ruitjes-mira

In april van dit jaar maakte ik een Mira-jurk (uit Fibre Mood) voor Dochter Een jurk die echt een succes bleek, en heel vaak gedragen. Ik dacht toén al dat ik hem nog wel eens zou naaien voor één van de Dochters maar dat duurde toch tot deze week vooraleer dat effectief gebeurde.

Op de stocksale van Madeline kocht ik op de valreep nog een mooie ruitjesstof in herfstkleuren. Diezelfde dag kocht ik ook een nieuwe overlock (hoera!) bij Van Rooy waarbij ik een gratis initiatieles kreeg. Tijdens die les leerde ik rimpelen met de overlock: noooooooit gedacht dat dat kon dus (ja, soms kom ik echt uit de lucht gevallen). Nu moet je weten dat rimpelen voordien één van mijn minst favoriete naai-bezigheden was, en ik zag vaak op tegen dat werkje.

Maar dankzij Bernina rimpel ik nu stoffen als een echt Speedy Gonzales en zoék ik bijna naar rimpelprojectjes!

De Mira-jurk heeft véél rimpels dus 1 en 1 was nog maar eens 2 in mijn hoofd en zonder verpinken begon ik de patroondelen te knippen. Misschien moet ik een volgende keer toch eerst een keer mijn eerdere blogpost over Mira nalezen want ik maakte opnieuw dezelfde fout: geen naad- en zoomwaarde geknipt aan de rimpeldelen en bijgevolg is de jurk dus zeer kort.

Enfin: de jurk raakte snel af, ik was helemaal blij en ook een beetje bang voor ruzie tussen mijn twee Dochters over wie de jurk in haar kast zou mogen hangen…

Dat laatste was duidelijk niet nodig. Dochter 2 kreeg de Mira onder ogen, moest een beetje lachen en zei: “Dat is dus écht niks voor mij.”

Okee… Ik beken dat ik de bui al voelde hangen toen. En ja, ook Dochter 1 vond het maar niks. ‘Kinderachtig.’ ‘Dat doet mij aan Anika denken van toen ik nog in’t 2de leerjaar zat.’ ‘Mama, zit daar nu glitter in die stof?’, gevolgd door een roloog. (Trouwens, die glitterdraad is écht enkel zichtbaar voor een puberoog, ik wed dat jullie dat nog niet eens gezien hadden.)

Ik deed een ultieme poging tot styling met een leren jasje en bottines. En toen leek ze het precies toch te zien zitten. Op voorwaarde dat haar netkousen eronder mochten (ja, daar zit een gat in.) wilde ze het wel eens passen. En kijk: de spiegel zei haar dat het best tof was. En dat ze er zelfs mee op restaurant wou.

Of de jurk nu veel gedragen zal worden, dat kan ik niet voorspellen. We zullen dus nog wel zien, binnen een half jaartje of zo zal ik het jullie laten weten. Wanneer ik nog eens een Mira maak. Ik ga het dan wél eerst vragen.