wanderlust Archieven

out and about

Wij trokken er vorige week op uit naar good old England (Brexit of niet, wij volharden) en naar goede gewoonte schreef de Husband alle tips en info neer in een blogpost die je hier kan lezen.

Ik deel zoals steeds graag enkele foto’s hieronder. Een overzicht van al onze andere trips, veraf en dichtbij, vinden jullie hierboven in het tabblad ‘wanderlust’.

De zomer is alweer meer dan halfweg en de gezamenlijke vakantie van de Husband en mezelf zit er zo goed als op. Naar goede gewoonte trokken we er een vijftal dagen met ons twee op uit, en gingen we daarna samen met de kinderen op reis.

Onze ‘code twee’-vakantie (ja, wij hebben een naam voor onze parent-only reisjes 😉 ) spendeerden we in Tel Aviv. Zoals steeds toon ik jullie graag een paar beelden maar voor het echte verslag met tips en weetjes moet je bij Roeckiesworld zijn.

Na hun scoutskamp vlogen we met het gezin naar het Griekse eiland Corfu voor een zomerse relaxvakantie. Ook daarover kan je lezen op de blog van de Husband.

Onder het tabblad ‘wanderlust’ hierboven kan nog steeds alle verslagen van vorige trips terugvinden.

Pretty Puglia

Afgelopen lang weekend trokken we met 2 van de 3 kinderen naar Puglia, in het zuiden van Italië. In het witte dorp Ostuni ligt de prachtige villa van Sophie (La Storia di Sophia) tussen de olijfbomen, die wij voor enkele dagen mochten uittesten (en meteen ook goedkeuren 😉 ).

Ik laat jullie graag meedromen met enkele foto’s, maar alle info over ons verblijf met bijhorende tips kan je lezen op de blog van de Husband, Roeckiesworld. Trouwens, in het tabblad ‘wanderlust’ hierboven vind je nog een hele hoop van onze andere reistips en -verhalen.

stockholm mini-trip

Afgelopen week trokken we nog eens naar Stockholm, op bezoek bij de BFF. We bezochten Stockholm al een paar keer in de zomer, maar nog nooit in de winter. En ook al is het al maart, naar Zweedse normen is dat nog làng geen lente! Dus voelden we nog eens hoe koud -6°C eigenlijk is. Koud dus.

Een verslagje en wat tips vinden jullie bij Roeckiesworld. Of voor een zomerse mini-guide kan je ook in mijn archief duiken. Hoedanook, Stockholm is elk seizoen een fijne en relaxte stad. Een stad waar je köttbullar eet, Abba zingt, slentert in Gamla Stan, fika doet in Södermalm en als je Eva heet élke keer effe langs Rosendals Trädgard moet. Ik ga snel weer terug!

bits of Norway

Vorige week trokken de Husband en ikzelf er naar goede gewoonte met z’n tweeën op uit terwijl de drie kiddo’s op scoutskamp waren. We wilden eigenlijk naar Griekenland, maar toen een Noorse IG-vriend deze foto postte, veranderde ~~ons~~ mijn plan. Het werd Noorwegen. We reisden van Bergen naar het eiland Tj øme en eindigden in Oslo.

Ik toon jullie graag een paar foto’s, maar voor alle tips en een uitgebreider reisverslag moet je bij Roeckiesworld zijn.

In het tabblad ‘out and about’ hierboven vind je nog meer reisideetjes en -verslagen, ook van onze winterse Noorwegenreis van drie jaar geleden.

ticket to paradise

In het verleden vertelde ik hier ook wel eens over een vakantie of over een citytrip. Ondertussen gaf ik die blog-fakkel door aan de Husband, die uitgebreid schrijft over leuke adressen, plezante plekjes en onze dids & didn’ts. Ik laat jullie met plezier hier wat foto’s zien van onze laatste vakantie in Tulum (Mexico) maar voor de échte info moet je dus bij hem zijn.

Meer reisverslagen vind je hierboven in het tabblad out and about.

barcelona in 36 uur

Weer geen toeristische trekpleisters in deze mini-guide, vrees ik. Daarvoor ben je bij mij aan het verkeerde adres. Wel een verzameling leuke eet- en drinkplekken, noem ze hotspots, om 36 uur in Barcelona te overleven.

Wanneer de Husband naar het buitenland gaat voor zijn werk, ben ik altijd lichtelijk jaloers. Maar heel af en toe heb ik geluk en is er een mogelijkheid om hem even achterna te vliegen, hoera!

18 jaar geleden was ik al eens in Barcelona en dat liet toen niet echt een heel geweldige indruk op mij na. Mooi wel, al dat Gaudi-spektakel, de labrador die we een week erna kochten kreeg dankzij Gaudi zelfs de naam Battló. Maar hip, nee, ik herinnerde mij daar niks van. 18 jaar is ook niet niks natuurlijk en intussen is dat wel helemaal anders. Echt helemaal anders.

We logeerden in Margot House, een klein hotel met slechts 9 kamers, een heerlijk ontbijt en prachtige Scandinavisch en Japans geïnspireerde inrichting.

In de buurt El Raval dronken we cafe con leche bij Komo En Kasa (1), een mini-koffiebar met window seats. Een leuke buurt trouwens, die de laatste jaren in recordtempo van berucht naar hip evolueerde.

Aangrenzend aan El Raval ligt Sant Antoni waar de ene na de andere lunchplek je met first world problems confronteert: want wélke kies je? Wij gingen voor Café Cometa (2) en hadden daar géén spijt van.

Ook wandelden we door Barri Gòtic, de oude buurt die toch nog altijd die typische Spaanse sfeer van vroeger ademt. Zalig om in te verdwalen. We aperitiefden er met cava en pan con tomate (what else?) bij Le Bouchon (3).

De enige kleine toeristische uitstap die we maakten was het bezoeken van het Barcelona-paviljoen van Mies van der Rohe. Nadat ik haar blogpost erover las, vroeg ik me af waarom ik dat in godsnaam had overgeslagen, back in 1997.

De lunch op dag 2 was er één met hindernissen, want we wilden naar bruncherie Ugot (4). Net zoals half Barcelona blijkbaar. Dus we wachtten geduldig tot er een tafeltje voor 2 vrijkwam. Het was zondag after all.

De rest van de zondag spendeerden we aan het strand van Barceloneta. Het was eind november maar nog bijna 20 graden. Niks zo heerlijk als de strandsfeer tijdens de eerste én de laatste warme dagen van een jaar, in my opinion. Al die leuke strandbars: dilemma, dilemma.

Met een burger van Bacoa (5) sloten we mijn 36 uur in Barcelona af en ik denk dat we er eens een hele week naartoe moeten. Mét de kinderen.

Meer mini-guides van citytrips vind je hier.

london, baby

Naar goede gewoonte trokken de Husband er nog eens op uit, no kids allowed. Zuurstof geeft ons dat, broodnodig in een hectisch leven. We probeerden uit te rekenen hoe vaak we Londen al bezochten met zijn tweeën. Sinds 1993, dat was zeker, maar ergens onderweg raakten we de tel kwijt. Hoe dan ook: vaak genoeg om alle highlights gezien te hebben dus deden we van hotspotting.

Omwille van goede ervaringen in Amsterdam en Schiphol overnachtten we ook nu in een CitizenM hotel. Schitterend concept, alleen maar mooie dingen rondom mij, I like. De vestiging Bankside ligt in Southwark, op een boogscheut van Borough Market (1). De perfecte ligging als je ’t mij vraagt. We zagen de bouwwerf van een tweede vestiging in Shoreditch, en laat dat nu net de wijk zijn waar we het meeste tijd doorbrachten.

Shoreditch, want dat is the place to be momenteel. Momenteel, zeg ik, want zoiets verandert in en vingerknip. Het weer zat niet mee, dus we liepen onder een paraplu van ontbijtbar naar lunchplek en via een koffietent naar een restaurant. Niet dat ik dat erg vond.

Shoreditch is een wat industriële buurt, met een overdosis street art. We wisten niet waar eerst kijken en ongetwijfeld hebben we nog een hoop kleine en grote werken niet gezien.

Boxpark (2) wilden we niet missen: het eerste pop-up winkelcentrum ter wereld. Opeengestapelde zeecontainers bieden er plaats aan winkels, galleries en eettentjes. Het aanbod wisselt blijkbaar snel, dus elke maand valt er wel iets anders te zien. Toffe plek!

In Shoreditch aten we bij Jamie Oliver’s Fifteen (3) en bij Pizza East (4), allebei aanraders. We ontbeten er in The Book Club (5) en dronken koffie en de beste limonade bij The Old Shoreditch Station (6) en Barber & Parlour (7). Sushi en ander lekkers vonden we bovenop Boxpark.

De wijk puilt ook uit van leuke winkeltjes en concept stores. Ik hield me er wijselijk een beetje vandaan, de niet zo gunstige wisselkoers van de pond deed de budgetweegschaal overhellen richting spijs en drank. Keuzes maken, you know.

Buiten Shoreditch stapten we nog eens de Tate Modern (8) binnen en buiten, wandelden zoals steeds over Millennium Bridge, zeiden oh en ah in Kings Cross Railway Station (9) en passeerden we de Tower. We lunchten in The Modern Pantry (10) en voor een fantastische (en gratis!) view over de stad boekten we een ticket naar Sky Garden (11), Londens hoogste publieke tuin op de 35ste verdieping van The Walkie Talkie.

En voor het laatste avondmaal stapten we Granger & Co. (12) binnen, één van de 3 Londense vestigingen van mijn favoriete Aussie kok Bill Granger.

Jullie weten al wat ik ga zeggen.
Ik moet nog eens terug.

noorwegen

Enkele weken geleden trokken we naar Noorwegen. Vrienden waren zo lief ons uit te nodigen in hun vakantiehuis daar, en we werden er ondergedompeld in een winter wonderland.

De houten blokhut (Die te huur is, dus allen daarheen!) staat hoog op een berg, in alle rust en met vergezichten waar je van achterover valt, op een goeie 3 uur rijden vanuit Oslo.

Ik ben geen wintermens, maar dit…

Noorwegen leek wel de plek waar de wereld eindigt.

Waar bomen baarden hebben.

Waar blauw écht blauw is en wit ook écht wit.

Na 6 dagen reden we richting Oslo om daar nog twee dagen de stad te verkennen. I’m a citychick after all.

We verbleven er in een prima hotel met uitgebreid ontbijt. Niet onbelangrijk in één van de duurste steden ter wereld: je buik al van ’s morgens flink rond kunnen eten…

Een stad moet je beleven, dus ik loop graag gewoon rond en zie dan wel wat ik tegenkom. Veel voorbereidend werk kwam er deze keer niet aan te pas.

Het Operagebouw stond natuurlijk wél op de lijst. Architectuur en een mooi design, ik kon er ùren naar kijken.

De wijk Grünnerlokka is de nieuwe, hippe, upcoming buurt en dat moet je mij geen 2 keer zeggen. De overdekte food market Mathallen bijvoorbeeld is zo’n plek waar ik me wel een tijdje kan amuseren.

Rond en op de straten Markvejen en Thorvald Meyers Gate vind je er ook tal van leuke winkels, lunchplekken en koffiebars.

(1) Kaffebrenneriet (verschillende vestigingen)

(2) Mitt Lille Hjem (concept store)

(3) Liebling (koffie en shop)
(4) Funky Fresh Foods (lunch en koffie) in het DogA (design og Architekursenter)
(5) Ostbanehallen (food market)
(6) Mocca Oslo (koffie en lunch)

Tjuvholmen is een buurt op een schiereiland dat vanaf Aker Brygge het Oslofjord in steekt. De buurt is volledig vernieuwd en heeft een Strandpromenaden (7) met uitzicht op de haven, het fjord en Akershus Slott (8). Bovendien is het Museum voor Moderne Kunst (9) er gelegen, een prachtgebouw van de gekende architect Renzo Piano.

Via het koninklijk paleis (10) wandelden we ook naar Vigelandsparken (11), een sculpturenpark met meer dan 200 beeldhouwwerken gemaakt door één en dezelfde kunstenaar: Gustav Vigeland. Een wat vreemde plek…

Na zo’n winterstop in Noorwegen ben ik nòg meer benieuwd naar de vibe van dat land in de zomer. Ooit ga ik terug, dat staat vast!

eindhoven anders

In Eindhoven kwam ik al wel eerder. Voor de wekelijkse stoffenmarkt bijvoorbeeld. Zelfs voor een Stoffenspektakel reed ik er al eens heen. Maar ik wilde ook een keer naar Piet Hein Eek, en naar Strijp S.

Strijp S is een voormalig bedrijventerrein van Philips dat ondertussen werd omgevormd tot het culturele en creatieve hart van Eindhoven. Hippe bedrijven zochten er een plek, er zijn winkels en sportcentra, een indoor skatepark en niet te vergeten: leuke lunch- en koffieplekjes, mijn lange leven!

Piet Hein Eek stond eerst op het programma, op wandelafstand van Strijp S trouwens. De Nederlandse ontwerper (gekend van zijn sloophoutmeubels) heeft er een atelier, winkel, galerie en restaurant. Ik had er een halve dag kunnen blijven, de sfeer is er helemaal mijn ding.