Het begon in 2014, ergens in december, toen ik via-via werd gevraagd om mijn 10 favoriete foto’s van het jaar te tonen. Ik hou wel van lijstjes zo op het eind van een jaar, dus deed ik dat in 2015 opnieuw en sindsdien probeer ik er een traditie van te maken.
Ik excuseer me nu al voor de mindere kwaliteit van de foto’s, ik nam ze stuk voor stuk met mijn iPhone omdat mijn camera het begaf ergens in 2015 en ik maar niet beslist krijg wat voor een nieuwe ik zal kopen. Binnenkort moet ik daar nu toch eens werk van maken, echt.
Hier gaan we dan, in chronologische volgorde, mijn hoogtepunten van 2016 in beeld:
22 maart. Een zwarte dag voor België die ik counterde met een beeld dat alleen maar liefde en vrolijkheid uitstraalt. Ik kon niet anders.

3 april. Eén van de mooiste plekken op aarde: Kaap de Goede Hoop. Als ik zou kunnen ging ik er elke week even naartoe. Alsof het einde van de wereld aan je voeten ligt, alsof er niets anders meer is, alsof alle oooh’s en aaah’s op één plek werden verzameld.

7 mei. Met een zware kater na een heftig trouwfeest een fietstocht van 50 km door mijn Kempen maken, halt houden bij de Sas 4-toren en nog maar eens beseffen dat ons land toch ook wel zijn topplekken heeft. Vooral als de zon schijnt.

13 mei. De lente op haar best, gewoon in mijn tuin, na een veel te lange winter weer verwonderd worden door al dat nieuwe en frisse groen. Hét voordeel van wonen in een deel van de wereld waar er vier seizoenen zijn.

19 mei. Ik zat 3 weken zonder keuken toen mijn nieuwe werd geïnstalleerd. Een serieus first-world-problem, ik ben mij daar echt van bewust. Ik probeer dan ook wel om niet te zeuren, want wat zijn 20 keukenloze dagen versus alle miserie in pakweg Syrië? Maar toch: blij als een klein kind toen ze er eindelijk was!

2 juli. Mijn oudste en haar gegiechel tijdens een fotoshoot voor See You At Six. En ook al is ze niet mijn vlees en bloed, ik herken mezelf weer helemaal.

13 juli. De Husband en ik in de blauwe lagune van Elafonisi. Met stranden van roze zand. Seriously. Zo schoon.

19 augustus. Pukkelpop. Even weer 20 jaar jonger zijn. Een slechte foto van toppers Die Antwoord: Yo-Landi die met haar poppenstemmetje vuile teksten opdreunt en Ninja die Fokkin’ Rihanna – terecht – de schuld geeft van dit té nachtelijk optreden. Annelies en ik die nog even springen en shaken en een beetje headbangen. (En nee, daar zijn geen beelden van.)

12 november. Het jaar dat ik begon te breien en daar dan ook nog eens plezier aan beleefde, dat was ook 2016. Er werd een soortement van breiclubje gevormd, we doopten onszelf De Pronte Priemen en naast breien wordt er altijd veel gelachen en gesnoept. En een beetje gedronken, dat ook.