Rosalie klinkt als een bloem van een meisje, of als een bloem van een jurkje. Ik kén een meisjes-Rosalie (en ja, dat is een fleurig kind), maar ik kende nog geen jurkjes-Rosalie. Tot nu, dankzij de nieuwste editie van het Fibre Mood magazine!
In Fibre Mood zag ik dit pittig kort en romantisch jurkje, en ik had meteen een flashback naar mijn kindertijd, toen ik in een nòg kortere Holly Hobby-variant rondhuppelde in de tuin van mijn grootouders. Zo kort dat er dikke kleuterbilletjes in een roze onderbroekje kwamen piepen wanneer ik de krieken van de boom probeerde te plukken. Ik weet dat nog, want daar bestaan foto’s van, foto’s met een jaren ’70 filter.
Enfin, ik wist dat Dochter 1 wel voor deze stijl te vinden was (aja, want kòrt) en ik wist ook dat er al 7 jaar een luchtig bloemenstofje in mijn stoffenkast lag te wachten. Ik kocht de stof op mijn allereerste Stoffenspektakel in 2012: 2 meter stof zonder plan, maar kijk.
Ik printte en knipte een maat S en stikte de jurk op een avondje in elkaar. Niks moeilijks aan, geen rits, geen knoopsgaten, nada. Na een pasbeurt bleek de halsuitsnijding nogal diep dus zette ik daar een stukje Engelse broderie tussen, wat de jurk nog lieflijker maakt.
Het motto van de tiener: kort, korter, kortst. Alles wat kort is is goed, alles wat nòg korter is, is beter.
Die pasbeurt leidde ook tot het inkorten van de jurk met maar liefst een extra 7 centimeter. Ik ging akkoord, want Dochter verkondigde dat het de perfecte jurk was voor de komende Griekse zomer. Te lang zou haar eerder op een Griekse ‘Oikos’-bomma hebben doen lijken. Hààr woorden, niet de mijne.
Tijdens de fotoshoot vroeg ze langs haar neus weg of het morgen opnieuw mooi weer zou worden, zodat de jurk aankan naar school. Tot zover de ‘beach-Rosalie’ dus, al ben ik blij dat ze blij is. (Maar over straat zie ik haar toch liever als Oikos-bomma lopen…)
