februari 2019 - byevamaria

kimono

Ik zag een stof in roze en groen. Een soepele viscose. Met bloemen. En omdat ik al een hele tijd geleden als een blok viel voor haar kimono, wilde ik er ook eentje. Deze keer liet ik er geen gras over groeien.

Ik gebruikte de werkwijze van Leanne (net als Annelies trouwens) en paste enkel de lengte van de kimono aan. Ik wilde hem niet te lang, want plan is om hem ook gewoon op een jeans te dragen en dan wil ik er eventueel nog een jas over kunnen trekken (ik fiets naar mijn werk, dus dat is gewoon uit praktische overwegingen).

Ik moet hier verder niet veel over kwijt. Misschien dat ik nog een lint maakte om hem dicht te knopen wanneer het nodig is. In mijn hoofd wil ik hem bijvoorbeeld ook wel dragen over mijn pyjama, ’s ochtends terwijl ik ontbijt in de zon. Of heel stijlvol in een bed met krakende, witte lakens. In mijn hoofd dus 😉

De stof was razendsnel uitverkocht maar sinds vandaag terug te verkrijgen bij Madeline de Stoffenmadam. Jullie weten: het leven is aan de rappe!

flower girl

Ik geef toe: ik ben een bloemenmeisje. Ik heb al heel mijn leven een zwak voor romantische bloemenprints, the English kind. Laura Ashley, Cath Kidston en zelfs William Morris hebben me altijd aangesproken met hun lieflijke prints. Of Liberty, oh Liberty!

Dus toen ik bij Madeline deze bloemtjestricot spotte, was ik verkocht. De okergele kleur schreeuwde ‘zomer’ en ik had al sinds augustus een Delphi dress op de planning staan. Toen te laat voor een zomers naaisel en nu véél te vroeg uiteraard, maar dat negeerde ik maar even. Ik was zo verliefd dat de stof zelfs mijn naam kreeg, is dat niet geweldig?!

Na een half uurtje knippen en een uurtje naaien stond de jurk in mekaar. De volgende twee (!) uur had ik nodig om het schouderlint te knippen, stikken, tornen, stikken, nog eens tornen, meten en uiteindelijk definitief stikken. Zucht zeg. Niks mis met het patroon hoor, alleen is biaislint maken van tricot en die dan ook nog eens fatsoenlijk bevestigen niet mijn sterkste kant.

Ik paste niets aan het patroon aan, alleen verkortte ik de jurk met zo’n 15 cm zodat ze midden werd in plaats van maxi. En werkte ik de onderkant gewoon met de overlock af. Heerlijk nonchalant, ikke 😉

Et voilà! Mijn zomerjurk is klaar! In februari zeg, wie had dat gedacht 🙂 En nu duimen dat de zomer van 2019 even warm wordt als de vorige, zodat die jurk héél veel gedragen kan worden!

(stof bij Madeline de Stoffenmadam)

des goûts et des couleurs…

Een paar weken geleden kreeg ik van Stoff & Stil een kadootje: de nieuwe catalogus met daarin alle nieuwtjes van de SS 2019 collectie, én daar bovenop een flinke lap stof. En dikkere french terry met pluimen in pastelkleurtjes. Nu moet ik zeggen dat mijn hart niet meteen een sprongetje maakte toen ik de stof onder ogen kreeg… Integendeel eigenlijk. Ik dacht aan een oude niet-zo-hippe tante, de Husband zei ‘wat.is.dat??’ en mijn broer nam de woorden ‘lelijke dekbedovertrek uit de jaren ’80 ofzoiets’ in de mond. Kortom: niemand was fan. Ook Annick niet, die hetzelfde kadootje kreeg en ook niet direct wist wat ze ermee aan moest.

Maar zoals wel vaker kan stof er verwerkt helemaal anders uitzien dan op de rol. Dus ik deed van wie niet waagt niet wint, en zette er toch maar de schaar in.

Voor de 7,5-jarige Lady Lucille knipte ik een Teddy sweater (maat 8 jaar, de lange versie) en besloot tussen het voorpand een ruffle te zetten die ik met de overlock grof afwerkte. De mama van Lucille is fan van ruffles en ik dacht dat het de lelijkheid van de stof wel kon breken op die manier.

Aan de boorden zette ik roze boordstof van – hoe kan het anders – See You At Six. Die SYAS-kleuren blijken altijd miraculeus te passen bij om het even wat voor stof ik in huis heb! En wat ik had gehoopt, gebeurde ook: afgewerkt vind ik de stof er helemaal niet meer zo afgrijselijk uitzien, en Lady Lucille komt er volledig mee weg. De Husband raakte ook overtuigd, de schoonzus vond het helemaal prima, alleen mijn broer ziet nog altijd het beddengoed van bij zijn schoonmoeder 😉

Voor Gorgeous Gisèle, 5-jarig topmodel van het moment, maakte ik een simpel rimpelrokje met een elastiek in de taille. Met een jeanshemdje erop en een bijhorende attitude is ook dàt dik okee.

En ook Annick maakte iets met de stof, voor Eloïse: het kind heeft nu een nieuwe favoriete trui, zegt ze zelf.

Dus ja: des goûts et des couleurs…

Victoria

Victoria. De perfecte naam voor deze blouse uit de derde Fibre Mood.

Ik kocht een grijze katoenen eyelet stof in solden bij Julija’s Shop voor dit project. Ik wilde iets redelijk effen van kleur, zodat je de plooitjes in het voorpand en het mooie kraagje goed zou kunnen zien. Dat is gelukt denk ik!

Het patroon van deze Victoria blouse zit mooi in elkaar, ik vond nergens problemen bij het assembleren. Het naaien vraagt een beetje precisiewerk (vooral aan de kraag) en dat was ik na een hele tijd naaien met rekbare stoffen niet meer gewend. Traag werken dus, niet altijd mijn ding, maar een mens kan daar al eens zen van worden zo af en toe.

Ik maakte maat 38 maar naar mijn gevoel mocht dat een 40 zijn, ze is toch wat nipt vind ik. Vooral wanneer ik er een hemdje onder draag, waar het katoen van de blouse niet goed op beweegt, voel ik dat er wat meer ruimte had mogen zijn. Volgende keer maak ik dus zeker een grotere maat.

Victoria is een stijlvol en romantisch model en op verschillende manieren te combineren volgens mij. Ik wil misschien nog een winterse versie maken in een zwaardere viscose, tegen volgend jaar. Ik heb al een mooie kleur in gedachten…

Maar laat het eerst nog maar lente en zomer worden!

blinkende blackslash

Blackslash. Zeg dàt een keer 10 keer na elkaar.

Ik ben wel fan van zelf uitgevonden woorden, en ik vermoed dat ze bij About Blue Fabrics dat ook zijn. Want wat een cool woord is dat, en het hoort bij een coole stoffenprint op french terry uit de laatste collectie ‘Blend it’.

Toen ik de stoffen te zien kreeg, was me niet opgevallen dat de rozige marmerstrepen in feite een prachtige metallic look hebben. Super mooi, maar ze was hier bedoeld voor een sweater voor de Zoon en die zag dat ineens niet meer zitten natuurlijk. Maar geen nood, want het toeval wilde dat ik een nieuwe sweater nodig had, voor de fitness of de yoga. Dus claimde ik dit moois helemaal voor mezelf!

Ik gebruikte mijn eigen patroon van de All Weather Sweater in maat M. Verschrikkelijk snel klaar!

Ik wilde voor deze sporttrui wel poseren met mijn sportbroek, maar die zat in de was. Samen met mijn jeans, vandaar dat ik deze versleten versie (die ik niet meer draag) uit de tuinberging heb gevist… Niet erg, want zo zien jullie dat die trui uiteraard ook gewoon gedragen kan worden: multi-inzetbaar, hoera!

Er zitten nog 3 andere mooie prints in deze collectie, waarvan ik jullie eerder deze week al eentje toonde aan het lijf van de Zoon. Check de website van About Blue Fabrics om je te verlekkeren op meer moois!

joe, de korte versie

De nieuwe collectie van About Blue Fabrics ‘Blend it’ ligt vanaf vandaag in de winkels en oh boy, wat ben ik weer fan! Des te groter mijn kinderen worden, des te meer heimwee ik heb naar de tijd dat ze nog koddig en klein waren. Niet enkel omwille van de puberperikelen en opvoeddilemma’s, maar nog meer omwille van het feit dat de schattige naaisels voorgoed verleden tijd zijn met prachtige stoffen als deze.

Het naaien voor mijn meisjes (bijna 15 en bijna 17) raakt wat op de achtergrond. Ik merk dat de zelfgemaakte stukken vaker in de kast blijven liggen en ze vooral willen blenden met de leeftijdsgenoten. Kuddedieren zijn het, ik hoop dat ze daar snel weer uit groeien.

Voor de Zoon kan ik nog wel wat maken, al blijft het meestal bij sweaters tegenwoordig. Maar dankzij deze bordeaux french terry (Day By Day genaamd) gooide ik het over een andere boeg. Een short voor de lente die nog ver weg is, maar in mijn hoofd bijna daar 😉

Ik vond een patroon in een oude La Maison Victor voor een simpele joggingbroek, Joe. Ik maakte er gewoon een korte versie van, en een eerste short voor het nieuwe seizoen was geboren!

Ik verlegde zelfs mijn eigen grenzen en zorgde voor het eerst zélf voor nestelogen in een kledingstuk, zonder hulp van iemand anders zeg! Ik weet zeker dat Annelies nu supertrots is op mij 🙂

De Blend It collectie heeft nog 3 andere mooie prints, waarvan ik er jullie later deze week met plezier nog eentje toon. Stay tuned!