Anna, the hack

Er was eens een rok, Anna genaamd. Ik zag die passeren in de laatste Fibre Mood en ze zei me niet zo veel. Maar toen was daar de An-Anna, en waauw wat was die mooi! Ik zette Anna meteen op mijn to-sew-lijstje en wachtte op tijd. (Wie niet, nietwaar?)

Het is dus Paspelpoes An haar schuld dat ik een rok maakte die ik misschien niet nodig had. En het is ook een beetje de schuld van Marlies die in haar winkel een rol dikke ribfluweel had liggen in een prachtkleur. Ik was die rol al 2x gaan aaien en de 3de keer was ik verkocht. Tja.

Op de fiets naar huis bedacht ik al dat ik die Anna wou aanpassen. Ik wilde er een knopenpad op vooraan, met van die stevige jeansknopen die er zo makkelijk in te knijpen waren. Ja, ik had goeie ervaringen met die jeansknopen sinds Legend en Drew. Ik had helaas minder goede ervaringen met knoopsgaten maken in dikke ribfluweel, dus ik besloot om niet àlle knopen te laten opengaan, enkel diegene die nodig waren om de rok aan te krijgen. Op de fiets krijg ik de beste ideeën, joh!

Jeansknopen zijn de max. Knoopsgaten maken iets minder helaas.

En zo geschiedde. Het aanpassen van het patroon vroeg een beetje denkwerk en logica. En ja, de tailleband moest ik zelfs drie keer opnieuw maken. Jullie dachten toch niet dat ik plots een naaister met technisch verstand was geworden?

Maar wat een heerlijke rok werd het! Hij is zacht, hij zit comfortabel (want hij is rekbaar, jeuj!) en ik kijk er al naar uit om hem veel te dragen in de winter. Die Anna is een topper!