Ik kocht bij Bambiblauw in de solden een berenzacht stofje waaruit ik een bomber voor Dochter 2 wou maken. Maar wel een gevoerde, de winter trotseren op de fiets mag wel wat extra warmte hebben.
De voering recupereerde ik van deze Vilette. Op een dag vond ik die Vilette namelijk aan de kapstok met een volledig doorgescheurd rugpand… Don’t ask. Er was een getuige bij die mijn verontwaardiging heeft mogen aanschouwen. Enfin, de Vilette was niet meer te repareren maar de voering te mooi om weg te gooien.
En zo geschiedde: een berenjasje, oftewel de Beary Berlin Beat. Want beren horen bij Berlijn zoals handjes bij Antwerpen. Ofzoiets.
En voor wie het zich afvraagt: het hemd is ook zelfgemaakt. Niet door mij maar wel op vraag van mij, precies 30 jaar geleden toen ik 15 was. Mijn grootmoeder naaide het en het is zo perfect afgewerkt dat het griezelig is. Iets wat ik toen niet zag natuurlijk, maar nu des te meer apprecieer.