Ik bestelde enkele weken geleden een streepjestricot bij Mon Depot (snel! er zijn nog enkele coupons!). Tricot van de stevige soort, ideaal voor een kokerrok voor mezelf. Maar een mens verandert al eens van gedacht, nietwaar? Ik bleek al een streepjesshirt, een streepjesjurk en een streepjesmaxirok in mijn kast te hebben, en teveel van iets is nooit een goed idee.
Gelukkig lopen hier nog wel meer streepjesfans rond en had ik sinds London Sew Social een patroon liggen dat de tiener zelf uitkoos.
De jurk werd uiteindelijk zodanig aangepast dat er van die oorspronkelijke Prilla Dress van Ralph Pink nog maar bitter weinig overbleef. Maar ik maak snel een échte Prilla voor Dochter 2, dat is al beloofd.
Het bovenstuk is op het eerste zicht een nogal vreemd patroondeel: uit één stuk met een gebogen naad op de rug. Ik dacht niet dat het zou goed komen toen ik het knipte, maar toch.
Ik werkte geen enkele naad af. Enerzijds omwille van de streepjes (wit garen op een zwarte streep of zwart garen op een witte streep, het zou altijd iéts zijn) maar ook omwille van de dikte van de tricot. Te veel dikke extra naden zou de belijning van de jurk niet ten goede komen, denk ik.
Een blije tiener hier, want de jurk lijkt wel op haar lijf gegoten, zo mooi past ze.
En als nu die zon eens zou willen langskomen én blijven, dan ben ik helemaal content!