Ik ben nogal fan van de Vlaamse taal. Zo vind ik het jammer dat het oer-Vlaamse woord ‘plezant’ steeds vaker aan de kant wordt geschoven door zijn Hollandse broertje ‘leuk’. Ik doe het ook hoor, vragen aan de kinderen: “Was het leuk?”. Guilty as charged. Soms verbeter ik mezelf, soms niet.
Nu is er één Hollands woord dat ik oprecht mooier vind dan de Vlaamse versie en dat is ’theedoek’. In mijn oren klinkt dat plezanter dan ‘keukenhanddoek’, echt. Theedoek doet denken aan koekjes en gezelligheid en, nu ja, … thee. Bij het woord keukenhanddoek denk ik aan de afwas en een vuile tafel. Ik trek mijn neus al op.
Toen hier afgelopen maand een nieuwe keuken werd geïnstalleerd kreeg ik zin in nieuwe keukenspullen. Wat natuurlijk niet kon, want er was helemaal niks mis met de inhoud van de keukenkasten en dus zou het maar al te absurd geweest zijn àlles zomaar te vervangen. Maar zo een paar nieuwe keukenhanddoeken/theedoeken, daar wilde ik mezelf wel op trakteren.
Dus kocht ik toepasselijke stof bij Ikea en diepte een oude pin op om de hoekjes mooi af te werken. Die pin gebruikte ik uiteindelijk niet, want toevallig kwam ik deze werkwijze tegen. Ideaal. (Ongeveer dezelfde werkwijze als deze van Jo trouwens.)
Ik stikte er nog een ophanglusje tussen. Niet dat ik dat ooit gebruik, maar het staat wel mooi.
Ik ben content met mijn nieuwe theedoeken, maar uit gewoonte blijf ik die dingen natuurlijk gewoon keukenhanddoeken noemen. Tja, wat had je gedacht?