Nu het jaar op zijn einde loopt worden her en der lijstjes gemaakt. Ik hou van lijstjes. Zolang ze niet te cliché zijn tenminste. Wie Stairway To Heaven of Child In Time dit jaar wéér in een top 100 stemt, krijgt met mij te maken, I tell you. Dus toen Stien een stokje smeet naar Sharon en ik dat vervolgens in mijn richting zag vliegen, greep ik dat met twee handen.
Mijn 10 favoriete foto’s van 2014? Ofcourse!
Geen foto’s van hoogstaande kwaliteit, de meeste nam ik met mijn telefoon, maar foto’s met herinneringen aan blije tijden. In chronologische volgorde.
1 januari, onder een palmboom in Sri Lanka. De Zoon op zijn coolst. Ongewild, want hij is daar niet mee bezig. Maar geef iemand een zonnebril en een strandstoel…
Diezelfde dag. Dochter 1 en haar eeuwige enthousiasme en contentement. Eigenschappen waar ik jaloers op ben en die ze hopelijk nooit verliest.
6 maart, lunch ergens in Kopenhagen met een allerliefste vriendin die ik overal achterna reis. En heel erg mis. We hadden een glas wijn op, de slappe lach en maakten selfies met slechte filters en een duckface.
9 april, de Husband en een weemoedige blik op de Bosporus. De allerlaatste minuten van een citytrip opzuigend. Melancholie in een foto.
24 mei, de Maasvallei. Waar we met collega’s fietsten en wandelden. Elk jaar een andere bestemming maar elke keer met een krop in mijn keel omdat we op diezelfde uitstap 4 jaar geleden totaal onverwacht een goede vriend verloren. Collegialiteit viert op zo’n moment hoogtij.
27 juni, ik geef les in de beste school ter wereld. Dat meen ik. Of waar nog zorgt de directeur dat Customs de laatste schooldag de speelplaats komt onveilig maken? Een schone dag: muziek en het einde van een geslaagd schooljaar, iedereen was blij. En in een volgend leven word ik concertfotograaf. Altijd de beste seats in the house.
5 juli, Heimbach in Duitsland. Dit beeld is voor mij elk jaar het échte laatste beeld van het schooljaar. Als we na 4 dagen primitief kamperen huiswaarts keren. Daarna is het eindelijk serieus vakantie.
25 juli, Dochter 2 en Lady Lucille. Ik weet niet goed waarom ik deze foto zo plezant vind. De compositie? Lucille die opkijkt naar haar nichtje?
9 augustus, feest voor twee jarige nichtjes. Zomer in een heerlijke tuin, een meisjestuin. En de Zoon die dat fantastisch vindt, al dat vrouwvolk.
24 augustus, dahlias en verbena. Maar dat hadden om het even welke andere bloemen kunnen zijn. Hun kleuren en hun symmetrie, zònder twijfel de redenen waarom ik zo van bloemen hou. Perfectie.
Mijn 10 van 2014.