Categorie: naaisels

De restjesmand puilde uit dus besloot ik, met de koude wintermaanden in’t verschiet, aan bandwerk te doen. Ik knipte lapjes voor een stapel warmtekussentjes. Het ideale geschenkje, het ideale snel-klaar-project.

Ook zo’n warmtekussentje maken? Ik doe het zo:

1. Maak een binnenkussen uit effen, lichte katoen. Het mijne is 25 x 21 cm groot, gebaseerd op een lapje buitenstof dat ik absoluut wilde gebruiken. Laat één kant open om te kunnen vullen met kersenpitten of iets anders. Ik gebruikte lijnzaad na wat opzoekingswerk en goede raad her en der. Stik het kussen dicht. Doe geen moeite om dat onzichtbaar te doen, het kussen zit uiteindelijk in een mooie hoes, geen kat die het ziet.

2. Knip uit de buitenstof een lap stof van 25 x 21 cm en twee lapjes van 18 x 21 cm.

Ik reken geen naadwaarde, zo zit het binnenkussen mooi strak in de kussenhoes. En zoals jullie zien gebruik ik graag twee soorten stof, maar dat hoeft natuurlijk niet.

3. Zigzag (of overlock) één lange zijde van de twee kleinste lapjes en strijk die zijde daarna 1 cm om.

4. Stik de omgestreken naad op 0,8 cm. Wil je een label op je kussen, dan is het nu het moment!

5. Speld de twee kleinste lapjes met de goede kanten tegen de goede kant van het grootste lapje. De twee kleine overlappen mekaar. Ik heb graag een sierlintje aan de kussens, dus speld ik dit er nu ook mee tussen.

6. Stik nu de vier zijden rondom rond op iets minder dan een centimeter vast. Ik gebruik hiervoor een overlocksteek, die stikt en zigzagt tegelijk op 0,5 cm. Heb je deze steek niet op je naaimachine dan zigzag je best eerst alle zijden van alle lapjes (of je overlockt alles natuurlijk). Als je dat niet doet zal de kussenhoes bij een wasbeurt flink rafelen en zullen de stiksels uiteindelijk lossen. Niet de bedoeling, dacht ik zo.

7. Voilà. Keer de boel en stop je binnenkussen in de hoes.

Iets minder snel maar ook heel mooi wordt het als je een paspel gebruikt, dat deed ik eerder al eens bij de kersenpitkussens van de kinderen.

Veel plezier!

info:
– In elk kussentje zit 600 gr lijnzaad, te verwarmen in de microgolf op 750 watt gedurende 1,5 minuut.
– Het is niet slecht om telkens een kopje water mee te verwarmen, zo droogt het zaad minder snel uit.

Compagnie M lanceerde gisteren een tweede kooppatroon: de Swing Skirt. En ook deze keer werd ik gevraagd om het patroon en de bijhorende werkbeschrijving te testen. So I did.

Compagnie M launched her second pattern yesterday: the Swing Skirt. And for the second time I was asked to test the pattern and its tutorial. So I did.

Het moet gezegd, het naaien van Marte’s patronen zijn een echt plezier. Een duidelijke handleiding vergemakkelijkt het in mekaar steken van de verschillende patroondelen, en dan word je nog eens extra geholpen door de foto’s in de tutorial. Enfin, jullie horen het: ik ben fan.

I have to say, sewing Marte’s patterns is a true pleasure. Clear instructions make it so easy to sew up all the pattern pieces and together with the pictures in the tutorial, making this skirt is a piece of cake.

De Swing Skirt is een rokjespatroon voor stoere meiden. De stolpplooi geeft het een retro touch en de ronde zakken die doorlopen tot op het rugpand maken het patroon anders dan anders.

Na het knippen van de patroondelen twijfelde ik of ik wel paspel aan de zakken zou gebruiken. Instagramsgewijs vroeg ik raad, en uiteindelijk stikte ik een gouden plat koordje op een halve centimeter van de zakrand. Geen paspel dus, maar toch een detail waar ik om de één of andere reden nooit omheen kan. Er moet iéts te zien zijn, vind ik.

The Swing Skirt is a skirt pattern for tough girls. The inverted box pleat gives it a retro feel and the big swing pockets go from the front all the way to the back.
After cutting the different pattern pieces I wasn’t sure about the use of piping on the pockets. I asked advice on Instagram and ended up stitching a flat golden string at about 1/4 inch of the pocket’s edges. No piping, but a little detail I can never seem to do without. 

En ja hoor, net als vorige keer mag ik aan één van jullie het patroon zomaar weggeven! Enkel via onderstaande Rafflecopter kan je je kans wagen tot en met 4 november. Op 10 november wordt de winnaar bekendgemaakt.

And just like last time I get to give away one pattern to my readers! Only through the Rafflecopter below you can try your luck until 4 November. The winner will be announced on 10 November.

En voor al wie het wil kopen: doén! Tot 8 november krijg je 10% korting, òf je koopt een duopakket  met daarin de Swing & Stella Skirt en krijgt dan maar liefst 25% korting!

Het plan was om dit weekend een broek te maken voor De Zoon. In de kringloopwinkel vond ik voor 2 euro de perfecte stof. Maar in de loop van de week werd duidelijk dat de Zoon geen gebrek heeft aan broeken, Dochter 2 daarentegen kan wel wat jurken gebruiken.

Na wat schetsen en pinterest-en kwam ik uit bij een heel eenvoudig model. Less is more, pleegt men dan te zeggen.

Ik tekende een A-lijn waarvan ik het voorpand voorzag van twee ‘verborgen’ zakjes na het zien van deze pin.

Rachel van Stitched Together maakte vorige week een mooie herfstjurk met mouwtjes die ik ook wel zag zitten. Bij nader inzien zijn zo’n mouwen een ellende om een cardigan over aan te trekken. Veel gezucht, gefoefel en gepruts. Trust me, maak mouwen gewoon òf lang òf kort.

Uit dezelfde stof maakte ik biais en stikte die netjes rond de halslijn. Achteraan kwam een gouden elastiekje en een vintage knoop.

Zo, en nu ben ik weg. Naar Zeeland, een beetje uitwaaien. De groeten!

(stof bij Kringwinkel)

Mijn tweede KCW-uitdaging leek op het eerste zicht ook een Speedy Gonzales werkje te worden. Het rokje Icing uit Homemade Minicouture werd net daarom uitgekozen. Maar om de één of andere reden zat ik in de knoei met de bevestiging van de tailleband. Ik weet niet wat het was, misschien voelde het rokje aan dat ik haast had, en meestal is dat nefast voor een precieze afwerking.

Icing dus.
Een rokje dat ik al lang wilde maken wegens verliefd op de wimpeltjes aan het knopenpat. Alleen was ik niet zeker of de Dochters die liefde zouden delen. Maar gelukkig zag zelfs de 11-jarige  dat nog helemaal zitten!

Een herfstig bloemenstofje werd gekocht en bijpassende effen restjes tot wimpeltjes verknipt.

En die knopen…
Ik vind ze zo mooi! Ik kreeg ze van Marte nadat ze een hele hoop vintage knopen had gescoord en blogland wilde laten delen in de feestvreugde. Dus Marte, dit rokje is ook een klein beetje van jou!

(stof bij Stoffenspektakel)

Een A-lijntje uit Allemaal Rokjes, dacht ik: that’ll do the trick. Want qua maaksnelheid kan zoiets tellen: het knipwerk deed ik vooraf, de boordstof lag klaar. En dan zit zo’n rokje op een wip in mekaar.

Ik stikte Engelse zijnaden, toch altijd netter aan de binnenkant.

Op naar het volgende project voor Kids Clothes Week!

(stof bij Stoffenspektakel – boordstof bij stockverkoop Something Strange)

Morgen start hij, de Kids Clothes Week Challenge herfsteditie 2013. Een challenge in het kwadraat voor mij deze keer, wegens een overvolle week. Extra werkuren in de vorm van excursies, klassenraden en vergaderingen zullen het me niet makkelijk maken om 1 uur per dag te naaien aan kinderkleding…

Ik ben voorbereid, dat wel. Twee rokjes liggen geknipt klaar. En moest er hocus-pocus nog wat extra tijd uit de lucht vallen dan hoop ik nog een broek voor de Zoon te maken.

We’ll see.

Hebben jullie plannen?

Het is hier een beetje pover op naaivlak. Niet dat er niks gemaakt wordt, maar meestal zijn dat “tussendoortjes”, kleine projecten dus. Zoals deze very last minute verjaardagskadootjes:

Een meisjeskussen en een George‘ke voor Charlotte. George kreeg voor de eerste keer een neus!

En een kussen en stiftenzak voor Kjell. In een glow-in-the-dark stof, cool!

De grotere projecten zitten klaar in mijn hoofd, want volgende week start de herfsteditie van KCW, en daar probeer ik toch weer aan mee te doen. Een hele week lang élke dag een uurtje naaien aan kinderkleren, dat moet toch mogelijk zijn? De voorbereidingen staan gepland voor het weekend, zodat alles geknipt klaar ligt op maandag. Doen jullie mee?

(roze vogeltjesstof Michael Miller bij Something Strange – glow-in-the-dark stof Timeless Treasures bij Vermiljoen – overige stoffen bij Stoffenspektakel)

Om helemaal mee te gaan met het seizoen: een toilettas in rood met witte stippen. Ik spotte deze herfst nog geen enkele vliegenzwam trouwens, jullie wel?

Ik volgde het patroon van mijn mannengerief, maar verbreedde het aan beide kanten met 5 cm. De buitenzak liet ik achterwege en ik stikte in de plaats daarvan een sierlint op de voorkant. 

De hele toiletzak is gemaakt uit toile cirée (tafelzeil) en heeft ook een afwasbare binnenkant.

En trouwens: waar is het licht naartoe??

(tafelzeil + voering bij Stoffenspektakel – sierlint bij stoffenmarkt Eindhoven)

Een échte Vinktas maakte ik nog nooit. Wel al een aantal afgeleiden: zo liet ik de buitenzak eens achterwege omdat de print van de stof het niet toeliet, of veranderde ik de afmetingen.

Ik combineerde de seventies-print met effen bruine canvas aan de buitenkant en een bloemenkatoentje aan de binnenkant. Verder volgde ik gewoon de Vink-richtlijnen maar zette er een extra binnenzak in.

Et voilà, ik ben weer een tas rijker!

(retrostof bij Annemarieke – bruine canvas bij Pauli – bloemenstof bij Julija’s Shop – tassenband bij Hexagoon)