Naar goede gewoonte trokken de Husband er nog eens op uit, no kids allowed. Zuurstof geeft ons dat, broodnodig in een hectisch leven. We probeerden uit te rekenen hoe vaak we Londen al bezochten met zijn tweeën. Sinds 1993, dat was zeker, maar ergens onderweg raakten we de tel kwijt. Hoe dan ook: vaak genoeg om alle highlights gezien te hebben dus deden we van hotspotting.
Omwille van goede ervaringen in Amsterdam en Schiphol overnachtten we ook nu in een CitizenM hotel. Schitterend concept, alleen maar mooie dingen rondom mij, I like. De vestiging Bankside ligt in Southwark, op een boogscheut van Borough Market (1). De perfecte ligging als je ’t mij vraagt. We zagen de bouwwerf van een tweede vestiging in Shoreditch, en laat dat nu net de wijk zijn waar we het meeste tijd doorbrachten.
Shoreditch, want dat is the place to be momenteel. Momenteel, zeg ik, want zoiets verandert in en vingerknip. Het weer zat niet mee, dus we liepen onder een paraplu van ontbijtbar naar lunchplek en via een koffietent naar een restaurant. Niet dat ik dat erg vond.
Shoreditch is een wat industriële buurt, met een overdosis street art. We wisten niet waar eerst kijken en ongetwijfeld hebben we nog een hoop kleine en grote werken niet gezien.
Boxpark (2) wilden we niet missen: het eerste pop-up winkelcentrum ter wereld. Opeengestapelde zeecontainers bieden er plaats aan winkels, galleries en eettentjes. Het aanbod wisselt blijkbaar snel, dus elke maand valt er wel iets anders te zien. Toffe plek!
In Shoreditch aten we bij Jamie Oliver’s Fifteen (3) en bij Pizza East (4), allebei aanraders. We ontbeten er in The Book Club (5) en dronken koffie en de beste limonade bij The Old Shoreditch Station (6) en Barber & Parlour (7). Sushi en ander lekkers vonden we bovenop Boxpark.
De wijk puilt ook uit van leuke winkeltjes en concept stores. Ik hield me er wijselijk een beetje vandaan, de niet zo gunstige wisselkoers van de pond deed de budgetweegschaal overhellen richting spijs en drank. Keuzes maken, you know.
Buiten Shoreditch stapten we nog eens de Tate Modern (8) binnen en buiten, wandelden zoals steeds over Millennium Bridge, zeiden oh en ah in Kings Cross Railway Station (9) en passeerden we de Tower. We lunchten in The Modern Pantry (10) en voor een fantastische (en gratis!) view over de stad boekten we een ticket naar Sky Garden (11), Londens hoogste publieke tuin op de 35ste verdieping van The Walkie Talkie.
En voor het laatste avondmaal stapten we Granger & Co. (12) binnen, één van de 3 Londense vestigingen van mijn favoriete Aussie kok Bill Granger.
Jullie weten al wat ik ga zeggen.
Ik moet nog eens terug.