiteraard volgden er kussens en dekentjes die ik als kado gaf: hier en hier zie je daar nog voorbeelden van.

Het allerleukste aan zo’n project vind ik het uitkiezen van stoffen en het puzzelen van een patroon. Ooit wil ik zo eens een versie uit Libertystoffen naaien, opgebouwd uit kleine vierkantjes en heel precies afgewerkt.

‘Precies’ is echter not my middle name, dus voorlopig werk ik steeds met lapjes van 17 x 17 cm en dat is al een heel gedoe om alles min of meer netjes te laten passen. Ik naaide nu twee exemplaren voor twee baby’s: eentje voor Noah en eentje voor Louise.

De dekens bestaan uit 35 vierkante lapjes, in 4 verschillende stoffen. Ik teken op voorhand uit hoe het patroon er moet uitzien, zodat ik geen lapjes te veel of te weinig knip. Aan de achterkant voorzag ik in beide gevallen een zachte bamboofleece.

Afgewerkt zijn het dekentjes van babyformaat: ze passen op een babybedje en zijn 75 x 100 cm groot.

Om er een quilt van te maken, zou je nog een patroon op het dekentje kunnen topstitchen door de beide lagen heen. Bij mijn allereerste sprei deed ik dat (met de hand!) maar sindsdien doe ik dat zelden nog.

Ik kan daar dan naar blijven kijken, naar zo’n afgewerkt dekentje. En het doet me telkens denken ‘ik maak er nog één’. En dat ga ik doen hoor, een andere keer 😉