Categorie: naaisels

Het mag dan nog vroeg zijn, maar enkele weken geleden kwam er al een eerste herfstnaaisel van onder mijn machine. Laat ons zeggen dat het ontbreken van echte zomerse temperaturen niet erg motiverend werkte om pakweg strandkleedjes of crop tops te naaien. Dus vond ik mijn weg naar een breisel van Editex dat lag te wachten om verwerkt te worden.

En wat voor een breisel! Ik was direct weg van de kleur (baksteenrood) en de soepelheid van deze stof. Oorspronkelijk was mijn plan om er een wijde, losse broek met bijpassend t-shirt met opstaande kraag van te maken. Maar zoals wel vaker gebeurt met plannen in mijn hoofd, wijzigen die al eens. Ik ging uiteindelijk voor een kokerrok met split en een truitje met driekwart mouwen en rolkraag. And I love it!

Voor de rok gebruikte ik het patroon van de Kristy uit La Maison Victor dat hier al eerder werd gebruikt en niet teleurstelt (zie hier, hier en hier). Het patroon komt uit editie eind 2015 maar is ook gratis downloadbaar op de site van La Maison Victor. De split maakte ik er zelf in. Daar is niks aan, gewoon de zijnaad onderaan een stuk openlaten.

Het truitje werd een aangepaste Mika van Fibre Mood (editie 9 – 2020). Ik verkortte het met 8 cm en van de mouwen knipte ik 10 cm af. De rolkraag is gewoon een dubbelgevouwen lap van 55 cm hoog die ik in lengte precies op maat knipte van de originele halsuitsnijding van het patroon. Heel veel rekbaarheid zit er niet in het breisel en de halsuitsnijding is sowieso groot genoeg voor mijn hoofd.

Ik gebruikte geen boordstof aan het truitje, de stof zoomt prima om en ik vond de losse look wel mooi zo.

Zijn jullie ook klaar om aan herfst- en winternaaisels te beginnen? je favoriete stoffenwinkel heeft vast een mooie collectie Editex-stoffen in huis!

Spons, dat zorgt bij mij voor een golf van nostalgie. Nostalgie naar mijn kindertijd in de jaren 70, toen sponsen broekjes alomtegenwoordig waren want er was niks gemakkelijkers. Om in te spelen, om snel te wassen én te drogen en om niet te moeten strijken achteraf. Als kind heb je dat niet door, maar als jonge moeder in het begin van deze eeuw zocht ik me rot naar zulke broekjes voor mijn eigen kinderen. En die bleken toen quasi onvindbaar, echt.

Chance dus dat spons weer helemaal in is! About Blue heeft een hele collectie met maar liefst 17 verschillende uitvoeringen, gaande van streepjes en plezante prints tot sobere effen kleuren. En allemaal met bijpassende boordstoffen, hoera! Er is zelfs sponsen biaisband, say what?!

Ik ben al een tijdje uit de kleine kinderen, maar spons zit vandaag evengoed in de volwassen collecties in mooie jurken, t-shirts, shirts, sweaters en shorts. Ik zocht voor mezelf een mooie kleur uit (Indian Tan) en ging aan de slag met twee patronen om er homewear mee te maken. Niet dat ik hoop dat er nog lockdowns komen, maar zo wat comfy kledij voor luie weekends thuis, dàt is sowieso onmisbaar.

Uit mijn eigen boek Urban Style maakte ik nog eens de Lazy London, een streetstyle, sportieve broek zonder dat het een slobberige joggingbroek is. Ik maakte die al eerder voor mezelf, en nog steeds draag ik die heel veel. Een sponsen exemplaar lijkt me het ultieme gerief voor lange dagen van zetelhangen.

Als bovenstuk koos ik voor de Strip Tee van Made It Patterns: het snelle t-shirtpatroon dat hier ook al in veelvoud van onder mijn naaimachine kwam. Ik liet de strip op de rug weg en zette er onderaan boordstof aan.

Dit ensemble was bedoeld voor herfstige weekends, maar met de huidige zomer moet ik toegeven dat ik er nù al een dag in rondhing. Het heeft het comfort van een pyjama maar ik kan er toch mijn voordeur in opendoen als er aangebeld wordt.

Spons is hot. En dat is een goeie zaak voor groot en klein, me dunkt! De perfecte lazy (zowel qua dragen als qua onderhoud) stof, met een zachtheid om u tegen te zeggen. Rep je naar je favoriete stoffenwinkel of naar About Blue! Zeg dat ik het gezegd heb.

Na hun eerste collectie ‘Bohemian Summer’ kwam er al snel een volgende aan bij Bohélie Fabrics. Deze heet ‘Pearls of Paradise’ en eerlijk: ik kon amper kiezen…

Uit hun eerste collectie maakte ik een zomerjurkje voor Dochter 1, maar deze keer was het mijn beurt. Ik wilde een korte, luchtige jurk voor op het strand of voor die dagen die té warm zijn voor wat anders. Ik herinner me immers nog die bloedhete zomer van vorig jaar, met dagen waarop ik eigenlijk ik mijn blootje wilde rondlopen, maar helaas is dat niet echt een optie buitenshuis.

Ik viel voor de geborduurde tetra in brique, en tekende zelf iets eenvoudigs uit: een kort bovenstuk met een identiek voor- en achterpand en twee stroken van 1 meter breed om eraan vast te rimpelen.

Missie geslaagd: want de jurk voelt zacht aan en door de breedte heeft de wind vrij spel voor extra afkoeling. Luchtig, yes!

Ik ben dus klaar voor temperaturen van +35° (maar minder is ook goed).

Omdat de lente maar niet van de grond raakt, was de nood aan een sweater groot. Zo’n sweater die niet té herfstig of winters aandoet, maar toch gezellig warm is. Kijken en lezen jullie mee?

Ik kocht een hele tijd geleden (al bijna 2 jaar) een rekbare katoenen corduroy bij Madeline de Stoffenmadam. Dat deed ik omdat ik op de luchthaven van Stockholm een hipster spotte met een sweater in zulke stof. Ik dacht: dat kan ik ook, dus: monkey see, monkey do.

Maar het was zomer en veel te warm om te naaien. Dus bleef de stof liggen niksen in mijn atelier/orangerie. Helaas schijnt in zo’n orangerie de zon, en als de zon niet schijnt is het er sowieso heel licht. Bijgevolg vertoonde mijn mooie witte corduroy na een aantal weken vergeelde strepen op de plaatsen waar ze opgeplooid het licht had gezien (letterlijk dan). En ik kreeg dat niet opgelost.

Enter De Tante. Die beweerde tijdens een bezoekje dat ze dat wel eens snel zou fiksen en nam de stof mee naar huis. Waar ze uiteraard (uitstelgedrag van ondertekende) nog eens maanden bleef liggen.

En zo ging de tijd voorbij. Maar De Tante fikste het écht en op Pinkstermaandag zocht ik in mijn voorraad bijpassende boordstof en maakte ik een Mika (uit Fibre Mood).

Hoera nog maar eens trouwens voor de boordstoffen van See You At Six die werkelijk àltijd ergens bij passen! Hoe is dat toch mogelijk zeg, echt goeie kleuren, Naomi! Ik gebruikte een stukje in een andere kleur achteraan in de hals trouwens, bij wijze van folieke.

Et voilà: een gezellig zachte lente-sweater. En dan mag nu de zon beginnen schijnen. En hard graag. En merci, Tante! x

Ik zag het meteen: een blazer, oversized en op mijn lijf geschreven! De Noelle uit de nieuwste Fibre Mood was een coup de foudre en zonder twijfelen ging ik op zoek naar een tijdloze stof.

Die stof vond ik bij Madeline de Stoffenmadam: een grijze, soepelvallende stof die aanvoelt als wol maar een viscose blijkt te zijn. Perfect voor wat ik in gedachten had. Dat de blazer gebiesde zakken heeft, en ik uit ervaring weet dat zulk prutswerk écht mijn ding niet is, negeerde ik stilletjes.

Ik vloekte. Uiteraard. En hard ook. Ik deed van deadline-naaien en in tegenstelling tot sommige collega-naaisters (you know who you are, A.) ben ik daar niet voor in de wieg gelegd. Alles wat fout kon gaan in het naaiproces ging ook fout. Niet enkel de zakken, maar ook het aan mekaar zetten van verkeerde patroondelen, het ondersteboven stikken van andere… Enfin: you name it, I did it.

Ondertussen was ik al lang klaar om het ding in de vuilbak te gooien, want tijdens pasbeurten tussendoor bleek ook snel dat de blazer mij om de ene of andere reden absoluut niet staat. Ik maakte een S en toch valt hij als een zak rond mijn lijf.

Enter de dochters. Dochter 2 stond er prachtig mee maar vond het maar niks. Dochter 1 was daar héél erg blij om en eigende hem onmiddellijk toe.

En ja, zij komt weg met Noelle. Gelukkig, want het zou zonde zijn van de tijd, het zweet, de tranen en de stof, niet?

Iemand zei me: you win some, you lose some. En zo gaat dat in het leven. Wel jammer, geen drama. Ik verzin snel een nieuw naaisel voor mezelf.

Tijdens mijn laatste bezoekje aan Madeline de Stoffenmadam bewonderde ik een mooie rok in hun etalage: een Dolores in tetra met een zoom in broderie. Ik heb een zwak voor broderie, een zwak voor tetra en een zwak voor Dolores. Dus ja.

Alleen was de stof donkerblauw. En daar heb ik nu eens géén zwak voor, zie. Maar! Ze was/is er ook in het wit en in het roze en na heeeeeel lang twijfelen besloot ik om voor de witte te gaan en die rok schaamteloos na te maken.

Bij thuiskomst echter had ik ineens een ander idee. Ik wilde al een tijdje een kamerjasje maken. Zo’n luchtig ding dat je ’s ochtends snel aantrekt om koffie op een zonovergoten terras te drinken. Je weet wel, met fluitende vogeltjes en een tuin vol bloemen. En uiteraard ook met al wat natuurlijk uitziende make-up, het perfecte kapsel en gladde, bruingebrande benen. Helemaal zen en romantisch en al.

Ja okee, we weten allemaal dat de realiteit lichtelijk anders is. Enfin, mìjn realiteit toch. Mijn gezicht heeft op mijn leeftijd al 3 uur tijd nodig om in de plooi te raken ’s ochtends, en over de rest zwijg ik in alle talen.

Maar goed, een kamerjas dus. Of is dat een badjas? Ik zocht en vond een patroon via The Thread blog van FabricsStore.com. Eentje dat je zelf nog moet uittekenen aan de hand van instructies/afmetingen. En eerlijk gezegd duurde dat langer dan het naaiproces.

Nadat alle patroondelen getekend en geknipt waren, zette ik het ding bijna volledig met de overlock in mekaar. Dat duurde een uurtje of zo, echt waar!

Het liefst had ik de zoom van de mouwen ook in de broderie gehad, maar ik had maar genoeg stof voor 1 mouw en dat zou een beetje onnozel geweest zijn. Ik kortte de kamerjas in met een centimeter of 12, gok ik. Dat was nodig omdat alle patroondelen dwars op de stof moesten geknipt worden. De broderie zit namelijk aan 1 zijkant van de stofbreedte. Aan de andere zijkant moest ik de kraagdelen en riem nog kunnen knippen.

Ik had van mijn gekochte 2 meter nauwelijks nog stof over. Zo heb ik het graag! Maar als je alles volgens de echte lengte van het patroon wil knippen, én ook nog broderie-mouwen wenst, dan zou ik toch een halve meter extra bestellen.

De nieuwe collectie van See You At Six was naar mijn gevoel weer een schot in de roos. In de pioenroos onder andere, één van de prints die mij onmiddellijk deed dromen van zwierige meisjesjurkjes. Dus belandde deze print op viscose samen met de landscape al snel in mijn virtuele winkelmandje bij Madeline.

In mijn hoofd zat iets met ruffles, want ik weet dat mijn nichtjes dat nog steeds kan bekoren. Hun mama ook, trouwens. En zo kwam ik uit bij Iris May Patterns, meer bepaald bij de Odeline jurk.

Die Odeline is er in vele varianten, maar ik gebruikte ook de gratis add-on voor de doorlopende ruffle op voor- en achterpand.

Een moeilijk naaisel is het niet, maar voor een Odeline zonder mouwen voorziet het patroon een afwerking van de armsgaten met biaislint. Deze luie naaister dacht dat eens snel te omzeilen door het bovenstuk te voeren. Helaas denk ik nooit ver genoeg na en zat ik uiteindelijk stevig te klungelen. Iets met halve armsgaten in de onderste voor- en achterpanden, een onderste achterpand op de stofvouw en de bovenste niet… Enfin, veel te ingewikkeld om uit te leggen, dus één wijze raad: doe wat Iris zegt! Zij weet per slot van rekening waarover ze praat.

Bovendien vergat ik de ruffle op de eerste jurk te zetten en moest ik dat nog doen toen die al klaar was. Ook niet het beste plan, I tell you.

Jurkjes met hindernissen dus. En volledig mijn eigen schuld. Heel soms denk ik namelijk dat ik keigoed kan naaien. Niet dus.

Gelukkig ging het met het tweede exemplaar al heel wat vlotter en kwam ik geen enkele struikelblok tegen. Gelukkig maar.

Zo’n jurkjes zonder mouwen zijn echt wel hoogzomerjurkjes, heel zwierig, heel los ook. Perfect voor hittegolven die de laatste jaren ook bij ons voelbaar zijn. Laat maar komen, want wie weet wanneer we weer met z’n allen op vakantie kunnen…

Zagen jullie het al? Er is een nieuw stoffenmerk in het land: Bohélie Fabrics. Klinkt bohémien en de eerste mini-collectie is dat ook. Ik was meteen fan van de zomerse vibe die de stoffen uitstralen en ging aan de slag.

Ik koos een supersoepele viscose uit (bohemien summer khaki) en legde de stof voor aan Dochter 1. We zagen er een zomers jurkje in, zoals dit veelgedragen exemplaar.

En why change a winning team? Handig voor mij ook: een patroon dat klaar ligt hergebruiken, zalig! Het gaat om de Rosalie van Fibre Mood, een korte jurk die ik ondertussen al 4 keer naaide.

Vorige keer maakte ik de jurk zeker 10 cm korter maar Dochter gaf toe dat het toch iets té was, dus nu liet ik de lengte zoals het patroon voorziet.

Het enige minpuntje aan de Rosalie vinden we de diepe decolleté. Net zoals vorige keer zette ik er een horizontaal stukje stof met kant aan, want teveel inkijk is niet okee.

Meer hoef ik hier niet aan kwijt denk ik, enkel dat deze stof echt heel fijn was om mee te werken en – ik denk – nog zaliger om te dragen op warme zomerdagen. Dochter 1 zag zichzelf al lopen op een strand in Ibiza… duimen maar dat het coronavirus tegen dan flink op de achtergrond verdwenen is!

Je kan Bohélie Fabrics vinden op Instagram, Facebook en hun website natuurlijk!

De trendkleur van het laatste half jaar moet echt wel lila zijn! Zelf ben ik absoluut geen fan, maar Dochter 1 daarentegen zou die kleur werkelijk voor àlles gebruiken. Dus toen ik de nieuwe catalogus van Stoff & Stil toegestuurd kreeg, en een mooie lila smock-katoen zag, was de keuze snel gemaakt.

Sinds een paar jaar ben ik Stoff & Stil ambassadeur, wat betekent dat ik 2x per jaar dit Deense stoffenmerk in de spotlight zet, hier en op Instagram. Stoff & Stil is een familiebedrijf dat zijn eigen stoffen, patronen en DIY-spullen ontwerpt en produceert. Ze hebben bijna 30 winkels in Denemarken, Zweden, Noorwegen en Duitsland en verkopen online in 13 landen. Binnenkort zal hun naam veranderen in Selfmade, maar aan hun zeer uitgebreide assortiment zal niks gewijzigd worden.

Ik koos een katoenviscose met smock, in een zacht lila, en gebruikte hun patroon voor de zogenaamde split level skirt (hier te vinden). Een simpel patroon, jullie weten dat ik daar van hou, en gelijkend op een rok uit de winkel die Dochter 1 heel graag draagt.

Ik had ook gewoon de afmetingen van de rok uit de winkel kunnen gebruiken en zelf aan de slag gaan, maar een bestaand patroon nemen is wel zo handig.

Het ging dus snel: 3 rechthoeken, 1 tailleband, rimpelen, rolzoom, elastiek doorrijgen, klaar. My kind of sewing 🙂

De catalogus is enkel online te bekijken, en doe dat zeker eens! Je gaat helemaal geïnspireerd raken en naast naaien nog 56 andere DIY-projecten wil proberen, guaranteed!

En nog goed nieuws: ik heb nog 90 cm van deze viscosekatoen over (+ nog wat reststukjes) voor wie òòk een lila lover is. Het enig wat je moet doen, is hieronder een reactie achterlaten vòòr nu donderdag 11 maart. Een onschuldige hand zal dan een winnaar kiezen en de stof bezorgen.

Veel succes!

UPDATE – de give-away is afgesloten en werd gewonnen door Eveline

Muziekfestivals zijn al een jaar niet meer aan de orde, maar bloésjesfestivals, dié kunnen nog wel! Ik maakte een rijtje Elisa’s uit een selectie zomerstoffen van Editex, en de beide Dochters zagen dat het goed was.

Zomerbloesjes zijn altijd een goed idee: ze passen op rokjes, shorten en broeken. Ze worden los gedragen over een topje of gesloten onder een cardigan: de mogelijkheden zijn eindeloos! De Elisa uit Fibre Mood is in dit geval een voltreffer.

Dochter 2 koos een print met gezichtjes, heel trendy en nù. Ze wilde het hemd ruim, liefst een paar maten groter dan haar eigenlijke confectiemaat (dat hoort zo, blijkbaar). Ik kortte het wel wat in, en ook van de mouwen gingen een paar centimeters af.

Voor Dochter 1 kozen we een streepjesstof in een mooie roestkleur en een linnenachtige stof met koperkleurige bolletjes. Die laatste zou ik zelf dragen: de kwaliteit van de stof in combinatie met de sobere print: I like!

Omdat ik de streepjesstof eigenlijk voor een broek had gekozen (maar dat zag Dochter 1 niet zitten), had ik nog genoeg stof over voor een bijpassende short.

Dochter 1 was wat bang dat de combinatie van hemd en short een pijama-look zou geven, maar met de juiste styling vind ik het zelf helemaal okee.

Voor de short gebruikt ik het damespatroon van de Clara Culottes (Wisj Designs) als basis. Ik kortte de boel stevig in en liet ook het striklint weg. De dochter is nog niet overtuigd van de combo, maar ik vind het playsuit-effect wel héél leuk.

Bij deze zijn de eerste stukken voor onze lente/zomerkleerkasten dus al klaar. De stoffen van Editex zijn te koop in jullie favoriete stoffenwinkels!