count your blessings 4

Deze week werd ik content van …
… het winnen van mijn eerste give-away! Dankjewel, (Els en) Kaatje!

… nog meer post, maar dan van over de grens, met de prachtigste oorbellen,

… de gigantische bos lelies waar de Husband zomaar mee thuiskwam,

… en sushi, sushi, sushi !













(Meer blessings zien? Kijk voor de volledige lijst deelnemers bij Anki van Zilverblauw.)

over een soufflé en een doos

En nu allemaal de wenkbrauwen fronsen bij het zien van dit :

Jullie denken waarschijnlijk : wat is dat in hemelsnaam? Ik versta dat. Ik dacht dat ook. ’t Is dan ook iets mislukt.

Het moest een schattig opbergertje worden, ik zag die namelijk voorbij komen bij haar, en ik wou die ook wel eens proberen. Kei-gemakkelijk. Maar ik had er efkes niet aan gedacht dat twee superdunne katoentjes onmogelijk rechtop blijven staan zonder versteviging. Een ineengezakte soufflé, dat kreeg ik als resultaat, ja. Dju toch.
Maar ! We zijn drie maanden later en mijn verstand is gegroeid. Ik vergrootte de afmetingen tot er een A4 in paste, stak er karton tussen, et voilà :
De doos blijft staan! 
Alleen ontbreekt er nog iets wat de knopen moet verbinden. Voorlopig zitten er elastiekjes rond, van die lelijke bruine, maar ik ben op zoek naar leuke gekleurde elastiekjes (iemand een idee waar dat te verkrijgen is?). Bij de soufflé gebruikte ik touwtjes maar dat vond ik niet zo handig om die eraf te halen. Ik hoor jullie denken : “En waarom zou je die eraf halen?”
Aha!
Omdat ik de binnenkant even schoon heb gemaakt als de buitenkant, en ik de doos nu volledig kan omkeren als ik zou willen!
Ze kreeg een plaats bij de piano, zodat Dochter 1 er haar metronoom en partituren in kwijt kan.
(stof Michael Miller bij Bambiblauw – ruitjesstof bij Pauli – knopen bij Veritas)

en dan nu … de iHoes-handleiding !

Er werd een paar keer naar gevraagd door jullie, en een paar keer is genoeg want ik ben nogal rap te overtuigen. Ik wil er wel duidelijk bij zeggen dat dit een samenraapsel is van wat ik op Tinternet tegenkwam (en niet meer terugvond …) en wat logisch denkwerk van mijn kant. Het is poepsimpel, daarom ook dat de Husband nu zijn mannenversie krijgt.
NODIG :
karton
stévig karton, (zoiets als de achterkant van een papierblok ofzo, niet geribbeld want dat plooit gemakkelijk, te koop ook bij Ava of Club.), voor mijn eerste hoes gebruikte ik gewoon de iPad-doos zelf, die is bijna perfect van afmetingen.
1. 24,5 cm x 19 cm
2. 24,5 cm x 1,5 cm
3. 24,5 cm x 19 cm
4. 24,5 cm x 1,5 cm
5. 24,5 cm x 9 cm
stof
1. 25,5 cm x 20 cm
2. 25,5 cm x 36 cm
3. 25,5 x 55 cm
elastiek
2,5 cm breed, leuke kleurtjes zijn plezant maar niet gemakkelijk te vinden (waarschijnlijk wel online) – bij Veritas vind je naast witte en zwarte ook rode, donkerblauwe, bruine en beige.
1. 4 stukjes van 10 cm
2. 1 stuk van 27 cm
!! Ik heb voor alles een naadwaarde van slechts 0,5 cm bijgerekend omdat ik op mijn machine een stand heb die stikt en zigzagt tegelijk op 0,5 cm.
Leg de 4 stukjes elastiek op de hoeken van de goede kant van stof 1. Stik ze kort tegen de rand van de stof vast en knip de rest kort weg.

Stik stof 2 aan de rechterkant vast aan stof 1, goede kanten op mekaar (let op dat het eventuele motief op de stof niet ondersteboven staat, ik spreek uit ervaring …). Plooi open en strijk de naad plat.

Leg nu stof 3 op stof 1 en 2, goede kanten op mekaar (motief in de gaten houden!) en meet vanaf rechts 35 cm. Zet een merkteken en leg de lange elastiek tussen de stof met het midden op het merkteken. Speld alles vast. Stik de 2 lange zijden en de rechterkant vast.

Keer alles om en strijk! Eens het karton erin zit lijkt me dat niet meer zo gemakkelijk. En dan begint het schuif-stik-schuif-stik-werk. Schuif karton 1 in de hoes, en stik vlak naast het karton de boel vast terwijl je de stof zo strak mogelijk aantrekt. Niet in het karton stikken natuurlijk! Ik gebruikte mijn ritsvoetje, dat duwt het karton automatisch naar links. Vervolgens doe je hetzelfde met karton 2 enzovoort.

Normaal gezien heb je nu nog een 4-tal cm stof op overschot. Plooi die netjes naar binnen en naai met een onzichtbare steek vast. Of doe zoals luie ik : stik dicht tegen de rand (en vergeet je labeltje niet!).

Voilà : iPadje erin en klaar! En nu allemaal trots zijn op jullie werk! (en tegen niemand zeggen dat dit eigenlijk heel gemakkelijk was)

Ahja, en als hij af is : fotootje nemen en laten zien, mailen, of bloggen hoor!
(stof Riley Blake bij Bambiblauw – elastiek bij Veritas)

home sweet home 4

Ik heb een zwak voor vintage behang. Ik zou het liefst heel mijn huis volhangen, maar tot nu toe bleef het beperkt tot enkele kamers. Bijvoorbeeld in de master-bedroom, zoals dat tegenwoordig heet. Ik kocht het bij de wereldberoemde zussen Priem in Gent, ondertussen al 8 jaar geleden, aan €7 per rol. Beschamend weinig geld voor zo’n schoon papier. Gewoonlijk blijft een kamer hier in huis geen 8 jaar dezelfde, maar dit behang vind ik zo mooi dat ik het niet weg kan doen.
(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)

julia

Julia werd geboren in juli. Een schoon, klein baby’ke met een retro-geboortekaartje. Ik maakte dus wat kadootjes in een combinatie van retro en nieuwe stof. Beetje blauw, beetje rood, een kussen of twee, pamperzakje, tuttenkoordje en vlaggenlijn. En een paar hippe bavetjes, gewoon gekocht. Niks nieuws onder de zon van blogland, maar volgens mij altijd leuk om te krijgen!
(blauwe ruitjesstof en rode bloemetjesstof bij Pauli – vintage stof bij kringloopwinkel – toile cirée bij Stoffenspektakel – rode paspel bij Veritas)




(Excuus voor de wat donkere foto’s … Was het vandaag nu herfst??)

help!

Gisteren kwam ik in een Antwerps vintage-winkeltje deze lap stof tegen. Ik was op slag terug een kleuter! Pure nostalgie, zeg, De Fabeltjeskrant! Er hangt een labeltje aan “gratis bij Sunlight zeep – 1968”, ik vermoed dat het als keukenhanddoek moet bedoeld zijn. Niet geaarzeld, voor een paar euro was het van mij.
Maar nu? Nu weet ik niet wat ermee aan te vangen. Tot wat kan ik dit omtoveren? Een kussen, ja, dat zou gemakkelijk zijn, maar de afmetingen zijn nogal raar : 70 x 48 cm, in de hoogte dan nog. Liggend was daarvoor beter geweest.
Bij deze dus een oproep : enige suggesties ??

en anders drinken we toch gewoon nescafé?

Hij keek alsof ik zonet het einde van de wereld had aangekondigd. Of een vies woord had uitgesproken. “Nescafé is voor sissy’s.” Het was waarschijnlijk al erg genoeg dat hij zijn bed moest missen, door het slijk naar een gemeenschappelijk toilet moest benen, laat staan dat er geen deftige koffie zou zijn. Neenee, een Bialetti, dat was het enige mogelijke koffie-maak-instrument dat een serieuze kampeerder op zak hoorde te hebben. Dus deden we een telefoontje naar iemand die ons zo’n ding kon uitlenen. Het was me wat, op een wankel kampeertafeltje voor vier personen koffie zetten in een éénpersoons-Bialetti. Het duurde uren. Maar zo hoort dat in de vakantie. 
Dus om het afscheid van de Bialetti te verzachten, flockte ik een T-shirt voor de Kempische Kameraad. En ik spreek nooit nog het woord “nescafé” uit in zijn bijzijn. (Alhoewel ik dat stiekem ook wel lekker vind.)

iHoes

De iPad deed zijn intrede ten huize Eva Maria. Ja, een mens moet mee met zijn tijd hè. En de kinders eisen ook steeds meer en meer computer-tijd op, dus leek zo’n handig meeneemcomputerke ons wel ideaal. Maar dat is zo dun. En glad. En ongetwijfeld ook heel breekbaar. Ik zag het ding al binnen de week uit de handen van de Zoon (of Dochters, even onhandig die meiden) donderen. Een hoes voor de Pad moest er dus komen, en wel snel! Toevallig had ik vorige week het ideale stofje al in mijn brievenbus gekregen!
Er volgde wat gesurf, wat gedenk, wat gereken. Geknip en gestik, et voilà : een handmade-iPad-sleeve!

Hier en daar kan het beter, de elastiek moest eigenlijk aan het achterste deel bevestigd worden. Maar ik ben wel content. Er zit stevig karton tussen de verschillende onderdelen, en zo kan hij zelfs rechtop staan om filmpjes te bekijken. Iedereen blij!

Alleen de Husband had zijn bedenkingen : “Dat is wel een heel vrouwelijk stofke … Nu kan ik dat niet meenemen naar vergaderingen ofzo.” (De pruillip mag je er zelf bij denken.) Iedereen kan nu al raden wat mijn volgende naaiopdracht zal zijn zeker ?

(stof Joel Drewberry bij Bambiblauw)