Toen ik me onlangs toch nog eens in een echte bakstenen stoffenwinkel waagde – meer omdat ik het #teammadeline miste dan dat ik nood had aan stof – viel mijn oog er op een groene bloemetjesviscose. Bloemetjes zijn mijn zwakke plek, dus ook al wist ik nog niet meteen wat ermee aan te vangen, er belandde 2 meter in mijn winkelmandje.
Thuis gekomen besloot ik dat het een jurk moest worden: eentje voor mezelf en met lange mouwen. In mijn collectie Fibre Mood magazines vond ik het ideale patroon: Holly.
Ik ben mijn naaigoesting wat kwijt, toch als het om patronen gaat die ik nog niet maakte of die wat meer tijd nodig hebben. Maar ik had geen haast en verder ook niet veel plannen (duh) dus gebeurde het naaiproces aan een zeer gezapig tempo.
Nu moet ik zeggen dat mijn goesting nòg verminderde toen ik plots merkte dat ik een blinde rits nodig had. Het nodig hebben op zich was niet het probleem, wel het vooruitzicht tot het naaien ervan. Ik gok dat het al 2 jaar geleden was dat ik dat nog eens gedaan had, en ik ben ook absoluut geen held in het inzetten van blinde ritsen. Nooit geweest.
Ook nu verliep dat weer niet helemaal okee. Ik ondernam maar één poging, en ze zit erin, maar blind is ze allesbehalve. Niet dat ik me dat aantrek, ondertussen kennen jullie mij al 😉
Gelukkig heeft de blinde rits exact dezelfde groene kleur als de stof, dus in mijn ogen is ze blind. Of toch ongeveer.
Ik heb geen bewijsmateriaal in de vorm van foto’s (vergeten, écht!) maar als jullie me tegenkomen in deze jurk mag je altijd eens naar mijn rug gluren.
Ik maakte maat 38 maar dat had naar mijn gevoel ook een 40 mogen zijn. Ik naaide geen manchetten met mouwsplitten maar stak een brede elastiek in de mouwboorden. En de lengte paste ik ook aan: er gingen heel wat centimeters af (geen idee meer hoeveel precies).
Je kan de jurk met of zonder taillelint dragen, of zelfs met een mooie brede ceintuur. Je verkrijgt er telkens toch een andere look mee.
Ik ben er tevreden van, de jurk is wat opgekleed zonder té te zijn. Misschien draag ik hem wel tijdens mijn lockdown-kerstfeest, gewoon hier thuis. Of wat denken jullie? Toch maar gewoon loungewear aan tijdens de feestdagen?
