juli 2017 - byevamaria

totally Georgette

Enkele weken geleden opende Ruth haar Georgette Magasin, het kleinste en bijgevolg schattigste stoffenwinkeltje ooit. Het Magasin is niet écht een winkel maar eerder een aanvulling op de webshop die al langer een begrip was in stoffenland. Of zoals Ruth zelf zegt: “Het verlengde van de blog en webshop, een beetje de toonzaal van Georgette.”

Ik ging, zag, voelde en bewonderde. Georgette is immers een stoffenwinkel met enkel en alleen stoffen van de hoogste groene kwaliteit. Stoffen die een unieke en propere stijl beloven, en dat geloof je onmiddellijk. Ik heb me nog geen enkele aankoop bij haar beklaagd, dus ook nu ging ik niet met lege handen naar huis. En met twee van mijn drie aankopen maakte ik een volledige Georgette outfit!

Om te beginnen maakte ik een maxi-kokerrok met twee splitten. De lichtgrijze stof knipte ik volgens mijn veelgebruikt patroon van de Kirsty uit LMV, alleen verlengde ik hem tot enkellengte. Ik maakte twee hoge splitten om zeker te zijn dat ik niet als een pinguïn zou moeten stappen wanneer ik de rok draag. Stel je voor.

Ik knipte de tailleband er bij aan maar overlockte hem vast zodat het lijkt alsof hij er apart is aangezet. Geen elastiek nodig hier, hij zit perfect zo.

Voor het truitje gebruikte ik een geweldig breisel met gaatjes, ik wist meteen wat het moest worden toen ik de stof zag. De stof kromp jammer genoeg wat in de was, zodat ze te kort bleek voor mijn oorspronkelijk plan. Gelukkig kocht ik ook nog een grote lap zwarte stevige tricot die eruit ziet en aanvoelt als boordstof. Ideaal om het truitje aan alle boorden mee af te werken!

Een patroon gebruikte ik niet. Ik legde een gekocht bloesje op de stof en knipte er eenvoudigweg rechtstreeks rond. Een beetje op goed geluk. Da’s durven ja, maar ik had er vertrouwen in dat het wel in orde zou komen.

Totally Georgette dus, en heel content met deze outfit die perfect is voor Belgische zomers.

Ga zeker eens langs bij Georgette als je in de buurt bent!

zomersoep

Ik ben een soepeter, dat zei ik al wel eens eerder. Winter, zomer, het maakt me niet zoveel uit. Soep is altijd goed. Nu het komkommerseizoen volop bezig is, maak ik al wat vaker soep van deze frisse groente. Een heel simpel recept dat ik graag met jullie deel.

nodig:

– 1 komkommer

– 1 busseltje bieslook

– 3 à 4 stengeluitjes (of sjalotjes of gewone ui)

– 2 soeplepels roomkaas

doen:

De ui, komkommer en helft van de bieslook aanstoven in boter tot ze wat zachter zijn. (Ik schil de komkommer niet, dan is de kleur van de soep groener.) Het vuur hoger zetten en anderhalve liter groentebouillon toevoegen (ik gebruik gewoon water met 1,5 bouillonblokje.) Ongeveer 30 minuten laten pruttelen en de roomkaas toevoegen. Ik gebruik een versie met komkommer en feta, maar dat kan ook een kruidenkaas zijn of een gewone standaard roomkaas. Daarna de soep pureren met een staafmixer. De rest van de bieslook fijnsnijden en toevoegen, eventueel nog bijkruiden met peper en zout.

Al deze groenten kwamen recht van’t veld in mijn keuken terecht, dankzij Boer & Toer. Mocht je in de omgeving van Aarschot wonen, dan is dit prachtinitiatief misschien ook wel iets voor jou: via de korte keten komen alle ecologische, lokale en fairtrade producten van bij de boer tot aan je voordeur. Een duurzaam alternatief voor de supermarkt.

Smakelijk!

Recepten van mijn andere favoriete soepen vind je hier en hier.

palms – het vervolg

Ik had nog een stukje over van mijn verkleurde ‘palms’ uit de Playtime collectie van See You At Six. Jullie zagen begin vorige week misschien al dat ik er een zomerjurkje voor mijn nichtje uit maakte, maar ik wilde voor de Zoon toch ook nog iets fabriceren. Een short stond al een tijdje op de planning, dus…

Nochtans zag ik al van ver aankomen dat het restje net niet voldoende zou zijn voor wat ik in gedachten had. Toch hield me dat niet tegen. Ik nam een goed passende maar versleten short uit zijn kast en tekende het voor- en achterpand van één broekspijp over. Toen ik de patroondelen knipte, lukte het inderdaad niet om het 2de achterpand er ook nog in zijn geheel uit te krijgen. Daar stond ik, met driekwart van de patroondelen.

Doorknippen dan maar, dat vierde deel, en een achterzak toevoegen. Improvisatie van de bovenste plank. Ik deed letterlijk maar wat, knipte en stikte en zorgde dat alle patroondelen pasten. Soms heeft een mens al eens geluk.

Voor de tailleband was ik genoodzaakt boordstof te gebruiken. Dezelfde als bij het jurkje, en eigenlijk wel goed passend vind ik.

De Zoon vind de short supercomfortabel zitten en nu wil de Husband ook zo’n exemplaar.
Zou ik?

save the palms

De prachtige nieuwe collectie Playtime van See You At Six ging ook bij mij niet ongemerkt voorbij. Opgejaagd door #teammadeline (chatten via social media: een vloek maar gelukkig ook vaker een zegen) klikte ik enkele stofjes mijn winkelmandje in. Middernacht of zo, serieus. Insert roloog-emoticon.

Niet dat ik één minuut spijt had van mijn aankopen, bijlange niet. Zelden zo’n mooi, zacht en kwalitatief gerief gevoeld! En bijpassende boordstof zeg!! Per-fect bijpassend!! (Ja ik roep. Om aan te tonen hoe enthousiast ik daarover was. Want waarom was iemand daar nog niet eerder opgekomen? Duh?) Voor één keer was ik ook eens plichtbewust en waste alles onmiddellijk voor.
En toen gebeurde het. Disaster.

Wie mij op IG volgt, zag het al. Een verdwaalde groene short vergezelde mijn geliefde ‘Palms’ french terry in de wasmachine. Ik zag het eerst niet. Maar toen ik vanuit mijn zetel mijn verse opgehangen was bewonderde, meende ik toch een zweempje groen tussen die palmbomen te bemerken… Lichte paniek deed me naar de ongewassen (en per-fect bijpassende!) boordstof grijpen voor een vergelijkbare test. Ik kon wel janken. Mijn palmbomen waren verdorie groén! Over-duide-lijk!

Okee. Ik was over mijn toeren. Maar uiteindelijk is dit onnozel voorval het gejank natuurlijk niet waard en zocht ik naar oplossingen.

Ergens in mijn kast vond ik boordstof die ik ooit zonder doel kocht op een Stoffenspektakel. Streepjes in groen en bruin, en als je het mij vraagt best een mooie match met mijn geliefde ‘palms’.

Ik maakte er voor de verjaardag van Gorgeous Gisèle een zomers strandjurkje uit toen bleek dat deze versie haar echt flatteerde.

En omdat eentje geentje is, kreeg ze er ook een exemplaar in de lichtblauwe ‘flags’ bij waarbij ik kleine plooitjes stikte in plaats van rimpels.

Maar wél met bijpassende boordstof.

kadomandje ofzo – tutorial

Serieuze vijgen na Pasen hier, maar ik toon jullie even wat ik (een deel van) mijn kroost meegaf naar school als juffen- of meesterkadootjes. Zoals welk vaker komt zoiets altijd veel te laat op de planning te staan en moet ik op het einde van één van de drukste schoolmaanden van het jaar nog improviseren van jewelste. Na al die jaren heb ik er ook nog eens zelf voor gezorgd dat mijn kinderen een reputatie van zelfmaak-kadootjes met zich meedragen en ik dus onmogelijk met gekocht spul kan komen aandraven. Eigen schuld, dikke bult.

Op een avond deed ik van bandwerk en maakte ik deze mandjes. Met wat ik ze zou vullen, daar was in nog niet uit, maar in elk geval bieden zo’n mandjes véél ruimte voor improvisatie. Ideaal, me dunkt.

Wil je graag (tegen juni 2018, of voor elke ander gelegenheid) ook zo’n mandje maken? Ik schreef de eenvoudige tutorial even voor jullie uit:

nodig

Gebruik best canvas of een andere stevige stof voor minstens één zijde. Ideaal is om zowel voor binnen- als buitenstof canvas te gebruiken, dan hoef je ook niks te verstevigen. Wil je met gewone katoen werken, dan raad ik toch enige versteviging aan.

1. Knip 2x 2 lapjes stof van 25 cm hoog en 27 cm breed. Onderaan knip je hoeken van 6×6 cm uit.

2. Leg de 2 lapjes in buitenstof met de goede kanten op elkaar en stik de zijnaden en ondernaad op 1 cm dicht. De hoeken stik je niet. Doe hetzelfde met de binnenstof.

3. Strijk de zijnaden open en de bovenrand 1 cm naar binnen.

4. Trek de hoeken open zodat de onder- en zijnaden tegen elkaar komen te liggen. Stik vast op 1 cm.

Herhaal stap 3 en 4 voor de binnenstof.

5. Steek de twee zakjes in elkaar (verkeerde kanten tegen elkaar) en doorstik de bovenrand op enkele millimeters door.

6. Plooi de bovenrand een paar centimeters naar buiten voor een nonchalant effect.

Klaar!

Ik vulde de zakjes met snoep en plantjes, maar je kan er om het even wat in kwijt. Je zou ze ook in tafelzeil kunnen maken, dan worden ze afwasbaar. Je kan ze op je bureau zetten om kleine prularia in te stoppen, of in je hal om sleutels in te gooien. Multifunctioneel dus.
Veel plezier ermee!

Voor nog meer tutorials: check het tabblad ‘ik doe het zo’ bovenaan.

de vakantierok

Een comfortabele vakantierok, dat had ik nodig. Zo eentje die makkelijk zit en waar je toch ook mee kan buiten komen. Eentje in de fantastische jersey van Nosh die ik hier al een tijd had liggen.

Ik gebruikte het patroon van de Kirsty uit LMV maar deed er daarna helemaal mijn ding mee. Zo werd hij flink ingekort en knipte ik het voorpand door tot het eruit zag als de Saigon Simple uit mijn eigenste Urban Style.

Eigenlijk ìs het nu een Saigon Simple, maar dan in tricot, besef ik ineens.

De stof is van de beste kwaliteit, zoals we van Nosh gewend zijn. Heerlijk zacht en ze behoudt de rekbaarheid perfect.

Ik was eigenlijk van plan om van deze stof een T-shirt voor de Zoon te maken…

Tja.

pizza al fresco

Zowat mijn meest gebruikte hashtag op IG van de laatste weken: #pizza. Het is hier dan ook een succesrecept voor trage zomerse avonden waarin je wel tijd hebt maar geen zin om die uren in de keuken door te brengen. Wegens te warm of te lui, en een hangmat die lonkt.

En als mijn foto’s dan op Instagram verschijnen en die beelden van smakelijke pizza’s de wereld ingestuurd worden, krijg ik vaak de vraag om het recept te delen.

Voor alle duidelijkheid: het deeg maak ik niét zelf. Heel lang geleden heb ik dat wel eens geprobeerd maar de laatste jaren koop ik gewoon kant en klare bodems in de supermarkt. Bij Albert Heijn vond ik pizzabodems in het koelvak die al een dun laagje tomatensaus hebben. Ideaal.

De pizza’s die hier op tafel komen zijn niet van het soort die je op de kaart van een doorsnee pizzeria vindt. Ik gooi er meestal restjes uit de koelkast op, en zolang ik eindig met een flinke dosis pizzakruiden komt dat steevast goed.

Onze favoriete toppings van het moment:

* rode pesto – rode ui – zongedroogde tomaten – mozzarella – ansjovis – groene asperges – feta

* rode pesto – rode ui – zongedroogde tomaten – mozzarella – serranoham – avocado – feta – rucola

* rode pesto – rode ui – mozzarella – chorizo – rucola

En mijn vegetarische favoriet:

* groene pesto – ui – champignons – courgette – kappertjes – mozzarella – rucola

De feta, rucola en avocado wordt vanzelfsprekend niet mee gebakken, die strooi je er gewoon over als de pizza uit de oven komt. En ik serveer er sowieso ook altijd een fris slaatje bij van gemengde sla, tomaten en komkommer met een goeie dressing.

Albert Heijn verkoopt ook pizzabodems die voor 40% uit gepureerde bloemkool bestaan en die we met evenveel enthousiasme eten. De pizza op het blauwe bord is er zo eentje. Belegd proef je het verschil nauwelijks, zonder topping smaak je de bloemkool wél. Lekker!

toeval bestaat niet

Toen ik een maand geleden verliefd werd op deze Pinterest-rok en als reactie daarop mijn ananasrok maakte en blogde, gebeurde er iets vreemds. Twee dagen later kreeg ik namelijk de vraag van La Maison Victor of ik hun nieuwste patroon van de midi-rok uit hun laatste editie wilde uittesten. In een stof die eigenlijk bijna dezelfde bleek te zijn als de Pinterest-rok.

Nu ja, toeval bestaat niet. Ofwel lazen ze hier mee bij LMV, ofwel was het meant to be.

Ik zei dus ja en maakte in een niet-zo-wip deze okergele helemaal-mijn-goesting-rok: de Dolores.

De rok heeft steekzakken (hoera!) en een knopenpad dat ook écht open en dicht kan. Mijn stresslevel ging daar oorspronkelijk wat van in de hoogte, want knoopsgaten maken bezorgt mij toch altijd een wat angstig gevoel. Niet zelden mislukt dat al eens hier.

Maar nee hoor, alles verliep – bijna – vlekkeloos! Een duidelijk patroon én handleiding, niets ingewikkelds of onbegrijpelijk en ook het maken van de knoopsgaten verliep van een leien dakje.

De stof is wat steviger dan ik had verwacht, waardoor de rok ook iets meer ‘staat’ dan ik had verwacht. Door de stevigheid van de stof kreeg ik ze niet echt gerimpeld zoals het hoort (jullie weten wel: twee rimpeldraden, grote steeklengte en trekken maar). De rimpeldraden braken keer op keer en ik was genoodzaakt dikker drieggaren te gebruiken om alles handmatig te rimpelen.

Dat lukte, maar de rimpels zijn nu wel niet mooi gelijkmatig verdeeld. Het stoort me niet, maar als je het vergelijkt met de foto uit de LMV dan zie je duidelijk wat ik bedoel.

In elk geval: ik ben zeer content met deze rok. Ze is misschien iets feestelijker dan ik had gewild qua look, maar ik ga hem ongetwijfeld vaak uit de kast halen!