overal restjes

Ik heb enkele manden vol resten stof. Sommige stukken zijn groot genoeg om er een voorpand voor een kussen uit te krijgen, van andere worden wel eens ritszakjes gemaakt. Maar er zijn ook mini-restjes, en hoe klein ook, ik krijg het zelden over mijn hart ze weg te gooien.
Bij Maartje zag ik in maart wat zij ermee van plan was, dus begon ik 2 maanden geleden te knippen. Lapjes van 9×9, en uiteindelijk ook een deel van 11×11. En toen ik een hele berg had geknipt begon ik te puzzelen. Pure therapie! Het duurde weken, maar dat was niet erg, want langzaamaan zag ik het deken groeien tot de gewenste grootte.

Aan de achterkant kwam een dunne plaid in blauwe fleece, die meekwam van op een vliegtuig. Toen ik het teveel eraf knipte, zag ik dat er een label aanhing…

Oeps. My mistake…

De lapjes zijn bijlange niet allemaal even recht en groot, maar dat maakt het deken zo charmant. Het zit boordevol stukjes herinneringen, vele uit mijn pre-blogtijdperk. Een reis door mijn naaiwereld, zeg maar:

1. gele sterren van een Tammy-rokje

2. snoepkindjes van een rokje en het auto-cd-tasje
3. wereldstof van een speelgoedzak
4. de blauw-groene lotussen van de opbergdoos

5. de lelijkste stof ter wereld die ik zomaar kreeg van Hanne

6. paarse bloemen van een tule-rokje
7. kabouters en paddestoelen van een ritszakje
8. vintage bloemen van een kussen

Ik kan nog wel even doorgaan, maar voorlopig hou ik het hier maar bij. En mijn restjesmanden zijn nog steeds niet leeg, dus er komt vast wel eens een vervolg. De klimaatsveranderingen in acht genomen zal het nodig zijn ook.

(met dank en oprechte excuses aan KLM :-))

mannengerief – de handleiding

Het was van augustus vorig jaar geleden dat ik een handleiding postte. Ik vind namelijk zelden zelf iets uit. Meestal kijk ik af. En soms pas ik eens iets aan. Dat gebeurde ook met dit ritstasje. De basis haalde ik hier, de rest verzon ik erbij. En ik weet heel goed dat vele beginnende naaisters out there graag dit soort handleidingen gebruiken. Ik ben er daar ook één van.
Dus hier gaan we.

stap 1 : het patroon tekenen
Deze werkwijze nam ik over van de handleiding waarvan ik vertrok. Origineel is ze in het Engels uitgeschreven, dus eigenlijk vertaal ik ze gewoon.

De foto’s hierboven zijn wat amateuristisch, maar het helpt bij de uitleg:
1. Teken een rechthoek van 23cm breed en 21cm hoog.
2. Teken op 4,5cm van de onderkant een tweede horizontale lijn maar laat ze links en rechts 5cm uit de rechthoek komen.
3. Verbind de uiteinden van deze laatste lijn met de bovenhoeken van je rechthoek.
4. Teken overal (behalve bovenaan) 1cm naadwaarde bij en knip uit.
Voila, het basispatroon hebben we al.

Voor de zakjes aan de buitenkant plooi je de bovenrand van je patroon 5cm om (zie groene lijn op foto 5). Zo verkrijg je een tweede patroondeel.

stap 2 : stof knippen
Wat heb je nodig?

1 = 2x je volledig patroon in buitenstof
2 = 2x je volledig patroon in voeringstof
3 = 2x je volledig patroon in vlieseline H630 (knip van de bovenrand 1cm weg)
4 = 2x je geplooide patroon in buitenstof
5 = 2x een rechthoekje buitenstof van 4x9cm (= ritsflapjes)
6 = rits van 25cm
7 = 30cm paspelband

stap 3 : de werkwijze


1a. Strijk de vlieseline op beide delen buitenstof.
1b. Strijk ineens ook de korte kanten van de ritsflapjes 1cm om en strijk ze daarna dubbelgevouwen plat.

2a. Stik de paspel op de bovenrand van een zakdeel.
2b. Bevestig het tweede zakdeel hierop.
2c. Plooi de twee delen terug met de verkeerde kanten op mekaar en strijk alles goed plat.
2d. Stik door op 2mm van de paspel.

3a. Speld de zakdelen op de goede kant van een buitendeel.
3b. Stik de zijkanten op 0,5cm vast. Stik daarna in het midden nog eens door om twee zakjes te verkrijgen.

Om het ritstasje verder in mekaar te zetten kijk je best bij Miss Stik. Haar uitleg is zo klaar en duidelijk dat het belachelijk zou zijn dat hier helemaal opnieuw te doen. Let wel op: het rotstasje van Miss Stik heeft geen bodem, dus stik de hoekjes (vierkante uitsparingen onderaan de patroondelen) NIET dicht. De manier om die hoekjes – en zodoende ook de bodem – vast te stikken zie je in (Engels) woord en beeld hier.

Als je klaar bent kan je de bodem eventueel nog verstevigen door er knutselrubber in te steken vooraleer je het keergat dicht. Ik deed het nu eens wel, dan weer niet. Noodzakelijk is het niet maar het zorgt weer wel voor meer stabiliteit en stevigheid.



































Succes ermee.
Ik hoor of zie het graag als jullie er gebruik van maakten!

(buitenstof bij stoffenmarkt Utrecht – voering en paspel bij Stoffenspektakel)

voor giel

De verjaardagsfeestjes volgen mekaar hier in sneltempo op. Met drie kinderen is dat misschien niet zo verwonderlijk, maar toch lijkt de lente elk jaar weer te zorgen voor een overdaad aan taart, kaarsen en kadootjes.
Deze week was Giel jarig. Een jongen, ja. Een 9-jarige jongen. Niet zo evident om daar een origineel kado voor te verzinnen. Wat over-en-weer gemail met zijn mama leverde heel wat weetjes op. Zo is Giel zot van tekenen. Een idee was geboren!

Ik maakte een tekenmap en voorzag die van zijn naam.

Binnenin kwam een vak voor een blok stevig tekenpapier.

Ik stikte 21 vakjes om te vullen met stiften en professionele kleurpotloden.

De hele map werd verstevigd met karton waardoor hij mooi rechtop blijft staan. Ik voorzag ook een magnetische sluiting die door het karton werd bevestigd voor extra stevigheid.

Gelukkige verjaardag, Giel!

(caravanstof bij Hexagoon – groene stof bij Pauli – bolletjesstof gekregen van Hilke)

kleur, kleur, kleur!

Niet erg vernieuwend, deze blogpost, want ik maakte nog eens kussens. Dit keer op aanvraag, en maar liefst àcht stuks. Geheel toevallig in dezelfde stoffen als mijn vorige reeks, maar in andere kleuren.  Ze zullen knallen in de woonkamer waarin ze terecht komen, dat staat vast!



























































(stoffen Free Spirit bij Bambiblauw – effen stoffen bij Stoffenspektakel – paspel bij Hexagoon)

voor anne-sofie

Dochter 2 heeft een vriendinnetje dat dit weekend haar verjaardag viert. En dat vriendinnetje is fan. Fan van evamaria. Geen kans laat ze onbenut om complimentjes rond te strooien en me te vertellen dat ik toch zo’n mooie spullen kan naaien. Zò lief! 
Dus natuurlijk wilde ik voor haar een kadootje maken. Alleen bleek mijn inspiratie zoek. En ook Dochter 2 wist niet goed wat het moest worden. Maar gelukkig is er altijd een hulplijn in de vorm van Elisanna. We hoeven maar vijf minuten op haar blog onder het label ‘verjaardag’ te kijken en de inspiratie vliegt ons rond de oren. Hartelijk dank daarvoor, Sofie!

Dus helemaal afgekeken: de Elisanna-draagtas, een hoes rond een dagboek (op de wijze van Zo Geknipt) en het immer populaire stiftenzakje. In echte meisjesstoffen en frisse kleuren!





















(stoffen bij Stoffenspektakel)

nieuw huis, nieuwe kussens

Binnenkort verhuizen ze, mijn broer, zijn vriendin en Lady Lucille. Naar een geweldig mooi verbouwd huis. En in zo’n nieuwe living horen nieuwe kussens. De stof koos ik in overleg met mijn broer, want de kussens zijn een kado voor zijn vriendin. Mocht ze de prints niet mooi vinden, ik was mijn handen dus wijselijk in onschuld. Slim.

Voor de achterkant koos ik een mannelijke stof, die ik eerder al eens gebruikte voor mannengerief. Een lichte paspelband ertussen laat alles mooi contrasteren.



































(stof Free Spirit bij De Stoffenkamer)

evamaria denkt aan mannen – deel 2

Een tijd geleden maakte ik een ritstasje voor mannen. En hoewel ik er zeker niet ontevreden over was, voelde ik dat het beter kon. Dus maakte ik wat later een tweede versie, op aanvraag.
Het buitenzakje maakte ik hoger, verhoudingsgewijs is dat gewoon beter. En ik doorstikte het in de lengte, waardoor er nu twee zakjes zijn voor de prijs van één.
Vandaag maakte ik versie nummer drie. Met een zilveren paspel deze keer. Maar verder gewoon op de wijze van versie twee. Al stopte ik deze keer als extra bodem knutselrubber tussen voering en buitenkant. Dat geeft toch weer wat meer stabiliteit, me dunkt.

Nu nog een man vinden die het wil opvullen.
(alle stoffen en paspelband bij Stoffenspektakel)

woonwarenhuishemd

Het succes van het Gingerbread-hemdje kreeg al snel een vervolg op mijn naaitafel. Een paar weken eerder kocht ik in een impulsieve bui een lapje stof bij Veritas. Een mooie kleur blauw, die ik spontaan combineerde met een felgele katoen voor de onderkant van de kraag.

Zien jullie het ook? Ik eerst niet. Tot de Husband zich luidop afvroeg of de mensen niet zouden denken dat de Zoon bij Ikea stage liep.

En nu zie ik die mooie combinatie blauw-geel plots helemaal anders. Want het is précies dat blauwe en gele van De Zweed. En dus werd het een woonwarenhuishemd, maar half zo leuk als toen ik er aan begon.

En wat die stof betreft : geen kwaliteit. Ze beweegt als karton, en waar het draadje zat dat het lapje mooi opgeplooid moest houden, zitten nu gaatjes die ik op geen enkele manier nog weg krijg.

Een beetje een tegenvaller dus, dit hemd. Jammer hè.
(stof bij Veritas)