about the desire to create.
En er waren eens vijf vriendelijke monstertjes die vijf nieuwe vriendjes zochten.
Toevallig, toch?
Ze zijn duidelijk familie, die vijf monsters. Maar hun rugjes verraden hun eigen karakters.
Veel geluk in jullie nieuwe thuis, alle tien!
Ik knipte de stoffen voor deze tas als volgt:
Het in mekaar steken van de tas doe je bijvoorbeeld op deze manier.
Maar nu is ze klaar. In blauwe Marimekko-achtige bloemen van Kokka gecombineerd met de resten van een oud laken.
Met enkele opbergzakken voor extra naaibenodigheden.
En mijn label op één van die zakken…
Drie dekens, voor drie kinderen die daar al anderhalf jaar op wachten. Guilty as charged. Schaamtelijk.
Het ene na het andere deken werd hier al genaaid, voor baby’s vooral, voor opa’s en prinsessen en zelfs voor mezelf. En élke keer, echt élke keer, aanhoorde ik een klaagzang van drie zielige kindjes die in hun ogen altijd verwaarloosd worden. Of toch als het op dekentjes-makelij aankomt.
Leuke stoffen en dikke paspel van Den Depot in combinatie met kleurrijke streelzachte fleece leverden resultaat. Al deed ik er uiteindelijk 5 weken over… Een Naaikaffee is super plezant, maar efficiënt voor een babbelkous als ik? Ik dacht het niet.
En zo had ik dus drie blije kinderen. Ze kropen onmiddellijk onder hun deken, zetten de tv aan en kozen een zender.
(kersenstof bij Modes4u – fleece bij Stoffenspektakel)
Of er nooit eens iets mislukt als ik naai.
Maar jawel, gij.
En waarom ik daar dan nooit over blog.
Mijn ego, tiens.
Van in het begin:
Op de rug kwam bronskleurige paspel, wat de jas meteen opwaardeerde. De groene voorziene knopen liet ik aan de kant en ga ik morgen nog vervangen door bronskleurige.
Het patroon en de bijhorende werkbeschrijving zijn zo duidelijk dat die Jackie als vanzelf vanonder mijn naaimachine kwam. Oké, er kruipen wel wat uren werk in, maar zo lang dat vlot gaat hoor je mij niet klagen.
Ik gebruikte het bekende patroon van Noodlehead en verstevigde alles met Vlieseline H630.
Verder volgde ik het patroon blindelings, al was ik genoodzaakt het zakdeel uit twee stukken te knippen (vandaar de naad in het midden).
Het is een klassieker, die pampermand, maar ik vind het wel mooi staan op de ververstafel (of hoe heet zo’n ding ook al weer?).
Welkom in de wereld, kleine Jim!
(vogeltjesstof bij Den Depot – overige stoffen bij Stoffenspektakel)
Dus zette ik me op een avond aan het haken.
En kijk: meteen sfeer in huis!
Ik maakte er twee, dus wil je ook graag zo’n mini-vlaggenlijn in je kerstboom, laat dan hieronder een berichtje achter. De give-away loopt tot 12 december ’s middags, diezelfde avond nog maak ik de winnaar bekend.
Succes!
Mijn variant is zoals wel vaker aan de eenvoudige kant. Okergeel is een kleur die Dochter 2 goed afgaat, dat stelde ik hier ook al vast. Dus koos ik (in een nieuwe bakstenen stoffenwinkel in Heist-op-den-Berg!) ribvelours en combineerde die met een dikke paspel in bordeauxrood.
In de knopendoos vond ik als bij toeval 2 perfecte knopen. Uit de restjesbak kwam een stof met retroprint die ik ooit gebruikte voor een klein project en waar het bordeauxrode van de paspel maar ook het okergele in terug komt.
Op de rug zit een blinde rits, en deze keer is ze echt blind. Jammer alleen dat ik de perfecte kleur niet vond bij Veritas.
Dat Dochter 2 nogal aan de grote kant is, kwam haar goed uit. Want de jurk mocht vooral niet te lang zijn.
Het is weer een super patroon, en opnieuw erg veelzijdig: er zijn maar liefst drie rugopties. En wat ook geweldig is: de mouwversies van het Mara-bloesje passen ook op deze jurk, dus dat maakt het patroon eveneens geschikt voor een zomerjurk!
Marte van Compagnie M is ook dit keer weer vrijgevig en geeft een patroon voor de Louisa Dress weg. Dus wil je je kans wagen, dan kan deelnemen via onderstaande Rafflecopter.
Veel succes!
(ribvelours en dikke paspel bij Den Depot – bloemenstof bij De Stoffenkamer)