Dat babyjasje van Sanne en Riet, ik hoef jullie dat al lang niet meer uit te leggen dat ik daar zo van hou. Ik maakte er al een heleboel, geblogde en ongeblogde versies. Ongeblogd omdat ik dacht: trop is te veel. Anderzijds, wie ze beu gezien is moet maar wegzappen, dus ik presenteer jullie met plezier het vervolg op dat recept uit Zo Geknipt 1: One To Hug. Mét oortjes!

Er viel een kaartje in de bus, eentje waarvan ik onmiddellijk in naaimodus werd gezet. Want die print op dat kaartje, was dat niet ook een print op een stof van Riley Blake?
Een beetje zoekwerk en Facebook-hulp later stuurde Pindanutjes mij dat waarnaar ik op zoek ging. Perfect.