Dochter 2 is in het bezit van een jurk van het merk Bobo Choses. Prachtige kleren, daar niet van, maar soms wat aan de duurdere kant. De spaarzame in mij bekeek dat ding van dichterbij en dacht: geen beleg en zelfs geen rits, dat kan ik ook!
Dus tekende ik de jurk (A-lijntje, simpel) over op patroonpapier. En knipte hem daarna uit een lap probeer-stof. Voor de zekerheid. Want je weet maar nooit. En toen ik bedacht dat de oorspronkelijke jurk toch wel heel breed was schoof ik het patroon wat verder van de stofvouw.
Je raadt het al: als er geen rits in zo’n jurk zit, is die met zeer gegronde reden wat aan de brede kant. Tja.
Je raadt het al: als er geen rits in zo’n jurk zit, is die met zeer gegronde reden wat aan de brede kant. Tja.
Lostornen dus, en dus toch weer een rits erin. Ooit leer ik mijn lesje wel eens.
Dochter 1 heeft zich de jurk toegeëigend, en uiteindelijk is hij wel geslaagd. De zwarte bloemetjesstof is veel meer hààr ding, dus er werd niet om geruzied tussen de zussen. Want ook al verschillen ze twee jaar in leeftijd, qua kledingmaat is er amper verschil.
Ik knipte het voorpand door om er een paspel tussen te steken, en maakte zelfs zakken in de zijnaad. Dat deed ik nog nooit eerder, maar het is zo simpel als het eruit ziet.
De mouwen en halslijn werkte ik biaisgewijs af, en in de rug kwam dus een rits. Een gewone.
En de volgende keer maak ik de jurk écht zoals bedoeld.
(stof bij Stoffenspektakel)