De jas van Dochter 2 zat ook als gegoten voor Dochter 1 en dat betekent: een bisnummer! Het gedoe van patronen overtekenen en – oh hell – patroonpapier knippen kan dan gewoon overgeslagen worden, wat een zegen is dat.
In een prachtige wollen ruitjesstof van Lucy Has a Secret die ik kocht bij Mon Depot maakte ik dus een tweede versie. Ik veranderde hier en daar wel iets: zo kreeg dit exemplaar een rugpand uit één stuk.
Er kwam een kraag in plaats van een kap en de opgestikte zakken verving ik door exemplaren met een klep. Net echt.
Voor de voering ging we voor warm rather than schreeuwerig. Dochter 1 fietst namelijk naar school en de ochtenden kunnen nog tot ver in de lente bitter koud zijn.
Ik verlengde de jas ook met nog een extra 12 cm, zodat hij netjes over haar billen valt. Niet voor die billen, wel voor de lange cardigans die ze vaak draagt. Niets zo vervelend als een jas die veel korter is dan je kledij, vind ik.
Ik maakte hem ruim genoeg zodat hij ook volgende winter nog past.
Als ik de mouwen opstroop, past hij voor mij. Ja, ik heb het geprobeerd. Omdat ik hem zo mooi vind, cool vooral ook. Ik denk niet dat ik dit exemplaar ooit wegdoe. Misschien komt er wel eens een puber-kleindochter die hem aan wil. Who knows.
(buitenstof bij Mon Depot – binnenstof en mouwvoering bij Den Depot)