Maanden geleden koos ik bij Madeline de Stoffenmadam een grijsgroene tricot uit. Die tricot moest een comfortabele broek worden voor de Zoon, ik wist zelfs al welk patroon ik daarvoor zou gebruiken: de Randy broek uit La Maison Victor (zomer 2014).
Dat het zo lang duurde eer ik die broek effectief maakte, lag aan het niet kunnen doorhakken van een knoop. Aan de zijnaad zit namelijk een strook die in een contrasterende stof zou kunnen, en ik kon maar niet beslissen welke kleur ik daarvoor zou nemen.
Uiteindelijk contrasteerde ik dus niet, en gebruikte alleen zwarte paspelband.
Ik zette boordstof aan de zomen, omdat ik dat mooier vind.
De broek heeft een laaghangend kruis met een scheve naad, die in mijn beleving niet altijd even mooi valt tijdens het dragen. Al snel kruipt dat kruis omhoog naar waar een kruis eigenlijk hoort, en zorgt dan voor een… tja… bobbel. Een dikke bobbel. Wat nogal raar oogt bij een kind van acht. In my opinion.
Sinds de stoffenwinkel van Nancy en An verwoest werd door een brand, kan ik jullie niet meer doorsturen naar precies deze tricot. Maar geloof me: het aanbod rekbare stoffen werd er niet kleiner op daar! Ik zag al wat van de gloednieuwe winkel, waar jullie vanaf maandag 15 februari weer terecht kunnen voor ongelooflijk veel moois.
De Zoon vindt de broek heel cool en supergemakkelijk. Natuurlijk: geen ritsen of knopen, enkel een elastiek in de taille. Bewegingsvrijheid te over ook, met of zonder bobbel.
