Ik geef toe: ik ben een bloemenmeisje. Ik heb al heel mijn leven een zwak voor romantische bloemenprints, the English kind. Laura Ashley, Cath Kidston en zelfs William Morris hebben me altijd aangesproken met hun lieflijke prints. Of Liberty, oh Liberty!
Dus toen ik bij Madeline deze bloemtjestricot spotte, was ik verkocht. De okergele kleur schreeuwde ‘zomer’ en ik had al sinds augustus een Delphi dress op de planning staan. Toen te laat voor een zomers naaisel en nu véél te vroeg uiteraard, maar dat negeerde ik maar even. Ik was zo verliefd dat de stof zelfs mijn naam kreeg, is dat niet geweldig?!
Na een half uurtje knippen en een uurtje naaien stond de jurk in mekaar. De volgende twee (!) uur had ik nodig om het schouderlint te knippen, stikken, tornen, stikken, nog eens tornen, meten en uiteindelijk definitief stikken. Zucht zeg. Niks mis met het patroon hoor, alleen is biaislint maken van tricot en die dan ook nog eens fatsoenlijk bevestigen niet mijn sterkste kant.
Ik paste niets aan het patroon aan, alleen verkortte ik de jurk met zo’n 15 cm zodat ze midden werd in plaats van maxi. En werkte ik de onderkant gewoon met de overlock af. Heerlijk nonchalant, ikke 😉
Et voilà! Mijn zomerjurk is klaar! In februari zeg, wie had dat gedacht 🙂 En nu duimen dat de zomer van 2019 even warm wordt als de vorige, zodat die jurk héél veel gedragen kan worden!
(stof bij Madeline de Stoffenmadam)