voor ella en cis

Een collega trouwde deze zomer. Een heerlijk feest werd het, in haar eigen tuin met de mensen die ze graag ziet. En moedig als ze is, vertrok ze de dag erna met de auto én de kinderen op huwelijksreis. 
Om die lange autorit comfortabel te kunnen doorstaan, maakte ik voor haar kinderen een kussen en een deken. Dat kussen werd er eentje zoals ik al eerder maakte, eentje met alles op en aan om handig te kunnen transporteren door kleine kinderhandjes.











































Als extraatje maakte ik nog een kaartenmapje waarvoor je hier de handleiding vindt. Ideaal om sis-kaarten en andere reisbenodigdheden in mee te nemen. Wij vulden het voor de gelegenheid met centen uiteraard.

























































(stoffen met print bij VanMarieke – groene bolletjesstof bij Stoffenspektakel – gele stof, gele nicky velours en groene fleece bij Pauli – alle fournituren bij Hexagoon)

Hanami: getest en goedgekeurd

Na mijn vuurdoop als patroontester voor Compagnie M greep ik opnieuw mijn kans bij Straight Grain. Zij deed een oproep voor het testen van haar mix & match Hanami patroon. En ook deze keer was ik bij de gelukzakken.
Ik koos een warmere stof, binnenkort wordt het herfst godbetert, dus met dunne katoentjes trekken we het niet zo lang meer.

After my first steps as a pattern tester for Compagnie M. I took another chance at Straight Grain. She too launched a call to test her mix & match Hanami pattern. And again, I got lucky.
I chose a warmer fabric (not sure what it is exactly) because fall is not far off anymore.

Over de voering heb ik lang getwijfeld. Oorspronkelijk zaten er stippen in mijn hoofd, maar in de stoffenwinkel vond ik streepjes. Ik kies nooit voor streepjes, maar met drie kinderen en de Husband in mijn kielzog moest het snel gaan. Een beetje impulsief nam ik het dus mee. En thuisgekomen bleek het perfect te kloppen met het zachte oranje van de buitenstof.

Fabric for the lining was not that easy to choose. I thought about dots but then went for stripes rather impulsively. Luckily it matched perfectly with the soft orange of the main fabric.

Het patroon is heel veelzijdig: topje of jurk, verschillende mouwtjes, met rits of knopen, kraagje of niet… Keuze te over! Ik koos voor de jurk met gekruiste sluiting op de rug, zoiets lag hier nog niet in de kast. Ook hier werd een prima handleiding bijgeleverd en foto’s verduidelijken eventuele moeilijkheden.

Straight Grain’s Hanami is a super versatile pattern: top or dress, tulip or regular flutter sleeves, zippered or crossed back, collar… Anything is possible! Elaborate and well-illustrated instructions make it easy to put together.

De jurk werd goedgekeurd, zowel door mezelf als Dochter 2.
Bedankt An, jouw mix & match patroon zal nog wel een keer op de naaitafel belanden!

Daughter 2 as well as myself gave the dress two thumbs up.
Thanks An, your mix & match pattern will surely find its way to my sewing table again!

(buitenstof bij Stoffenspektakel – voering bij Pauli – knopen bij Veritas)

hey sailor!

Toen ik de Crafterhours Skirt Week wedstrijd won, leverde dat een heleboel stoffen op. Katoen en linnen, fournituren zelfs, maar ook enkele lappen tricot. En tricot en ik, wij zijn nog steeds geen dikke vriendjes. Toch waagde ik het erop, vooral nadat zij een simpel en haalbaar zomerjurkje postte voor haar krullenbol. Bedankt voor de inspiratie, Riet!

Deze rood-witte tricot in ware sailor-stijl stak mijn ogen uit in het reuzenaanbod van Girl Charlee. Het leent zich perfect voor een strandjurk voor Dochter 1. 

Ik tekende het patroon uit de losse pols, met als basis een goed passende jurk uit de kast. Ik gebruikte een streepjestricot voor de lus op de rug en stak rood koord door de tunnels.

(tricot bij Girl Charlee Fabrics)

Mara: getest en goedgekeurd (kcw #1 – summer 2013)

Midden juni lanceerde Marte van Compagnie M. een oproep voor patroontesters. Ze tekende een patroon voor een meisjesblouse dat ik wel de moeite vond om uit te proberen. Bovenstukken maakte ik eigenlijk nog nooit, dus ik greep mijn kans. En inderdaad, aan het begin van de zomervakantie kreeg ik bericht dat ik één van de gekozenen was. 

De stof die ik in huis had was tot op de centimeter voldoende om er maat 10 jaar uit te krijgen. De print vind ik perfect voor een frivole zomerblouse als dit, dus het gepuzzel nam ik er graag bij.

Marte deed haar werk secuur: een prima handleiding, in het Engels weliswaar, verduidelijkt door foto’s. Ik heb me niet één keer vergist!

Ik vind de blouse perfect op een jeans, eventueel met nog een cardigan voor frissere dagen. Dochter 2 was meteen fan! Ook bij An, Katja, de Zusjes, IkkeSaartjeEsther, FieFlo en Saskia verschenen Mara bloesjes. De stofkeuze maakt er telkens weer iets hélemaal anders van. Het patroon is voorlopig nog niet beschikbaar maar hou Marte’s blog in de gaten, daar zal je het snel kunnen vinden!

(stof bij Habiba)

de laatste

… van het schooljaar welteverstaan. 

Nog snel een paar stiftenzakjes gestikt voor jarige vriendjes, en dan hou ik er even mee op. Niet met naaien, al zal het merendeel van mijn vakantietijd naar andere projecten gaan: een eigen tienerkamer voor Dochter 1 én de aanbouw van een oranjerie. 
Even vakantie dus, en nog geen idee wanneer ik terug zal zijn in blogland. Als het zo ver is dan horen jullie het wel. Fijne zomer!

dag juffen en meester!

Elk jaar besluit ik er op tijd aan te beginnen, aan de juffen- en meesterkadootjes. En toch is het elke keer weer een race tegen de klok, ik leer het nooit. Dat het clutchen zouden worden, dat was al lang geleden beslist. Alleen het gepaste model vinden en de juiste stoffen kiezen, dat was wat moeilijker. De vier juffen waarvan sprake zijn alle vier heel verschillend, dus de uitdaging lag erin ze alle vier hetzelfde te geven, maar toch anders.
De juf van Dochter 2 kreeg een feestelijke clutch, met een grote strik, en zelfgemaakte oorbellen op een zelfgemaakt kaartje. 

De juf van de Zoon lacht altijd, zegt hij, en is één en al vrolijkheid. Dus maakte ik een kleurrijke Elisanna met knalgroene roosjes-oorbellen. 
En dan zijn er nog de zorgjuf en de turnjuf die we allerminst wilden vergeten. Ook zij kregen elk een clutch: opnieuw de bow-clutch in een stof die bij alles moet passen en een bloemenclutch volgens een zelfverzonnen patroon.

Maar er is ook nog de meester van Dochter 1. Altijd een uitdaging, een mannenkado. Al liet hij hints genoeg vallen… Hij kreeg dus wat hij wou, maar evamaria zou evamaria niet zijn als ze er toch niet een klein beetje haar eigen goesting mee zou doen.
Fijne vakantie, lieve juffen en meester! Dik verdiend!

nostalgie in een jurk

Het deed zeer. En het was spannend. Knippen in één van je lievelingsstoffen, vinden jullie dat ook zo moeilijk? De stof waarover sprake lag sinds november in de kast. Ik vind ze prachtig. Dus de schaar erin zetten was nogal lastig. Niet dat ze duur was, £1 per meter alstublieft. En ook kwalitatief is het niets waard, ze is zo synthetisch dat ze waarschijnlijk elektriciteit kan opwekken. Maar die print! Pure nostalgie. En bovendien kocht ik ze op een plek waar ik nooit-van-z’n-leven nog zal komen.


Toch knipte ik er een jurk van voor Dochter 1. Met een bovenstuk gebaseerd op de Candy Cane uit Homemade Minicouture. De linten werden anders geknipt, rechter en dus eenvoudiger. Niet gestrikt maar bij mekaar gehouden door een knoop.

Het rokdeel werd een A-lijn. In de taille kwam een biaislint.

Aan de zoom stikte ik witte paspelband.

Het werd een jurk die me zonder twijfel doet terugdenken aan de tijd van toen, aan oude vrouwtjes in diolen jurken en verrimpelde meneertjes in moestuinen, leunend op hun hark. Nostalgie in een jurk dus.

nog meer van dat

Die shoppingtassen waren een succes. Dat is het minste wat je kan zeggen van het bandwerk van een paar weken geleden. Mannen zijn net kinderen, daar zijn we het allemaal over eens, maar eigenlijk hebben vrouwen dat ook: we zien iets leuk en willen dat dan meteen òòk 🙂
Dus vanaf vandaag lopen er al zeven collega’s rond met een shoppingtas. Allemaal in hun eigen gekozen stof, allemaal een beetje anders en passend bij wie ze zijn.





















(stoffen met print bij Bambiblauw en Studio Saartje – effen stoffen bij Pauli)

beachbag

Een strandtas. Dàt wou ik maken. De geplastificeerde katoen die ik daarvoor kocht leek me er perfect voor. Man, was I wrong. Die stof kreukt ongelooflijk en is daarna niet meer deftig te krijgen. Waar de kreuken zitten lijkt ze ook nog eens te verkleuren. Niet geslaagd dus, dit project.

De voering is gewone katoen, die ik ook gebruikte om het buitenzakje te voorzien van een paspelbandje. 

Binnenkort probeer ik het nog eens opnieuw met écht stevig tafelzeil, dat zou beter moeten lukken. Ik denk dat de tas dan ook beter rechtop zal blijven staan.







































(geplastificeerd katoen bij Stoffenspektakel – voering bij Pauli)