Vandaag ligt de nieuwe Fibre Mood in de rekken en ik maakte er alvast één patroon uit: de Mabel, een vrouwelijk truitje dat perfect is voor de lente die er stilletjes aan aankomt.
Omdat het patroon pofmouwen heeft, zocht ik een rekbare stof die niet te dik was (ik wil er immers niet als Sissy uitzien). Iets soepelvallends ook, liefst in een effen kleur maar met structuur voor wat interest. En graag in een tint die past bij mijn capsulekast en tegelijk ook ideaal is voor een zonnigere periode van het jaar. Verder ben ik niet moeilijk hoor.
Naar Madeline de Stoffenmadam dus, waar An meteen begreep wat ik bedoelde en bijna onmiddellijk de perfecte rol stof uit de rekken viste (die trouwens in het echt mooi oker is, de foto in de webshop is niet wat het moet zijn) . Soms loopt alles gewoon van een leien dakje.
Zo ook het naaiproces. Ik knipte 3 patroondelen (voor- en rugpand plus mouw) en ging aan de slag.
De voorziene patroondelen voor de boorden gebruikte ik niet: ik knipte ze gewoon van breedte en hoogte zoals ik ze bij een sweater zou maken.
Ik deed na een snelle pasbeurt een paar aanpassingen: het truitje werd ingekort met 4 cm, de mouwen met 6 cm. De mouwboorden knipte ik wijder dan je normaal gezien zou doen, ik hou niet zo van aanpassende boordjes halfweg mijn arm.
Even dacht ik om ook de halsuitsnijding wijder te maken maar dat deed ik uiteindelijk toch maar niet. Op aanraden van An van Madeline gebruikte ik geen boordstof maar de stof zelf. De perfect bijpassende kleur vinden is altijd een gedoe en soms kan het evengoed zonder.
Zeer content met mijn Mabel en zelfs Dochter 1 zag het truitje helemaal zitten. Wie weet maak ik dus snel nog een tweede!
