Een maand of twee geleden maakte ik nog eens een sweater voor Dochter 2. Met de effen french terry’s van See You At Six was het plan een poging tot colour blocking te ondernemen. Ik zocht en vond een geschikt patroon voor wat ik in mijn hoofd had in de Heather Hoodie van La Maison Victor.
Wie mij kent weet ondertussen dat ik het hoodie-idee niet zo goed begrijp: dat stuk stof dat daar op je rug hangt te hangen en zorgt voor een bult onder je jas à la Quasimodo, I just don’t get it.
Maar mijn kinderen denken daar anders over en zoals het een goede moeder betaamt, komt het geluk van haar gebroed op de eerste plaats. Allez, soms toch 😉
Ik tekende op het voorpand een aantal lijnen en knipte daarvan nieuwe patroondelen. Dat ik niet altijd goed nadenk over of die patroondelen ook op een handige manier terug aan mekaar te naaien zijn, dat besef ik gewoonlijk pas achteraf. Typisch. Het betere cut & paste-werk, zucht.
Ik maakte (na wat nameten) maat 40 voor mijn 14-jarige. De sweater mocht namelijk wat oversized zitten. Duh… Voor mijn 14-jarige is de trui toch wat krap, dus de 16-jarige ging er met hartjes in haar ogen mee lopen. Tegenstrijdig misschien, gezien hun leeftijd, maar Dochter 2 is nu eenmaal wat ‘groffer’ qua lichaamsbouw, én groter. Maar wees gerust, ik beloofde haar een volgend en groter exemplaar.
Ik gebruikte als hoofdkleur cathay brown uit de 6de Playtime-collectie, de accentkleur is arctic blue. Aan de kap bevestigde ik bijpassende boordstof, wat in het patroon niet voorzien is maar in mijn ogen een tof effect geeft.
Ik naaide de sweater in gezelschap van #teammadeline, wat betekent dat ik rivettenkoningin Annelies nestelogen liet bevestigen in de boord. Samen met een dik touw in – toevallig – hetzelfde arctisch blauw als de accentstof én een elastiek, maakt het van deze sweater net iets anders dan anders.
De mouwen werkte ik niet af maar worden omgeplooid, erg ‘in’ naar het schijnt. En tegelijk wat minder werk voor mij, perfect zo.
