Ik heb kinderen met een chocolade vel. Van het schone donkere fondant van Dochter 2 over het zachte, warme bruin van Dochter 1 tot het mokkakleurtje van de Zoon. Allemaal bruin, allemaal anders. Dat niet alle kleuren complementair zijn met hun specifieke eigen teint is duidelijk. Zo komen ze niet alle drie weg met grijs of zwart en kies ik nooit voor bruin of donkerblauw.
Maar in de schatkist van Mon Depot zat staalblauw fluweel. Feestelijker kan bijna niet. Klassieker ook niet. En omdat ik diezelfde periode ook nog de Lotta-rok mocht testen voor Compagnie M, in een tienermaat, gooide ik de twee bij mekaar.
Of drie. Want aan de zakflapjes verwerkte ik gouden kant. Afgewerkt met een gouden knoopje dat ik recupereerde van mijn prijzenrok die ik niet meer draag. Een kerst- of nieuwjaarsrokje, het mag op die dagen al eens wat klassieker, nietwaar?
Op het rokje maakte ik een sweater met korte mouwen. In een crèmekleurige polytricot met een gouden streepje. En oh, wat steekt dat mooi af tegen mijn chocolade kind!
De kraag (en eigenlijk de hele trui) maakte ik volgens de richtlijnen uit SVDHZ 2, met een kanten biesje als extraatje. En korte mouwen. Want feestjes horen warm te zijn.
