silky leather

Een hele tijd geleden kocht ik bij Mon Depot een zwart stofje dat er wat uitziet als leer maar zo dun en vloeiend is dat het wel voelt als zijde. Een tricky stofje om mee te werken, en hoewel ik het kocht met als doel een topje voor mezelf bleef de lap eindeloos lang onaangeroerd liggen.

SVDHZ3 top 2


En toen kwam Stof voor Durf-het-Zelvers 3 eraan, en tegen alle verwachtingen in vond ik daarin het perfecte patroon voor een top in mijn lang bewaarde stofje. Eenvoudig (ik reduceerde tot drié patroondelen, joehoe!) maar toch met een klein detail in de vorm van rimpelnaden aan het voorpand.

SVDHZ3 top (collage)


Het naaien verliep niet zo heel gemakkelijk, de stof schuift en beweegt gelijk zot, maar met veel speldjes kwam het wel goed.

SVDHZ3 top 1


Ik maakte geen beleg voor de hals, ik zoomde zelfs nergens iets om. Aan alle randen werkte ik de boel af met een dun rolzoompje: zoom, mouwboorden én halsboord. Het ziet er prima uit zo, ik ben écht content.

SVDHZ3 top (close-up)

SVDHZ3 top

Ik kijk nu alleen wat op tegen de eerste wasbeurt: of zo’n fijn stofje met fijne zoompjes wel bestand is tegen het geweld van een wasmachine… Fingers crossed! Of wassen met de hand…

retteketet, nog een vilette!

Nummer 3 ondertussen, maar wel de eerste helemaal voor mij alleen. Nummer 1 en nummer 2 waren respectievelijk voor Dochter 1 en 2 en werden/worden met veel plezier gedragen. In de lente al kocht ik voor mezelf wat duurdere gekookte wol op het Stoffenspektakel. De moed om aan een herfst/wintermaaksel te beginnen was bij de eerste warme zonnestralen van de maand mei erg ver zoek moet ik toegeven, waardoor ik er pas nu aan begon.

vilette jas 2


Zo’n jas naaien duurt op zich niet zo heel lang, maar wel nog steeds langer dan ik gewend ben te spenderen aan een kledingstuk tegenwoordig. Dus tussen het maken van truien, jurkjes, jasjes, laptophoezen, T-shirts én soep werd er buitenstof geknipt, vrolijke voeringstof uitgezocht en échte voering voor de mouwen gekocht. Het duurde weken eer ik aan naaien toekwam. Ook al omdat ik net zoals Laurence geen opgestikte maar paspelzakken wilde en een beetje bang was dat te verknoeien.

vilette jas (detail pocket)

Laurence gaf me gelukkig raad én afmetingen waarmee ik dan toch aan de slag ging. Ik moet zeggen dat die paspelzakken niet hélemaal naar mijn goesting zijn. De ene is wat hoger dan de andere en ook aan de binnenkant deed ik iets fout. Maar het is okee zo, ik denk niet dat jullie het zouden opmerken als ik erover gezwegen had.

vilette jas 1

Binnenin gebruikte ik een bloemetjeskatoen die ik ooit won bij Eva. Lang geleden, héél lang geleden. Meestal herinner ik me na zoveel tijd niet waar stoffen vandaan kwamen maar bij deze was ik zeker: Eva stuurde me de gewonnen lap stof gewassen én met overlockte knipranden op. Echt, zoiets doet alleen zij.

vilette jas (inside)

vilette jas (collage)

Ik maakte maat 36-38 en die zit prima. Er is nog ruimte voor een trui als het echt koud wordt en de oversized look is toch niet té. Ik verlengde de mouwen ook nu met een 10-tal centimeter, zodat ik ze kan omslagen en de voering een beetje zichtbaar is. Op aanraden van Annelies verlengde ik de buitenmouw 14 cm en de voeringmouw slechts 6 cm. Dan valt de mouwboord echt mooier. Blogvriendinnen, gotta love them.

vilette jas (collage1)

Qua sluiting zat ik opnieuw in complete twijfelmodus. Ik wilde hem wel kunnen dichtdoen eigenlijk maar knoopsgaten maken in dit soort stof was absoluut geen optie voor mij. Te veel miserie mee gehad in het verleden met bijna elke Jackie die ik ooit maakte (en dat zijn er 5 of zo).

vilette jas (close)

Dus naaide ik een onzichtbare drukknoop aan het beleg en verstopte die achter een gewone knoop. Keigoed gevonden van mij.

vilette jas

Dus voilà, mijn Vilette met een snuifje Eva, Laurence en Annelies. Heerlijk, toch?

chat chocolat meets svdhz3 meets halloween

Halloween (waar ik nìks mee heb, nvdr.) nadert stilaan en mijn cameo was nog warm van het vorige project. Bovendien had ik al een tijdje een grappige afbeelding bewaard die perfect is voor een outfit deze tijd van het jaar. Het moet gezegd dat het overbrengen van die afbeelding naar de software van de cameo wel wat voeten in de aarde had maar ik gelukkig kon rekenen op de cameo-queen herself. Dankjewel, Nele!

chat chocolat sweater (fitting)


Een dabbing skelet, ik vind het grappig. De Zoon ook, wat had je gedacht. Dus pimpte ik er een gekocht T-shirt mee waarmee de toon voor de Halloween-week meteen gezet is. Veel beter dan die onnozele verkleedkleren (niet we daaraan ontsnappen hier thuis, maar kom).

skeleton t-shirt


Uit de collectie All Animals Are Equal van Chat Chocolat maakte ik ook nog een sweater. En thank God voor Stof voor Durf-het-Zelvers 3, want Griet en Annick voorzagen ons van een niet voor de hand liggend sweaterpatroon. Een patroon dat uitnodigt tot wat spelen met verschillende stoffen zodat de grafische lijnen ervan veel beter uitkomen.

chat chocolat sweater (collage)


Ik gebruikte toch maar één stof maar wel aan beide kanten. Het voordeel van doorgekleurde stoffen is dat de averechtse kant perfect past bij de goede kant. De french terry-lusjes geven de stof zelfs wat diepgang als je hem averechts gebruikt, perfect voor het lijnenspel van dit patroon.

chat chocolat sweater (pocket)


Bijpassende boordstof had ik niet, dus werd de stof zelf daar ook voor gebruikt. Niet écht ideaal, want eigenlijk rekt ze hier niet genoeg voor vind ik. Een tip: knip de boorden zeker langer dan je gewoonlijk zou doen, om de mindere rekbaarheid te compenseren.

chat chocolat sweater

chat chocolat sweater (collage)


Het sweaterpatroon uit SVDHZ3 is alvast een succes, volgens de Zoon komt dat door de buidelzak.
Volgens ondergetekende eerder door het geringe aantal patroondelen, ha!

** Dit blogbericht werd geschreven in samenwerking met Chat Chocolat **

#qotd

Ten huize byevamaria hebben we iets met quotes. Iedereen houdt ervan, op sweaters, op tote bags, op letterborden en koffietassen. En met een Cameo in huis kan ik natuurlijk om het even wat op kledingstukken zetten, tot groot jolijt van de meiden. Pinterest werd gebruikt om ideeën te verzamelen en uiteindelijk kozen ze er allebei eentje uit.

quote shirts 2


Dochter 1 is een boekenwurm, Dochter 2 een chocoladeverslaafde, dus hun keuze was op geen enkel vlak verrassend.

quote shirts (collage)


Bij Madeline kocht ik een aantal couponnen waaronder 2 stukken modal. Ooit maakte ik deze roze shirt voor mezelf in een wat ik toen de zachtste stof ooit noemde. Geen idee toen wat voor soort stof het was, maar nu weet ik het dus wel: modal, heerlijk zacht en mooi soepelvallend.

quote shirts


Zoals steeds gebruikte ik het (aangepaste) patroon van de Mandy Boat Tee. Voor Dochter 1 met driekwart mouwen, voor Dochter 2 met gewone korte.

quote shirts 1


Een snel project, en bovendien gepersonaliseerd en uniek. Een aanrader.

monochrome

Bambiblauw bracht weer een fijne collectie french terry stoffen uit: Monochrome. En ik was één van de gelukzakken die met de zwart-witte golfjes aan de slag mocht. Toen ik de print enkele weken geleden koos, wist ik nog helemaal niet wat ik ermee zou maken, en ook toen ik de stof eergisteren (over deadlinen gesproken) in de brievenbus zag vallen, kreeg ik een klein beetje last van paniek. Nog anderhalve dag, waarvan ik alleen die namiddag vrij zou zijn om te naaien én foto’s te nemen? Aaaaargh!

monochrome (close)


Maar het toeval wilde dat ik de dag ervoor met Nele op stap was en zij een shirt kocht voor haar dochter waarop ik ook een klein beetje verliefd werd. Die verse herinnering werd mijn inspiratie.

monochrome

Ik knipte nog maar eens de Mandy Boat Tee, deed wat aanpassingen en stikte de pannen van het dak.

monochrome (collage1)


In de zijnaad stak ik een hartjeslabeltje dat ik ooit van Piekewieke kreeg, en daardoor besloot ik op borsthoogte een rood hartje te borduren. Ik heb werkelijk àlle kleuren borduurgaren in huis maar jullie raden het al: geen rood. Stikken dan maar, drie à vier keer, nadat ik op de achterkant eerst wat plakkatoen streek en daarop het hart tekende.

monochrome (collage)


Op anderhalf uur tijd stak het shirt in mekaar en hing het te blinken op een kapstok. En echt: een paar minuten later stonden twee tienerdochters – thuiskomend van school – voor het raam van mijn atelier te kijken en te discussiëren over wie de eigenaar zou worden van dit snel-klaar-project.
Ze gaan het delen, zeggen ze.

monochrome2

Meer moois uit deze Monochrome-collectie zal je ondertussen her en der zien voorbijkomen. De vier stoffen zijn vandaag te koop bij Bambiblauw en in de meeste stoffenwinkels. Veel geluk met het kiezen!

** Dit blogbericht werd geschreven in samenwerking met Bambiblauw en About Blue Fabrics **

gezellig groen

Mijn eerste Dolores (uit La Maison Victor) was zo’n succes dat een tweede niet kon uitblijven. Die tweede moest meer casual worden, besloot ik nadat ik Nicky’s koraalrode variant zag verschijnen. Meteen een reden om eens met die zogezegd zachte tetra aan de slag te kunnen. De kleur was al beslist vanaf de eerste minuut: gezellig groen.

dolores skirt


Die tetra is écht zacht. Maar ook delicaat. En omdat zo’n stof geen averechtse kant heeft is het extra opletten geblazen om niet te moeten lostornen. Jullie kennen me al: ik ben niet van de geduldigste soort en de Wet van Murphy is sowieso in mijn buurt uitgevonden. Wat maakt dat een fout niet kon uitblijven en ik dus een half uur lang uiterst voorzichtig hebben moeten tornen aan een naad die binnenstebuiten zat.

dolores skirt (collage2)


Maar het resultaat is zalig. Een rok zoals ik hem in mijn hoofd had, geschikt voor alle seizoenen zelfs.

dolores skirt (collage)


De leopardknopen bracht ik ooit mee van MJ Trimming uit New York en werden eerder al hier en hier gebruikt. Nu zijn het mijn laatste…

dolores skirt (collage1)


Van dat knopenpad gaan enkel de bovenste twee echt open, de andere staan erop voor de sier. Niemand die het ziet en ik heb toch maar mooi vijf knoopsgaten minder moeten maken.

dolores skirt (collage3)


Voorlopig draag ik hem nog zonder kousen maar ik besef dat dat niet lang meer zal duren. Mét kousen wordt deze rok ongetwijfeld een plak-aan-de-benen-geval, dus een onderrok dringt zich op. Ik vrees dat de korte die in mijn kleerkast ligt misschien niet afdoende zal zijn. En bestaat dat eigenlijk, lange onderrokken? Of hoe doen jullie dat?

ongeduld

Soms is een mens ongeduldig, héél ongeduldig. Zoals wanneer de nieuwe collectie stoffen van See You At Six voorgesteld wordt door Deborah en Naomi en dan blijkt dat je nog 2 weken moet wachten eer je er iets van kan aankopen. Dan word ik ook met de dag gulziger eigenlijk, al probeer ik me wel in te houden en vooral alleen iets te kopen als ik ook weet wat ik ermee ga maken.

maple seeds SYAS sweater (detail)

Twee sweaters dus, om te beginnen. Nummer één zagen jullie afgelopen weekend al. De tweede in deze prachtige roestbruine Maple Seeds was eigenlijk tegelijkertijd klaar.

maple seeds SYAS sweater

Ik heb daar niet veel over te vertellen, het patroon is opnieuw dat zelfgetekende exemplaar en ik kan opnieuw juichen van contentement over de bijpassende boordstof. Kan élke stoffenfabrikant daar vanaf nu werk van maken alstublieft? Dankuwel.

maple seeds SYAS sweater (folded)

Ik ben nog niet uitgenaaid met de SYAS-stoffen hoor. Er wachten nog wat grills (deze en deze) maar er is nog vertwijfeling over de ideale bestemming… Decisions, decisions.

maple seeds SYAS sweater (detail2)

En ja, stiekem kijk ik ook alweer uit naar collectie nummer 3, die van de winter dus. Wanneer komt die eraan, Naomi en Deborah? December, zoiets? Niet dat ik ongeduldig ben hoor. Allerminst.

over pinguïns met of zonder oren en een give-away

Het begon – zoals altijd hier – met een stof. Een héle mooie stof. Uit de nieuwe collectie All Animals Are Equal van Chat Chocolat die vanaf morgen in de stoffenwinkels ligt. Een french terry met pinguïns, door de Zoon eigenhandig uitgekozen voor een longsleeve.

penguin one to hug x2


Jullie zien het al, het werd geen longsleeve want plots veranderde hij van mening en vond hij de print wat kinderachtig. 
“Babyblauw,”zei hij. 
“IJsblauw,” probeerde ik nog. 
Waarop hij fronste zoals alleen hij dat kan.

penguin one to hug (collage)


Niet getreurd, een One To Hug stond òòk nog op het programma dus gebruikte ik deze mooie print en zwarte badstof voor een jasje met oortjes. Toen ik die oortjes maakte, bedacht ik me dat pinguïns helemaal geen oren hebben, of alleszins geen zichtbare. Wat volgde was een volledig halfuur van twijfelen: zou een pinguïnjasje met berenoren niet ongelooflijk rààr zijn?

penguin one to hug (collage)


Ik besloot: het is geen pinguïnjas maar een jas met een pinguïnprint. Dus die oren kunnen best.

penguin one to hug (black)

Maar toch: voor de zekerheid maakte ik een tweede exemplaar, in maat 74, met een voering van sneeuw en zonder oren. En die geef ik graag weg aan wie hieronder een berichtje achterlaat (*). Jullie hebben een week tijd, op 10 oktober maak ik de winnaar bekend.

penguin one to hug (white)


En die Chat Chocolat collectie? Daar zitten nog meer beestjes in, mét en zonder oren! Annick en Sylvia deden er al hun ding mee, en de volgende dagen zal je ze zeker allemaal voorbij zien paraderen.
(*) De verzendkosten zijn voor rekening van de winnaar.


** Dit blogbericht werd geschreven in samenwerking met Chat Chocolat **