in the pocket

Nadat de i-spy-bag in mekaar werd gestoken kwam ik ergens dit auto-zakje tegen. Toegegeven, de mijne werd snel-snel gemaakt met restjes en is lang niet zo mooi als het origineel, maar kom. Het is handig om mee te nemen en plezant. En de Zoon was weer een kwartiertje langer rustig op restaurant. Daar doen we het toch voor, niewaar?

count your blessings 2

Deze (warme) week werd ik content van …

… de minutenlange concentratie in de ogen van de Zoon bij het bestuderen van een rups,

… de enige koppige boterbloem in een gazon vol klaver en madeliefjes,

… al die mooie roze hydrangea’s in onze tuin,

… en rood-fruit-smoothies, heerlijk verfrissend !

(Meer blessings zien? Kijk voor de volledige ijst deelnemers bij Anki van Zilverblauw.)

5 minuten

Of het waren er misschien 10, dat kan ook. De Zoon kreeg voor zijn verjaardag een geweldig mooie stempeldoos, met alfabetletters, preciés wat IK altijd al wou hebben 😉 
Een vel wit papier, restjes stof, en hopla : kaartjes voor elke feestelijke gelegenheid!
(En als ik eens 20 minuten tijd heb, maak ik deze.)

Tammy-succes!

Na het debacle van daarnet kondig ik jullie met trots een Gelukt Rokje aan! Meer nog : het is zelfs perfect (ik ben wel rap content). En ja, ’t is weer een Tammy, dat patroon is zo’n succes dat ik er maar geen genoeg van krijg. Dochter 1 koos de stof zelf uit, gewoonlijk laat ze al wat roze is aan zich voorbij gaan, maar de fluo details vond ze blijkbaar hip genoeg.
Maar misschien hebben we nu wel genoeg Tammy’s in onze kast. Volgende keer ga ik opnieuw de strijd aan met een patroon uit Het Boek, zij het aangepast. Of ik probeer eens een IeneMiene-rokje, die staat ook al lang op mijn lijstje. De stof ligt al klaar!
(stof Petit Pan bij Hexagoon)



over-de-kop-rok

En dat is niet de bedoeling, dat die rok over de kop aan moet. 
Het is niet de eerste keer dat me dat overkomt, en nu weet ik : het ligt niét aan mij. Bij de paardenrok gebeurde net hetzelfde. Ik weet niet, maar De Dochters hun billen moeten abnormale afmetingen hebben, want dit is nu al de tweede rok uit Het Boek die niet past. Alle twee waren ze bestemd voor Dochter 1, ik maakte een 12 jaar (hoewel ze maar 10 is), en zélfs Dochter 2 (van 8 jaar) krijgt ze niet over haar billen!! Over de kop lukt het dus wel,  maar dan nog met hulp van mij. Heel onhandig voor school, op dagen dat er gesport wordt, … En het is zonde van het stofje, dat we allemaal zo mooi vinden … Ik vrees dus dat ik die kinderpatronen allemaal moet hertekenen. Pffff.
(stof Petit Pan bij Bambiblauw)

home sweet home 2

Ik heb een hoekje. In de keuken. En daar zit ik héél dikwijls, in die keuken in dat hoekje. Ik werk er voor school, ik surf er (op Tinternet natuurlijk, niet op woeste wateren) en ik blog er sinds 2 weken. Vroeger had ik een écht bureau, in een aparte kamer. Maar sinds De Dochters en De Zoon die ruimte opeisten als speelkamer ben ik verbannen. Maar dat is niet erg, want dit hoekje is nu helemaal van mij alleen ! (Al leen ik het af en toe wel eens uit aan De Husband. Als hij het lief vraagt natuurlijk.)
(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)

mmmmm …

… lekker! Eindelijk nog eens een beetje zomer in het land. Dan is het tijd voor een barbecue, met slaatjes en ander lekkers. Zoals deze gemakkelijke, heerlijke pastasalade, altijd succes!
nodig (voor 6 à 8 personen) :
– 400 gr kerstomaatjes
– 500 gr pasta
– 2 teentjes look
– 200 gr rucola
– 1 el kappertjes
– oregano
– peper en zout
– 150 gr pecorino
doen :
Tomaten spoelen en in partjes snijden. Mengen met de geperste look, fijngesneden rucola en kappertjes. Kruiden met oregano, peper en zout. Aanmaken met goede olijfolie. Goed omscheppen en koel wegzetten. De pasta beetgaar koken in gezouten water en laten afkoelen. Vermengen met de tomatensalade en afwerken met grof geraspte pecorino.
Smakelijk!

lady lucille

Eén werd ze. Lady Lucille. Het Schoonste Kind van de wereld (op mijn drie sjoekes na dan, dat spreekt). En zo’n eerste verjaardag, dat verdient een kroon natuurlijk. Ik maakte er één die omkeerbaar is, met achteraan een elastiek op de groei. En ik dacht er ook aan dat zo’n eenjarig kind misschien helemaal geen kroon op haar hoofd wil. En die krijsend op de grond zal gooien. Dus om mezelf de teleurstelling te besparen dat al dat werk voor niks zou geweest zijn, voorzag ik ook een 2 en een 3 voor volgende verjaardagen. (Slim hè, ik weet het.)
(oranje en paarse bloemenstof bij Pauli – sterrenstof bij Hexagoon)