een bisnummer

De jas van Dochter 2 zat ook als gegoten voor Dochter 1 en dat betekent: een bisnummer! Het gedoe van patronen overtekenen en – oh hell – patroonpapier knippen kan dan gewoon overgeslagen worden, wat een zegen is dat.

teen coat (back)


In een prachtige wollen ruitjesstof van Lucy Has a Secret die ik kocht bij Mon Depot maakte ik dus een tweede versie. Ik veranderde hier en daar wel iets: zo kreeg dit exemplaar een rugpand uit één stuk.

teen coat (collar)

teen coat (collage)

Er kwam een kraag in plaats van een kap en de opgestikte zakken verving ik door exemplaren met een klep. Net echt.

teen coat (inside)

Voor de voering ging we voor warm rather than schreeuwerig. Dochter 1 fietst namelijk naar school en de ochtenden kunnen nog tot ver in de lente bitter koud zijn.

teen coat (close)


Ik verlengde de jas ook met nog een extra 12 cm, zodat hij netjes over haar billen valt. Niet voor die billen, wel voor de lange cardigans die ze vaak draagt. Niets zo vervelend als een jas die veel korter is dan je kledij, vind ik.

teen coat (open)

Ik maakte hem ruim genoeg zodat hij ook volgende winter nog past.

teen coat


Als ik de mouwen opstroop, past hij voor mij. Ja, ik heb het geprobeerd. Omdat ik hem zo mooi vind, cool vooral ook. Ik denk niet dat ik dit exemplaar ooit wegdoe. Misschien komt er wel eens een puber-kleindochter die hem aan wil. Who knows.

teen coat (full)



(buitenstof bij Mon Depot – binnenstof en mouwvoering bij Den Depot)

42 gedachten aan “een bisnummer”

    1. Tussen de soep en de patatten hè 🙂
      Deze jas was al wel een paar weken klaar, het duurde wat langer eer ik hem op de foto kreeg.

  1. wanneer ik bij jouw blog terecht kom, is het hier puur genieten, wegdromen, inspiratie opdoen…echt knap hoor!

  2. Om één of andere bizarre reden had ik dit bericht hier bijna gemist … Super hoe het geworden is, ik had het er niet in gezien!

    1. Haha, Marleen 🙂
      De voorpanden, mouwen en voeringdelen waren alleszins hetzelfde. En gewoon, het niet moeten overtekenen, aanpassen en opmeten van een patroon en 100 checken of het wel zal passen voor het betreffende kind, dàt kon ik toch ook allemaal overslaan!

  3. Oh, wat zou ik het fijn vinden als die twee van mij in 1 patroon zouden passen, ik ben ook niet zo'n fan van al het 'voor' werk. Dochter 1 heeft er in ieder geval een héél schoon jas bij!

  4. Maar weeral zo mooi! Hoe doe je het toch? En zeker, tuurlijk zelf ook aandoen – al betwijfel ik of ze hem ooit nog afdoet 🙂

  5. Mooi! Ik heb vroeger zelf bijna exact zo'n jas gehad maar dan in groene tinten. Was erg duur weet ik nog en zeer speciaal dat mijn moeder die wilde kopen. Zo'n jas heeft dan een bepaalde sfeer en als ik dan eentje zie die erop lijkt krijg ik weer helemaal dat gevoel van toen. Misschien omdat je ze niet zo heel vaak ziet..

Reacties zijn gesloten.