about the desire to create.
Alle vijf gaan ze deur uit, gevuld zelfs, want Zuly stopte er iets moois in. Benieuwd? Hier moet je zijn.
Succes!
De nieuwe favoriete jurk van Dochter 1 (een koopje van New Look) werd dubbel geplooid en op een stevige tricot van Liesellove gelegd. Ik knipte er rechtstreeks rond, twee keer. Aan het voorpand maakte ik de halsuitsnijding wat dieper. Het rugpand knipte ik in twee delen om een betere pasvorm te verkrijgen.
Ik ben zot van die bloemen. Ze lijken wel geschilderd. Bijna had ik spijt dat ik het niet voor mezelf had gehouden.
Alle randen werkte ik af op de Mie Katoentjes-manier, in een iets contrasterender garen.
En kijk! Nepen!
Zo simpel, maar helemaal swag.
Whatever that may be.
Misschien geloven jullie het niet, maar omdat de jurk zo eenvoudig is van snit en vorm, ik geen patroon gebruikte maar gewoon maar wat knipte, was ze klaar op één uur tijd. Een verloren uur op zondagnamiddag, nog nét binnen de KCW-week.
Foto’s nemen lukte die dag niet meer, vandaar de vertraging.
Maar jongens, wat ben ik jaloers op die jurk!
* uit ‘Ze houdt te veel van mij’ van Kommilfoo
(stof bij Liesellove)
Ik trok naar Zara, keek, bewonderde, keerde binnenstebuiten en nam foto’s. Zara hangt traditiegetrouw vol met deze A-lijntjes en ik vroeg me af hoe dat kwam dat ik dat vergeten was.
Ik nam het patroon van de Norah Dress en zette wat ideetjes op papier. En durfde knippen in de allermooiste stof…
Stof van een gloednieuwe webshop en in een kwaliteit waar ik blij van word. Stijve katoentjes komen er hier voor kleding niet meer in. Stof moet bewegen, vloeien, althans toch voor mijn prille tieners en mezelf.
Ik gebruikte opnieuw restjes rits als paspel, verstevigde de schouderstukken met vlieseline voor wat reliëf en doorstikte die in ruitjesvorm. Zij bracht me op dat laatste idee.
Het voorpand knipte ik horizontaal in twee om zakken in te kunnen verwerken, die ik ook daar afwerkte met ritspaspel.
En kort moest het zijn, heel kort. Maar met een skinny eronder is dat prima.
Achteraan zit een knoop als sluiting, dat is alles.
Een eenvoudige belijning dus, uiteindelijk is dat alles wat nodig was. Met een eigen inbreng hier en daar maak je in een vingerknip tien verschillende versies van dezelfde jurk. Ik ben alvast op zoek naar mooie viscose voor een versie voor de feestdagen!
Een Cisse! Toen de Zoon voor de Zonen 09 fotoshoot een geruite Cisse-short aan mocht, zag ik het direct. Een klassieke lange broek, in een stof die al heel lang ergens in een doos lag, het moest zo zijn.
Nu staat de Kids Clothes Week deze keer in het teken van storybooks. Ik ben geen fan van thema’s en het werken ernaar, het zorgt vaak voor geforceerde looks als je ’t mij vraagt. Dus wilde ik dat deel van de KCW gewoon skippen. Dat mocht, zei het reglement. Maar toen ik de Zoon een blauwe (versleten, je m’excuse) cardigan aantrok op zijn nieuwe broek was daar plots Oom Blauw!
Als kind haalde ik uit de plaatselijk dorpsbib tientallen keren het boek Peter en Lotta vieren kerstfeest van de Zweedse schrijfster en illustrator Elsa Beskow. Peter en Lotta hadden een tante Groen, Paars en Bruin, en een Oom Blauw. Oom Blauw droeg een blauwe jas met slippen, maar ook een bruine broek. Een bruine ruitjesbroek. Zo’n broek als deze Cisse.
Om de één of andere reden is die outfit van oom Blauw me altijd bijgebleven en werd ik op slag terug naar toen gekatapulteerd, naar 35 jaar geleden. Gek toch?
Mijn Cisse is wat moderner. Met een rits-paspel (zoals toen) en een vleugje hirondelle.
En een kamsnap van plastic. Dat had Oom Blauw vast en zeker niet.
(stof bij Stoffenspektakel)
Ik dacht dat een jurk met empire-snit misschien wel de oplossing kon zijn. Dus nam ik het bovenstuk van de gekende Mambojurk. Zonder het taillestuk komt dat bovenstuk precies onder de borsten uit. In dat bovenstuk zit op twee plaatsen een rimpelstuk. En dat leek me ook nog eens mooi meegenomen… Want die beginnende welving ter hoogte van haar borsten krijgt daardoor ineens ook wat ruimte.
Ik benadrukte de verhoogde taille met een (nep)leren paspelband.
Voor de onderkant maakte ik een rimpelrok. En daar wringt het in mijn ogen. Een stofbreedte van 110cm is te nipt. Toch voor grotere maten. Het lijkt me nu gewoon te smal, alhoewel ik absoluut wilde vermijden dat het net te breed zou uitvallen.
Ik weet het niet… Deze try-out jurk, is die nu oké of niet? Wat vinden jullie?
De herfst is er, de winter nadert. En dat betekent : Jackie-tijd!
Binnenin gebruikte ik zachte teddy-fleece, in de mouwen kwam gemattelasseerde voering.
Een bronskleurige paspel geeft de nodige sparkle aan het voorpand en het rugflapje.
En you know me … een beetje luipaardprint kan nooit kwaad.
Dat Kate op alledrie de foto’s zwanger is negeren jullie maar even …
De zoektocht naar zo’n jas leverde weinig op. Ze zijn er wel maar ofwel waren ze te duur naar mijn zin of was de print of kleur fout.
Maar toen was daar de redder in nood: La Maison Victor! In de laatste editie zag ik de Chloe, een jas met de perfecte prinsessensnit en iets meer casual. En op de Fashion Fair vond ik de ideale stof bij Mon Depot. Dus deze week maakte ik mijn eigen koninklijke jas!
Het patroon voorziet in eerste instantie geen voering. Toch kon ik niet weerstaan aan de soepele stof die ik zag bij Veritas en in mijn ogen niet zou misstaan aan de binnenkant van de jas. La Maison Victor legt uit hoe je de patroondelen voor de voering tekent en in de jas verwerkt. Het duurde natuurlijk dubbel zo lang, maar het was de tijd meer dan waard. Zo’n gevoerde jas is toch heel wat afgewerkter.
En blij dat ik ben!
De nazomer mag nog even duren, want echt warm is zo’n jas niet. Hij dient natuurlijk ook niet om de kou in te trotseren. Maar om te zwaaien naar het volk. Jullie zwaaien toch terug?
){kind=link}