Ooit, tijdens een Gingerbread naaiworkshop die ik gaf, legde ik aan de deelnemers uit dat je nooitoftenooit in een stoffenwinkel tegen kinderen zegt: “Kies maar!”. Gegarandeerd dat ze de lelijkste, schreeuwerigste en meest synthetische stof ooit uit de rekken nemen. Zo kwam het dat één van de mama’s in de les een hemdje met oranje en zwarte vlammen naaide. Maal drie, want ze had drie zonen. De jongens waren in de wolken met hun hemd, dat wel.
Ik volgde mijn eigen raad niet op toen ik de Nichtjes liet kiezen uit mijn stoffenlades. Ah nee, want in mijn voorraad liggen enkel mooie dingen, toch? Dus Lady Lucille ging zonder verpinken naar de grote lap groene tule met pailletten, een stof die ik voor onze zogenaamde K3-truien gebruikte. Lucille’s mama keek angstig mijn richting uit 🙂
Tegen de Nichtjes zeg ik niet nee dus werd de carnavalstof omgetoverd tot een sweater, the stylish version, à la Lewis & Melly.
En omdat ik nu toch in glitter en glamour modus stond maakte ik er nog een rimpelrokje bij in een glanzende grijs-groene stof die ik uit Londen meebracht.
Een mooie doos om alles in te verpakken en de ooh’s en aah’s van Lady Lucille bij het openmaken klonken als muziek in mijn oren. En dat is dan waarvoor we het doen, toch?
(pailettentule bij Stoffenspektakel – grijze zomersweat en elastiek bij Madeline de Stoffenmadam – glanzende stof bij Simply Fabrics)