april 2015 - byevamaria

niet-meer-zo-kleine meisjes

Meisjes. Het is me wat. Optutten, leuke kleren, hoge hakken van mama.
Maar vraag ze niet om te douchen want dan krijg je gezucht.
Zo gaat dat hier toch.

Echte meisjes lakken wél hun nagels. Elke dag als het kon. Dus maakte ik nog eens de eerder erg gesmaakte manicure wallet van Noodlehead. Een echte voltreffer voor wie een tof verjaardagskadootje wil maken voor een niet-meer-zo-klein meisje.

Een gratis patroon, dat je zo à-la-minute kan downloaden als je wil. Of als de deadline heel erg nadert. Ervaringsdeskundige, ik.

Dat het kadootje altijd met een grote glimlach onthaald wordt hoef ik jullie niet te vertellen. En dat het gewoon ook een leuk projectje om te maken is ook niet, toch?

Ideaal trouwens om wat stofrestjes weg te werken.
Verbazend hoe schoon Petit Pan en Atelier Brunette combineren…

hot or not? (KCW #2 – spring 2015)

Doen jullie dat? Bloggen over mislukte naaisels?
Ik wel.
Ik deed dat hier al eens. En hier ook.

Deze keer weet ik het niet goed. Laat ik bij het begin beginnen.

Dinsdag. Onderweg naar Den Depot voor oranje sweaterstof en ander schoons hoor ik op de radio een uiteenzetting over bedreigde tijger Linde Merckpoel. Over dat ze haar soortgenoten en haar eigen familienaam van uitsterven wil redden. Tien minuten later zag ik tijgers op rol. Mijn weke hart kocht. Toen ik thuiskwam wist ik het even niet meer.

Zo lelijk.

Toch maakte ik er zonet een snelle Gingerbread van. Ik dacht: dit is het mottigste hemd dat ik ooit naaide. Maar de Zoon trok het aan en nu vind ik het eigenlijk schoon in al zijn lelijkheid.

De Husband fronste.

De Zoon wil het niet aan voor school, zegt hij.

En ik weet het nog steeds niet. Hot or not?

(stof bij Den Depot)

foxy sweater (kcw #1 – spring 2015)

Van mijn Spoonflower-avontuur van toen had ik nog een tweede fat quarter over. Geometrische vossen, die al eeuwen mijn ogen uitstaken, opnieuw van Andrea Lauren. Perfect voor het thema van de lente-editie van Kids Clothes Week: wild things. In combinatie met oranje jersey werd ook dit een sweater voor de Zoon.

Ik gebruikte deze keer nog eens het leather sweater patroon uit La Maison Victor. Even wilde ik paspel toevoegen aan de schouderstukken, maar bij gebrek aan de juiste kleur liet ik dat plan varen. Er kwam wel een zichtbaar stiksel op de naad, zo wordt het schouderstuk toch extra benadrukt.

Ik verbaas me er altijd over dat zo’n sweater ongelooflijk snel in elkaar zit. Op een namiddag zou je er zo 3 kunnen maken, denk ik.

Ik maakte maat 134 (de Zoon wordt acht in juni) en naar mijn smaak is dat nog veel te ruim. Geen erg natuurlijk, zo kan hij hem nog heel lang dragen. Tenminste, als de Spoonflowerstof wat gewillig is…

Erg tevreden ben ik niet over de kwaliteit. Ik bestelde organic cotton knit en vind die erg stug, nauwelijks rekbaar ook. Vooral aan de halsopening is dat vervelend, want daar moet die net flink kunnen uitrekken. Ik denk niet dat ik snel nog eens de Spoonflowertoer op ga…

Hebben jullie nog tips voor mooie, kwaliteitsvolle sweaterstoffen?

(vossenstof bij Spoonflower – oranje jersey bij Den Depot)

op verplaatsing

Eigenlijk naai ik het liefst gewoon thuis. Naaiweekends, het Naaikaffee, workshops… altijd vergeet ik wel iéts. Niks onoverkomelijk en meestal snellen collega-naaisters me wel te hulp met dat ontbrekende knoopje, die lintmeter of de juiste kleur naaigaren. Maar toch, thuis werkt het gemakkelijkst.

Toen las ik dat de dames van Atelier Assemblé vierdaagse workshops gaven in hun winkel, en ik schreef me toch zonder aarzelen in. Want in die winkel hangt zo’n sfeer van toen. Bovendien maken ze fantastische tijdloze patronen. En vooral: ik kocht tijd.

Tijd, die ik heel bewust €10 per uur betaalde. Om op een inspirerende plek een beetje te babbelen en een beetje te werken met mensen die ik niet ken. Ik doe dat graag, ergens “alleen” zijn. In Antwerpen bovendien, my city of dreams.

Ik maakte een blouse met korte mouwen. En deed daar 4 zaterdagvoormiddagen over.

Op het voorpand zitten horizontale, platte plooien. Netjes en traag vastgestikt. Zoals het hoort.

Ik viel vooral voor de sjaalkraag van het model. Dat ziet er zo elegant uit.

En die stof! Ik twijfelde geen seconde. Ik werd een paar jaar geleden namelijk verliefd op een jurk die Nathalie Meskens droeg, speciaal voor haar gemaakt door Atelier Assemblé. In net dezelfde stof, ik herkende ze meteen.

Schoon op een rok. Schoon op een jeans. Need I say more? Ik maak er zo nog!

(stof bij Atelier Assemblé)