De Zoon was in desperate need van een broek. Desperate is misschien overdreven, maar toch. En ik heb wat oefening nodig tegen zijn eerste communie in mei. Deze moeder heeft immers het plan opgevat hem voor die dag van een (deels) zelfgemaakte garderobe te voorzien. En mijzelf. En wie weet nog een Dochter of twee.
Een eerste stap dus: de grootste maat Cisse maken. Mij lijkt dat het perfecte plan om te weten te komen of die maat nog goed zal passen tegen The Big Day.
Uit een donkergrijze stof van het Stoffenspektakel, vriendelijk geprijsd bovendien, knipte ik de standaard 134.
Niet te veel snufjes deze keer, wel twee steekzakken, één aan elke kant, waarvoor ik de achterkant van de stof gebruikte.
Een eenvoudige broek, die hem als gegoten zit. Oh, wat hoop ik dat hij niet té hard meer groeit tegen 24 mei…
Een eenvoudige broek, die hem als gegoten zit. Oh, wat hoop ik dat hij niet té hard meer groeit tegen 24 mei…