slow flower girl

Dat het weer eens bevestigd werd: naaien is plezant maar ’t moet vooruit gaan.

Jullie wisten dat natuurlijk al van mij, en ik wist dat zelf ook, maar soms kom je stof tegen en is het coup de foudre. Ik kwam ze tegen op het internet, een week of twee voorafgaand aan de maandelijkse stoffenverkoop van The Fabric Sales. “Schoon,” dacht ik, “schoon!” en ik sloeg het beeld op in mijn geheugen.
Dat dat geheugen al wat jaren op de teller heeft staan en dat de beelden daardoor duidelijk wat wazig worden, merkte ik toen ik op de uiteindelijke verkoopdag niet onmiddellijk vond wat ik zocht. Ik speurde en speurde, en vervloekte mezelf omdat ik mijn iPhone thuis vergat en ik de betreffende foto dus ook niet kon opzoeken. Plots zag ik dan toch De Stof onder een stapel ander schoons liggen, tenminste, dat dacht ik. Ik twijfelde een beetje, want waren die bloemen nu niet aan de blauwe kant…? “Eerder grijsblauw,” zei de verkoopster en ik betaalde voor anderhalve meter.
Jullie raden het al: bij thuiskomst greep ik naar de iPhone en zocht naar mijn opgeslagen stoffencrush. Zwàrte bloemen, ofcourse. Gelukkig heb ik de beste Husband van de wereld, bestaat er WhatsApp en overhandigde my man mij later op de avond een zakje met de juiste bloemenstof. Halleluja.

flower blouse 4


Een lang verhaal, om te verduidelijken dat ik de stof écht wel graag wou en dat ik er dan ook écht iets moois mee wou maken. Een dunne, soepele viscose is echter ideaal gerief om mij op het spreekwoordelijke paard te krijgen en mij 100x “Maar enfin!” te horen zeggen. Over het ingehouden gevloek en het niet-ingehouden getorn zwijg ik nog. Geduld, het is gewoon niet mijn beste eigenschap.

flower blouse 5

Het patroon van deze blouse komt uit het boek She Wears The Pants en maakte ik al eerder. Ook toen vloekte ik duidelijk erg hard nu ik het blogbericht erop nalees, maar dat bleek ik alweer een beetje vergeten te zijn. Die blouse ging jammer genoeg niet lang mee. Iets met een kapotte schoolstoel en een winkelhaak, laat ons het daar maar niet over hebben.

flower blouse 3

flower blouse

Het rugpand is langer dan het voorpand en heeft veel fronsjes aan de rugpas. Ik maakte de mouwen deze keer lang, uiteindelijk heb ik dat liever in ons Belgisch klimaat.

flower blouse 2

flower blouse 6

Bijna vijf dagen had ik nodig, inclusief twijfelen over topstitchen, mouwlengtes en knoopsgaten. Inclusief veel getorn, dat ook. Vijf dagen voor een blouse zeg, ik vind dat dus echt niet plezant. Zelfs een jas gaat hier twee keer sneller.

flower blouse 1

flower blouse 7

Dus, jullie horen mij al komen, tijd voor wat speedy sewing, en vlug!

30 gedachten aan “slow flower girl”

  1. Wel zot schoon! Zo uit de boekskes! Maar enfin, doe maar eerst wat snelle dingen om daarna met de andere stof aan de slag te gaan 😉

  2. Voor alles wat zo lang duurt heb ik hier een speciaal bakje.. Het bakje 'hier ga ik nooit meer mee verder ook al zeg ik steeds van wel'. Waar u schrijft geen geduld te hebben, bewonder ik u hier juist om! En wat een mooie blouse ook. Oh het achterpand, love!

  3. Prachtige versie. Ik ben dol op die stof! Tip: vraag aan je directie een nieuwe stoel. Hij moet toch begrijpen dat zelfgemaakte kleren een hekel hebben aan die oude houten stoelen ?

  4. Dit in het donkerblauw zou zo schoon zijn! 😉

    Nee joh, ik weet dat dat helemaal jouw kleur niet is en deze zwarte versie is gewoonweg prachtig! Voor herhaling vatbaar zou ik zeggen.

Reacties zijn gesloten.