Rosalie drie

Zonder in herhaling te willen vallen: ik maakte nog eens een Rosalie van Fibre Mood. En daarmee val ik dus wél in herhaling, want het is al mijn derde versie. Ik beloof dat het mijn laatste is, tenminste toch de laatste van de zomer. Echt, plechtig. De zomer(vakantie) is vandaag trouwens toch aan zijn laatste dag toe, dus dat komt goed uit!

Deze viscose was een soldenkoop waarvoor ik speciaal mét Dochter 2 naar Madeline de Stoffenmadam reed. De Dochter was snel te overtuigen, leopard-prints zijn weer helemaal terug van nooit weggeweest. Ik ben zelf al 10 jaar leopard-fan en ik ben keiblij dat die print nooit dateert.

Rosalie bleek hier bij de tieners vanaf de eerste minuut een schot in de roos als zomers jurkje en ik kan hen geen ongelijk geven: luchtig, speels, vrolijk. Deze keer liet ik de twee bovenste voorpanden wel wat overlappen omdat de decolleté-diepte net een beetje té diep werd bevonden.

Wat me wel opvalt bij alle Rosalies is de neiging van de jurk om tijdens het dragen naar achter te schuiven zodat de decolleté bijna tegen mijn Dochters’ keel hangt. Ik hoor mezelf meermaals per dag zeggen: ‘Trek eens aan je jurk.’ Ik weet ook niet goed waaraan dat ligt trouwens.

De dames hier malen daar niet om: het waren de jurken die deze zomer het vaakst uit de kleerkast kwamen en daar is deze moeder reuzeblij om!

make-over van een boy’s room

Het werd hier ongepland een gewoonte: elk kind dat 12 wordt krijgt een make-over van zijn slaapkamer. Als verrassing terwijl hij/zij op scoutskamp is, en ja: zonder enige inbreng whatsoever.

Dat klinkt als vreselijk. Bijna elke ouder die dit hoort reageert met iets in de trant van: En wat als hij/zij de kleuren niet mooi vindt? En mag hij/zij dan niks zélf kiezen? En: Oh, de mijne wil dat allemaal zelf beslissen! Hier beslist de moeder dus, en gelukkig kent de moeder haar kinderen goed genoeg om te weten wat ze moet doen om heel enthousiaste reacties te krijgen. Oef.

De kamer van De Zoon werd ‘vernieuwd’ in 2014, jullie konden het resultaat hier op de blog zien. Maar ik ben het type dat niet vies is van interieurwissels zo af en toe, en De Husband zal nu zeggen dat dat een understatement is. Hij volgt mij dan gedwee met boormachine en verfborstel, de rest van de fun doe ik zelf. Het is teamwork, en we klaren de klus gewoonlijk op een dag of twee.

De weerberichten voorspelden dat die twee dagen deze keer als de warmste van like ever zouden worden, oh help. Behangen, schilderen, vloertje leggen… in temperaturen van 40° en meer? Wij kunnen dat!

En toen de Zoon vuil en zweterig thuiskwam, was hij – zoals voorzien – héél content. Gelukkig maar 😉

  • bed : Ikea
  • behang : Gamma
  • grote kast : familiestuk
  • verf : Gamma
  • beddengoed : Hema
  • wandrek : VTwonen
  • wereldkaart : rommelmarkt
  • tapijttegels : Leen Bakker
  • kist + bureau : zelfgemaakt
  • kast onder bureau : Ikea (gerecycleerd + geschilderd)

la vita è bella

Vita. Een patroon dat al een aantal weken bestaat, maar waar ik wegens drukke werkperiodes en een aansluitende rustperiode nog niet toe gekomen was. Tot nu dus: een Vita jurk voor een jarige prinses!

Net zoals het jongste nichtje een jurkje kreeg voor haar verjaardag, mocht ook haar zus een soortgelijk kadootje openen gisteren. Ook hiervoor gebruikte ik een couponnetje van bij Huis van Katoen: een zomers bloemenprint en vrolijke kleuren.

De stof is uitzonderlijk zacht en soepel en toen ik ze verknipte merkte ik dat ze ook wat stretch had. Niet nodig voor dit patroon, want de Vita is een ruimvallende jurk (of blouse) die héél veel bewegingsruimte biedt. Ik koos voor de halflange mouwen en de V-rug.

Ik heb een zwak voor jurken of blouses met een open rug. Het zorgt meteen voor een wat glamoureuze én zomerse look, niet?

Ik maakte geen halslint in de stof zelf, maar gebruikte een bronskleurig touwtje dat ik al een tijd had liggen. Zo’n klein beetje bling kan nooit kwaad.

De jurk is nog ruim genoeg om ook volgende zomer nog kunnen gedragen worden: ik nam maat 8 jaar (Lucille werd 8) maar met lengte 9 jaar. Te smal zal de jurk niet snel worden, te kort daarentegen wel dus dat leek me het slimste.

Ik ben tegenwoordig erg fan van dit soort zomerjurkjes: wijd, los en kort. En liefst mét mouwen. Rosalie (Fibre Mood), Mira (Fibre Mood) en deze Vita van Kaatjenaaisels en Bel’Etoile: ze passen allemaal in dat plaatje. Ik wed dat er ook in 2020 zo nog een aantal van onder mijn machine zullen rollen.

van Tel Aviv naar Corfu

De zomer is alweer meer dan halfweg en de gezamenlijke vakantie van de Husband en mezelf zit er zo goed als op. Naar goede gewoonte trokken we er een vijftal dagen met ons twee op uit, en gingen we daarna samen met de kinderen op reis.

Onze ‘code twee’-vakantie (ja, wij hebben een naam voor onze parent-only reisjes 😉 ) spendeerden we in Tel Aviv. Zoals steeds toon ik jullie graag een paar beelden maar voor het echte verslag met tips en weetjes moet je bij Roeckiesworld zijn.

Na hun scoutskamp vlogen we met het gezin naar het Griekse eiland Corfu voor een zomerse relaxvakantie. Ook daarover kan je lezen op de blog van de Husband.

Onder het tabblad ‘wanderlust’ hierboven kan nog steeds alle verslagen van vorige trips terugvinden.

bloemenmeisje

Jarige meisjes krijgen nieuwe jurkjes, dat hoort zo. Dus toen Gorgeous Gisèle alweer zes werd, zorgde deze meter voor een zomerse bloemenjurk. Wegens het succes van dit exemplaar van vorig jaar, maakte ik een nieuwe Robin dress van Iris May. Never change a winning team, toch?

Deze keer vond ik een coupon in de solden bij Huis Van Katoen, en toen ik het lapje zag liggen, matchte ik het meteen met een meisjesjurkje. Eerder toevallig dus dat deze Robin dress er kwam. Rode streepjes deze keer, ook met bloemen, en van een soepele en luchtige kwaliteit.

Ik wijzigde niets aan het patroon, net als vorige keer maakte ik de mouwloze versie, met ruffle uiteraard want meisjes houden van ruffles. Ook ging ik opnieuw voor de mooie V op de rug.

Ruffles en strikken maken van jurkjes echte méisjesjurkjes, altijd ook met risico op een te hoog tuttigheidsgehalte.

Ik ben altijd wat bang voor té veel gefrutsel in een jurk, ik wil ze hoegenaamd niet tuttig laten lijken maar ik denk dat het wel snor zit. Ik maakte deze keer ook knoopsgaten, die wonderwel ook nog eens lukte, en zette er fantasieknoopjes aan die hier al een tijdje lagen te wachten op het geschikte project.

Meer hoef ik hier niet over kwijt. Misschien enkel: die Robin, dat blijft een toppatroon!