’s Morgens de vraag krijgen of je toevallig nog een babydeken op voorraad hebt voor een baby die die dag geboren moet worden, da’s redelijk last minute als je het mij vraagt.
Op voorraad had ik niks, maar toch schoot ik meteen in actie! Hier lag immers nog heerlijk zachte donkerbruine fleece te wachten op een bestemming. Maar de baby zou een jongen zijn, en dat reduceert het aantal geschikte stoffen in de kast toch wel aanzienlijk. Gelukkig schoot De Husband te hulp en hij plukte zomaar een gepast vichyruitje uit de berg om te combineren met de vosjes die ik nog op overschot had.
That’s my man!
(fleece bij Pauli – vossenstof bij Julija’s Shop)