Mijn laatste festivaljurk werd hier de laatste maand veel en graag gedragen. Een succesnummer. Dus toen mijn schoonzus twee weken geleden liet vallen dat zo’n jurk haar lijf ook nog wel zou flatteren, liet ik er weinig gras over groeien.
Nu ja, ’t is te zeggen… Ik kocht de oud-roze tricot onmiddellijk na haar uitspraak, maar het verwerken ervan duurde tot 3 uur voor we bij haar verwacht werden voor een barbecue, eergisteren. Deadline-junkie, ik zeg het toch.
Als patroon gebruikte ik mijn eigen jurk. Dubbelgeplooid werd die op de stof gelegd en rechtstreeks uitgeknipt, het moest dan ook snel gaan.
Het is een echt copy-paste geval, geen tijd om foliekes te verzinnen. En in dat roze vind ik ze echt ook heel geslaagd.
Foto’s in de avondzon van deze prachtige nazomer. En zo kan die jurk nog een tijdje gedragen worden vooraleer de herfst eraan komt.
(stof bij ’t Stoffenwinkeltje)