Meer dan 2 jaar geleden vertelde ik jullie over een jurk. Een favoriete jurk die nagemaakt werd in het zwart. Het werd mijn festivaljurk 2.0 nadat de oorspronkelijke – gekochte – blauwe (ja!) versie te vuil en te versleten was om nog te dragen. Jammer genoeg hield die zwarte zelfgemaakte variant het niet lang uit wegens tricot van zeer slechte kwaliteit.
Diezelfde zomer nog kocht ik opnieuw zo’n comfie tricot jurk, opnieuw in het blauw (ja-ha!) die quasi elke zomerse dag en avond van 2014 én 2015 gedragen werd. De tweelingnaad brak al eens, ze kromp wat in de was en hier en daar zag ik een vlekje. Maar toen ik van capsule wardrobe deed, kreeg ik het niet over mijn hart ze weg te gooien. In een doos overwinterde ze.
Op die zeldzame tropische dag van deze zomer haalde ik ze toch nog eens boven. Ze ging een dagje naar Lier, naaimachine binnenbrengen voor onderhoud, lunchen, beetje wandelen… Misschien zagen jullie ze wel passeren op FB of IG. En oh ja, verrassing, ik sprong ook even binnen bij Madeline.
Kaki tricot die daar naar mij lonkte did the trick. Nog diezelfde week maakte ik mijn blauwe versleten jurk na met als deadline Dranouter 2016. Ik vloekte me te pletter op het keren van die tricot linten op de rug maar dankzij IG en YouTube kwam dat helemaal goed.
Mijn nieuwe lievelingsjurk in een lievelingskleur voor mijn lievelingsseizoen en één van mijn lievelingsactiviteiten. Ik kom eraan, #PKP16!