
Haar laatste telg Just Knot It vind ik geweldig mooi maar werd hier meteen geklasseerd in de categorie Not For Me. Wegens tienerdochters, jullie weten dat. Maar die wedstrijd… En ik besefte: ik heb nichtjes!

Wat volgde was drie en een halve week van een welles-nietes spel in mijn hoofd. Want had ik eigenlijk wel tijd? En was een zomerjurk wel iets waar Lady Lucille nog op zat te wachten? De weegschaal helde steeds meer over naar de nietes-kant. En dan gebeurt er iets in mijn brein, ik weet niet wat. Op het moment dat mijn nieuwe schooljaar weer begint en ik opnieuw aan het werk moet, ik maar een half huis heb omwille van schilderwerken en ik een beetje immobiel ben met een mysterieuze gezwollen voet, print ik het patroon uit en zet de schaar in Lucille’s eigenhandig gekozen confettistof. Nog 48 uur voor de deadline van de wedstrijd, piece of cake…


Ik deed niets moeilijks met het patroon, de voeringstof werd een restje roze hirondelles en in plaats van paspel in de overlappende zijkanten gebruikte ik gouden zigzagband.