Zoals elke andere editie van Kids Clothes Week heb ik op voorhand de grootste plannen. Maar een vriendinnenweekend gooide roet in het eten. Niks geplakt, niks geknipt, niks voorbereid. Toch, het opzet: één uur per dag naaien voor je kinderen: daarin slaag ik wel altijd. Ook nu, zonder cheaten dus.
Maandagavond knipte ik de patroondelen uit stof. Ik deed van gemakkelijk, want het papieren patroon had ik al. Ik stikte de paspel al tussen het voorpand en de schouderstukken zodat het voorpand klaar was voor ’s anderendaags.
Een half uur voorbij.
Een half uur voorbij.
Dinsdagochtend paste ik de halslijn aan. Ik wilde een hoge kraag om verstoppertje in te spelen. Enter het thema van KCW. Ik maakte de halsuitsnijding breder en knipte op goed geluk een kraagdeel.
Time spent: 15 minuten.
Na mijn uitgesteld ontbijt en andere ochtendrituelen stikte ik de trui in mekaar, wat me in totaal nog eens een uur van mijn tijd kostte.
Dat uur had beslist korter gekund had ik niet zo zitten knoeien met de knoopsgaten in de kraag. Knoopsgaten in sweat of tricot: geen goed idee. Ik moet me dringend bekwamen in het inkloppen van nestelogen. Iemand die me dat eens wil leren?
Na mijn uitgesteld ontbijt en andere ochtendrituelen stikte ik de trui in mekaar, wat me in totaal nog eens een uur van mijn tijd kostte.
Dat uur had beslist korter gekund had ik niet zo zitten knoeien met de knoopsgaten in de kraag. Knoopsgaten in sweat of tricot: geen goed idee. Ik moet me dringend bekwamen in het inkloppen van nestelogen. Iemand die me dat eens wil leren?
