Ik had een idee.
Ik zou snel een sweater maken voor één van mijn metekindjes. Een Leather Sweater uit La Maison Victor. In een overschot donkerblauwe gespikkelde sweaterstof van bij Madeline. Zonder schouderstukken maar met gouden paspel aan de naden. Ja, dat was het plan.
Maar toen ik de patroondelen op de stof legde, zag ik het al snel: te weinig stof. Een klein beetje maar, iets van een 10 cm breedte. Altijd vreselijk ergerlijk, zoiets.
Plots dacht ik aan de eekhoorn van Griet. En er verscheen zo’n stripverhaalgloeilamp boven mijn hoofd. Ik rommelde in mijn stoffenmand en vond teddyfleece.
En ik deed wat Griet deed: ik stikte een strookje pluis in de mouw.
Terwijl ik de trui in mekaar stikte begon mijn fantasie te werken. Zo’n witte vacht, het deed me aan een ijsbeer denken. Of een panda!
Ik knipte, zigzagde, knipte nog eens, et voilà: de panda-sweater was geboren.
Je wil niet weten hoe schattig ik hem zelf vind. En hij leverde hier wel wat jaloerse blikken op thuis. Dus misschien maak ik zo nog wel een hele dierentuin.
Merci, Griet, voor de inspiratie!
En dan iets raars om mijn blog te “claimen” : <a href=”http://www.bloglovin.com/blog/4063066/?claim=xrpnyy5tapw”>Follow my blog with Bloglovin</a>
Weird stuff.
