Twee maanden oud is hij, de schattigste baby ever. Leonard, broer van drie andere broers, met bruine haren als de manen van een leeuw, een gouden geboortekaartje en wild verpakte suikerbonen.
Dat vroeg om een kadootje!
Ik weet niet hoe vaak ik dit jasje uit Zo Geknipt 1 al maakte, de meesten haalden de blog niet, maar ondertussen zit zo eentje op anderhalf uur in mekaar. Ik vind dat zalig: naaien uit het hoofd, in een beperkte tijdspanne, en toch een allerschattigst resultaat.
Ik herinner me nog perfect de eerste keer dat ik deze stof zag. Dat was bij haar, twee jaar geleden, in een jasje voor haar Astor. Instant love was het, zo mooi! Maar ik haalde ze nooit in huis, wegens geen idee wat ermee aan te moeten vangen. Tot ik een maand geleden dus Leonards geboortesuiker zag. Dit was mijn kans! Ik snelde naar Georgette en kocht.
