juni 2016 - byevamaria

an-tasjes at last! (pin it – make it #18)

Soms ben ik traag. Zoals in het geval van deze an-tasjes. Ik geloof dat ik bijna de eerste was om het patroontje te downloaden, vervolgens knipte ik onmiddellijk de patroondelen, en toen stopte het. Ik vond ze vorige week tussen een stapel stoffen en maakte gebruik van een verloren uur om ze eindelijk in mekaar te steken.

Eentje volgens het oorspronkelijk patroon, eentje met een kleinere flap.

Die met de kleinere flap kwam er omdat mijn restje paspel niet lang genoeg was voor de oorspronkelijke versie. Tja, a girl has to work with what she has.

Ze gaan als klein extraatje naar twee van de juffen van de Zoon. Om hen te bedanken voor de extra zorg die ze het voorbije schooljaar zonder moeite aan hem gaven. We stopten er een kaartje en een paar oorbellen in en maken er een fijn kadootje van.

she’s gold! (the sequel)

Meer dan 3 jaar geleden schreef ik een blogpost met dezelfde titel. Over een kledingstuk voor dezelfde Dochter. Ook in het goud natuurlijk.

Sinscha van Het Stoffenhuis nodigde mij en vier andere blogsters uit om in haar gloednieuwe winkel een zondag te komen naaien. Ik zei geen nee, want zo’n dagje naaien op verplaatsing met gelijkgestemden valt zelden tegen. Bovendien was ik wel benieuwd naar die nieuwe winkel en het moet gezegd: mijn verwachtingen werden ingelost, zo mooi!

Een raglan trui (de Awesome Oslo natuurlijk) voor Dochter 1 met een voorpand in ‘glamour sweater’, dat stond vast. Waarmee ik die opvallende sweaterstof ging combineren, dat was nogal onzeker. De lichtgrijze kleur die in mijn hoofd zat was niet meer voorradig en even dacht ik dan maar iets anders te naaien.

Maar toen haalde Esther (aka de Queen of Black, White and Pink) een rol zachtroze tricot voor me uit de rekken en we zagen de perfecte match. Of Dochter 1 even blij zou zijn met een nogal roze trui, dat was een twijfelgevalletje, maar ik nam het risico.

De twijfel was niet nodig. De sweater werd met de glimlach aangetrokken en goedgekeurd. Het glamourgehalte van het voor- en achterpand doet elk meisje blinken volgens mij. Ik zou het zelf ook dragen.

Ook La Maison Victor viel voor bling-bling, want deze maand vind je deze prachtstof in hun magazine terug, in de vorm van de hippe Golda short.

Sinscha geeft jullie graag 10% korting op de glamour sweaterstof en op nog twee andere sweaterstoffen die op mijn verlanglijstje stonden. Vanaf vandaag tot 29 juni, dus allen daarheen!

Wat die zondag nog meer genaaid werd konden jullie hier en hier al lezen. En hou ook deze en deze blog in de gaten voor meer moois uit Het Stoffenhuis!

BewarenBewaren

een tropische trui …

… voor niet zo tropische temperaturen.

Zijn jullie het nu ook zo beu, die ellendige regen en temperaturen die niet passen bij mid-juni? Ik wel alleszins. Was het eigenlijk al lente?

Ik wilde T-shirts naaien voor de Zoon. Met korte mouwen, ja. Maar wat heeft dat voor zin als het weer voorlopig nog niet mee wil? Dus werden het Billies met lange mouwen, in sweatervorm. Want ik vond bij Babarum de stof waar ik al eeuwen naar op zoek was!

Eeuwen als in een volledig jaar. Toen stond mijn boek nog in de voorbereidingsfase en zocht ik sweaterstof met één of andere tropische print. Nérgens vond ik wat ik zocht en ging uiteindelijk maar voor een mooi alternatief voor de Awesome Oslo.

Maar plots dook ze dus op. En dan hou ik me niet in. Want ook een jaar na datum moest en zou ik zo’n trui maken.

Ik had nog effen grijze jersey liggen, overschot van de K3-truien, waarmee ik het voor- en rugpand maakte. Andersom had ook gekund. En misschien doe ik dat nog wel want ik heb nog sweaterstof voldoende!

Ik probeerde voor het eerst ook het zogenaamde neklintje van An. Zo ziet de afwerking er opgeplooid eens zo goed uit, toch?

De ideale trui voor het weer van het moment. Ik maakte hem op een uur tijd, de Zoon trok hem aan, we deden van fotoshoot en de trui ging niet meer uit. Zo hebben we het graag.

(stof bij Babarum – effen jersey bij Stoffenspektakel)

de keukenhanddoek (pin it – make it #17)

Ik ben nogal fan van de Vlaamse taal. Zo vind ik het jammer dat het oer-Vlaamse woord ‘plezant’ steeds vaker aan de kant wordt geschoven door zijn Hollandse broertje ‘leuk’. Ik doe het ook hoor, vragen aan de kinderen: “Was het leuk?”. Guilty as charged. Soms verbeter ik mezelf, soms niet.

Nu is er één Hollands woord dat ik oprecht mooier vind dan de Vlaamse versie en dat is ’theedoek’. In mijn oren klinkt dat plezanter dan ‘keukenhanddoek’, echt. Theedoek doet denken aan koekjes en gezelligheid en, nu ja, … thee. Bij het woord keukenhanddoek denk ik aan de afwas en een vuile tafel. Ik trek mijn neus al op.

Toen hier afgelopen maand een nieuwe keuken werd geïnstalleerd kreeg ik zin in nieuwe keukenspullen. Wat natuurlijk niet kon, want er was helemaal niks mis met de inhoud van de keukenkasten en dus zou het maar al te absurd geweest zijn àlles zomaar te vervangen. Maar zo een paar nieuwe keukenhanddoeken/theedoeken, daar wilde ik mezelf wel op trakteren.

Dus kocht ik toepasselijke stof bij Ikea en diepte een oude pin op om de hoekjes mooi af te werken. Die pin gebruikte ik uiteindelijk niet, want toevallig kwam ik deze werkwijze tegen. Ideaal. (Ongeveer dezelfde werkwijze als deze van Jo trouwens.)

Ik stikte er nog een ophanglusje tussen. Niet dat ik dat ooit gebruik, maar het staat wel mooi.

Ik ben content met mijn nieuwe theedoeken, maar uit gewoonte blijf ik die dingen natuurlijk gewoon keukenhanddoeken noemen. Tja, wat had je gedacht?

puppy pouch (pin it – make it #16)

Binnenkort vertrekken twee kleine meisjes op vakantie. En voor kleine meisjes kan een een lange autorit wel eens héél lang duren. Dus dacht deze tante voor wat afleiding te zorgen in de vorm van een puppy pouch.

Ik pinde het ritstasje nog niet zo lang geleden. De schattigheidsfactor ligt hoog, en dan wordt zoiets al snel op mijn to do lijstje gezwierd.

Een ideaal project ook voor wat restjesverwerking én voor het verbeteren van mijn borduren-uit-de-losse-pols technieken. Voor de oogjes en neuzen hield ik het wijselijk bij flockfolie.

Het tasje wordt vanzelfsprekend nog gevuld. Met klein gerief, ik moet nog op zoek.

Fijne vakantie, girls!

xxx

crop top, of bijna (#londonsewsocial – 3)

Tijdens ons internationaal bloggersweekend London Sew Social werd er naast gewandeld, gebabbeld, gelachen en gegeten natuurlijk ook geshopt. Stoffen ofcourse, en nog meer stoffen. Waar we die stoffen precies kochten, konden jullie hier al lezen. En de volledige lijst van getalenteerde blogsters vind je hier.

Onze neuzen stonden allemaal in dezelfde richting, dat heb je natuurlijk wanneer je dezelfde passie deelt. Maar iedereen had duidelijk een andere smaak wat stofkléur betreft. Zo greep Maartje wel heel erg vaak naar blauw, Olu heeft een liefde voor grijs en zwart, en wanneer er lichtroze in het vizier kwam riepen we met zijn allen: “Look, Trine, your colour!”

Ik heb echter ook een zwak voor roze, dus deze neopreen belandde al heel snel in mijn handen. Wat ik ermee zou maken, daar had ik toen nog geen idee van.

Maar vandaag, plots, als reactie tegen de regen en het grijs van buiten knipte ik er een crop top uit. Of toch bijna. Net niet kort genoeg misschien, maar net wél lang genoeg om nog decent te zijn.

Dochter 1 was ‘slachtoffer’ van dienst. Ze ging gelukkig snel akkoord, zélfs met de lengte van de bijna-crop top.

Ik gebruikte het patroon van de Awesome Oslo uit Urban Style, nog maar eens. Knipte de mouwen naar kort, de panden naar korter en zette er geen aparte zoomboord aan. De kniplijn werd gewoon behouden onderaan, zo’n neopreen rafelt immers niet.

(stof bij Simply Fabrics)