Hoe lang het Zonen 09 patroon hier al lag, no idea. Maar als ik er nù niet aan zou begonnen zijn, dan was het te laat. De allerlaatste maat is ondertussen van toepassing op mijn jongste, en waarschijnlijk ben ik ook de allerlaatste zonenmoeder in heel blogland die een Ole in mekaar stak. Shame on me.
De stof lag hier sinds de zomersolden, ik kocht ze bij Petite Couture. Voor de binnenkant koos ik een petrolkleurige tricot van bij Mon Depot.
Ik weet niet waarom, maar in mijn hoofd was het maken van een Ole een klus van langere duur. Dat bleek niet zo te zijn, helemaal niet, een meevaller dus!
Omdat ik niet van kappen hou, maakte ik de versie zonder. Wat stijlvoller, vind ik.
Ik gebruikte boordstof aan de mouwen en tailleboord. In de werkbeschrijving van het patroon gebruikt Sharon gewoon de stof, maar ik vind de wat ruwere structuur van deze boordstof mooier. Ik knipte de tailleboord niet volgens het patroondeel maar maakte hem breder en minder lang. Hierdoor valt de Ole een beetje minder recht naar beneden. Ik vind dat mooier.
De mouwboorden knipte ik ook 2 cm breder. Ik vind de originele breedte wat smal op een grotere maat als deze. Maar ook dat is persoonlijke smaak.
Toen hij af was, bleek dat hij best nog ruim valt, deze Ole. Ik koos immers voor de standaard maat, en de Zoon heeft duidelijk nog plaats om te groeien. Da’s goed nieuws, want dat betekent dat ik vast nog wel eens eentje maak!
Mijn eerste Ole dus, het Zonen 09 patroon met de minst conventionele naam. De leerkracht in mij moet zich altijd inhouden als ik naaisters hoor spreken over “den Olé”. Hebben jullie dat ook?
Op naar Billie nu!
(buitenstof bij Petite Couture– binnenstof bij Mon Depot)