piraten en konijnen

Ik geef het toe, het een is een vreemde combinatie. Ze hebben ook niks met mekaar te maken natuurlijk. Maar ik beloofde een kussen aan de Zoon en ondertussen maakte ik ook nog een konijnen-prototype. Als knuffel, vooraleer jullie rare ideeën krijgen.
De stof voor het kussen was snel beslist. Piraten en sterren, zò mannelijk 😉

Het konijn zag er in mijn hoofd geweldig uit. De assemblage verliep iets minder. Nu ja, het valt nog mee, voor een prototype dan toch. Jullie merkten natuurlijk wel dat het konijn blind is. Ik vergat de ogen namelijk te stikken. Knoopjes dan maar, hoor ik jullie allemaal denken. Ja, ooit misschien.   
(verknipte piratenkussensloop bij Zeeman – ruitjes en sterrenstof bij Pauli)

home sweet home 5

Voelen jullie dat ook? Er hangt een zweem van herfst in de lucht, al een hele week. De zon schijnt nog wel, maar niet meer op overvolle toeren, ’s avonds vooral wordt het echt kil. Is dit het einde? Het einde van een zomer die er eigenlijk nooit echt volle bak was? Moeten mijn vlaggetjes al weg uit de tuin? Of houden we nog effe koppig vol?
(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)

jamie, oh jamie

Heel lang geleden, toen ik nog jong en aantrekkelijk was en Jamie nog slank(er) en relatief onbekend in Vlaanderen, héél lang geleden dus, zat ik elke week trouw voor de BBC te smelten voor The Naked Chef. Alleen al de titel van het programma deed me een eerste keer kijken. Op de Vlaamse televisie werd toen nog niet met kookprogramma’s rond je oren gesmeten en de enige manier om te leren koken van tv was kijken naar 1000 Seconden. Geef toe, je moet al stekeblind zijn om te twijfelen tussen een jonge, hippe, lispelende Brit en de gezette, norse Van Hove in het gezelschap van springmuis – may he rest in peace – Felice.

Sindsdien ben ik een Oliver-adept. Zijn boeken worden hier regelmatig doorbladerd, en er wordt zelfs uit gekookt! Onderstaande lauwe aardappel-zalmsalade is echt heel lekker en eenvoudig te maken. Ideaal voor de zomer, ook al loopt die op zijn eind. Het recept komt niet uit één van mijn boeken, maar wel uit een editie van Delicious. (juni 2010)

nodig (voor 4 personen):
500 gr krieltjes
4 zalmfilets
1 citroen, geperst
olijfolie
dille
200 ml yoghurt
basilicum
2 bakjes tuinkers
1 rood pepertje
doen:
Krieltjes net gaar koken. Apart zetten. Zalm zachtjes pocheren in gezouten water. Krieltjes halveren en mengen met de helft van het citroensap, een scheut olijfolie, gehakte dille, zeezout en zwarte peper. Op een schaal scheppen en de zalm er in stukken over verdelen. De yoghurt op smaak brengen met zeezout, zwarte peper en de rest van het citroensap. Het yoghurtmengsel over de zalm lepelen, bestrooien met basilicum, tuinkers en een gehakt pepertje.
Opeten terwijl je droomt van Jamie … 😉



































noot : ik had geen dille in huis, dus gooide ik een lente-uitje tussen de krieltjes

oud versus nieuw

Tussen mijn bescheiden stoffenstapel ligt ook wat kringloopgerief. Lakens, kussenslopen, tafellakens, af en toe nog een onverwerkt stuk stof, … Ik gebruik die oude stoffen meestal in combinatie met iets nieuw, dat vind ik het mooiste. 
Dus ook vandaag, toen ik besloot om van twee oude kussenslopen nieuwe exemplaren te maken. De nieuwe stoffen had ik nog in huis, de paspelbandjes maakte ik zelf van biais en touw. Oud versus nieuw, voor mij altijd een succes! 

Dochter 1 eiste het oranje exemplaar al op, en ik vrees dat Dochter 2 ook niet zal twijfelen bij het zien van al dat roze … Volgend kussenproject : de Zoon!
(oranje en roze stof bij Pauli)