Mijn eerste Dolores (uit La Maison Victor) was zo’n succes dat een tweede niet kon uitblijven. Die tweede moest meer casual worden, besloot ik nadat ik Nicky’s koraalrode variant zag verschijnen. Meteen een reden om eens met die zogezegd zachte tetra aan de slag te kunnen. De kleur was al beslist vanaf de eerste minuut: gezellig groen.
Die tetra is écht zacht. Maar ook delicaat. En omdat zo’n stof geen averechtse kant heeft is het extra opletten geblazen om niet te moeten lostornen. Jullie kennen me al: ik ben niet van de geduldigste soort en de Wet van Murphy is sowieso in mijn buurt uitgevonden. Wat maakt dat een fout niet kon uitblijven en ik dus een half uur lang uiterst voorzichtig hebben moeten tornen aan een naad die binnenstebuiten zat.
Maar het resultaat is zalig. Een rok zoals ik hem in mijn hoofd had, geschikt voor alle seizoenen zelfs.
De leopardknopen bracht ik ooit mee van MJ Trimming uit New York en werden eerder al hier en hier gebruikt. Nu zijn het mijn laatste…
Van dat knopenpad gaan enkel de bovenste twee echt open, de andere staan erop voor de sier. Niemand die het ziet en ik heb toch maar mooi vijf knoopsgaten minder moeten maken.
Voorlopig draag ik hem nog zonder kousen maar ik besef dat dat niet lang meer zal duren. Mét kousen wordt deze rok ongetwijfeld een plak-aan-de-benen-geval, dus een onderrok dringt zich op. Ik vrees dat de korte die in mijn kleerkast ligt misschien niet afdoende zal zijn. En bestaat dat eigenlijk, lange onderrokken? Of hoe doen jullie dat?
(stof bij Madeline de Stoffenmadam)